Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή ΔασοπονίαΣχόλιο του χρήστη Θεοδόσης Κωτόπουλος | 10 Σεπτεμβρίου 2018, 18:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θεοδόσης Κωτόπουλος' | 10 Σεπτεμβρίου 2018, 18:08

    Και μόνο το γεγονός ότι σε περιοχές απαγόρευσης του κυνηγιού οι υπεύθυνες Υπηρεσίες αναγκάζονται να προχωρήσουν σε "αφαίρεση" αριθμού ζώων που ο υπερπληθυσμός τους απειλεί το περιβάλλον, δείχνει ότι «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης»! Ενδεικτικά αναφέρω την εξόντωση ελαφιών σε ελβετικά καντόνια όπου έχει απαγορευτεί το κυνήγι, την θανάτωση με αέρια αγριόχηνων στη Δανία και την από ελικόπτερα "εκτέλεση" ελεφάντων στην Αφρικανική Ήπειρο. Δεν παραθέτω πηγές μια και υπάρχουν στο διαδίκτυο. Ειδικότερα για την Ελλάδα: Το πόσο που καταβάλλουν οι Έλληνες κυνηγοί για την απόκτηση της άδειας κυνηγίου ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το ποσό αυτό διατίθεται κυρίως από κρατικούς φορείς αλλά και από επίσημα αναγνωρισμένους απο το κράτος φορείς ή συλλόγους, σε δράσεις περιβαλλοντικής διαχείρισης (Πράσινο Ταμείο). Από αυτά τα χρήματα συντηρείται και υποστηρίζεται με υποδομές, μέσα και ανθρώπινο δυναμικό το έργο της Θηροφυλακής, που συντελεί τα μέγιστα για την αποτροπή λαθροθηρευτικών εγκλημάτων, συμβάλλοντας έτσι στην περιβαλλοντική διαχείριση. Όποιος νομίζει την θήρα στις αναπτυγμένες κοινωνίες ως αθλητική δραστηρίοτητα ή μέσον εξασφάλισης κρέατος μάλλον έχει ξεχαστεί σε άλλον αιώνα! Υποβιβάζει τον Έλληνα κυνηγό και τους συλλόγους του από το ρόλο του συνδιαχειριστή του περιβάλλοντος, στο ρόλο του απλού ακτιβιστή, αθλητή.Ο κυνηγός μαζί με τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο, τον μελισσοκόμο, τον ξυλοκόπο, αλλά και τους επιστήμονες δασολόγους συνυφαίνουν τον κοινωνικό ιστό των ενεργών πολιτών που νοιάζονται και μάχονται για την άσκηση της ορθής περιβαλλοντικής διαχείρισης και αειφορίας. Σ'αυτούς οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και τους αληθινούς φυσιολάτρες και όχι τους ακραία φανατισμένους. Για τους οποίους ο αείμνηστος καθηγητής οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και διευθυντής του ΄΄National Geographic’’ κ. Νίκος Μάργαρης έγραψε πριν μερικά χρόνια, σχολιάζοντας τους δήθεν οικολόγους: "Ντοπάρουν και τα παιδιά με την περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία, η οποία πρέπει να σταματήσει…Ποιος την κάνει αυτήν την περιβαλλοντική εκπαίδευση; Για να κάνει κανείς μάθημα στο νηπιαγωγείο πρέπει να είναι νηπιαγωγός, για να κάνει μαθηματικά πρέπει να είναι μαθηματικός, για να κάνει μάθημα για το περιβάλλον γιατί πρέπει να είναι…ο κάθε χαβαλές; Κάνουν το παιδί που ζει στη Θεσσαλία να βλέπει τον πατέρα του μ’ ένα τσουβάλι λίπασμα στην πλάτη και να θεωρεί ότι είναι εγκληματίας! …Στο Πήλιο υπήρχε μια ομάδα ακτιβιστών του Βόλου που είχαν κάνει μια περιβαλλοντική μελέτη με τους μαθητές των σχολείων, που έγραφε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η πανίδα του Πηλίου έχει εξαφανιστεί λόγω του κυνηγιού και των φυτοφαρμάκων. Τη μέρα εκείνη που τη διάβασα μου την έδωσε γιατί στο Πήλιο ξέρω ότι έχουν αυξηθεί οι σκίουροι, τα αγριογούρουνα σε βαθμό που δημιουργούν πρόβλημα, οι αετοί, οι αλεπούδες, τα γεράκια… Ήταν μια μελέτη εκτός τόπου και χρόνου… " Και που να ζούσε σήμερα ο Nίκος Μάργαρης να έβλεπε τις ορδές των αγριόχοιρων που αποτελούν πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Η φράση «Η θήρα αποτελεί εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης» πρέπει να ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ: «Η θήρα αποτελεί ΣΥΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης».