Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή ΔασοπονίαΣχόλιο του χρήστη Βασίλης Χατζηρβασάνης | 7 Σεπτεμβρίου 2018, 22:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Χατζηρβασάνης' | 7 Σεπτεμβρίου 2018, 22:38

    Η θήρα ΔΕΝ είναι δυνατόν να λειτουργήσει ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης, για δύο βασικούς λόγους: 1) δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια το θηραματικό κεφάλαιο (δεν γίνονται ακριβείς και επανειλημμένες καταγραφές των θηραμάτων, δεν ερευνάται ο ρόλος τους στα φυσικά οικοσυστήματα). 2) δεν ελέγχεται με ακρίβεια η ετήσια απόληψη θηραμάτων (δεν καταγράφονται όλα τα θηράματα που παίρνουν οι κυνηγοί, δεν ελέγχεται ικανοποιητικά η λαθροθηρία, δεν είναι δυνατό στις παρούσες συνθήκες να επιβληθούν (εφόσον κριθούν αναγκαίοι) έστω και προσωρινοί περιορισμοί στη θήρα ορισμένων ειδών ή ηλικιακών κλάσεων. Ας αναφέρουμε ως παράδειγμα το αγριόγιδο. Στις Άλπεις έχει πληθυσμούς εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων και είναι επίσημο θήραμα. Στην Ελλάδα έχει πληθυσμό λίγων εκατοντάδων ατόμων και δεν επιτρέπεται το κυνήγι του αλλά συνεχώς δημοσιεύονται περιστατικά λαθροθηρίας του. Αποκαλώντας τη θήρα "εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης", θα βελτιωθούν οι συνθήκες διατήρησης του αγριόγιδου;