Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κυριάκος Σκορδάς' | 14 Σεπτεμβρίου 2018, 20:35

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στο άρθρο 8 (ορισμοί) της Εθνικής Στρατηγικής υπενθυμίζεται συνοπτικά ο όρος Δασοπονία «Είναι η επιστήμη της διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων για την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις ανάγκες του ανθρώπου υπό το πρίσμα της αειφορίας των καρπώσεων.» Πως φθάνουμε από το αυτονόητο της παραγωγής δασικών προϊόντων σε απλοϊκότητες για το αν η θήρα και τα θηραματικά προϊόντα εμπεριέχονται στην έννοια της δασικής διαχείρισης; Επί δεκαετίες η δασολογική επιστήμη ομιλεί για τη δασοπονία πολλαπλών σκοπών, επιχειρεί να πείσει την Πολιτεία για την ολοκληρωμένη διαχείριση και το αποτέλεσμα είναι σήμερα να εγείρονται ερωτήματα για το αν η θήρα είναι εργαλείο διαχείρισης; Με το ίδιο σκεπτικό, δηλ. της μη κάρπωσης, θα αφοριστεί και η υλοτομία, καθώς υπάρχει το κίνημα του εναγκαλισμού των δέντρων; Σημασία έχει αν μέσα από την Εθνική Στρατηγική μπορούμε να εργαστούμε για την αειφορία των καρπώσεων και την ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων. Και για αυτά ελάχιστα ειπώθηκαν στη διαβούλευση. Σε μια περίοδο που η προστασία των δασών ήρθε στο προσκήνιο με τον πλέον τραγικό τρόπο μετά από τις πυρκαγιές στην Αττική θα ήταν ευχής έργον αν η συζήτηση περιστρεφόταν για τα μεγάλα και πολυσύνθετα προβλήματα των μεσογειακών δασών και όχι στην αντιπαράθεση για την αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Βέβαια αυτή η αντιπαράθεση έδωσε την ευκαιρία για την τεκμηριωμένη παρουσίαση δεκάδων μελετών και επιστημονικών εργασιών που συνηγορούν υπέρ της θέσης της ελληνικής πολιτείας, όπως αποτυπώνεται στην εν λόγω Στρατηγική όπου αναγνωρίζεται, μεταξύ άλλων, ο ρόλος της θήρας, αλλά και άλλων δραστηριοτήτων. Τα ελληνικά δάση αποτελούν μέρος των μεσογειακών δασών, έχοντας ένα επιπλέον πλεονέκτημα, αυτό της φυσικής κατάστασης των οικοσυστημάτων και των δασικών ειδών. Τα δάση μας, παρά τις ταλαιπωρίες, εξακολουθούν να είναι σε μεγάλο ποσοστό φυσικά. Με αυτό ως οδηγό μπορούμε να προχωρήσουμε στην ανάπτυξη της Δασοπονίας και να καταστήσουμε τα δάση μας ως κυρίαρχο στοιχείο ανάπτυξης. Η φυσικότητα των δασών και η συμβολή τους στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο της χώρας, στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα και στη σύγκρισή με την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη, σε μία περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης πρέπει πια να αποτυπωθούν με σαφήνεια. Ειδικά για την Ελλάδα, ο πλούτος σε αριθμό ειδών πανίδας και χλωρίδας, αλλά και η καλή εν γένει κατάσταση των φυσικών οικοσυστημάτων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια της δασικής επιστήμης και πράξης και στην αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Και αυτό αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας σε σχέση με το «τεχνητό» περιβάλλον της Ευρώπης. Πλεονέκτημα που οφείλουμε να διατηρήσουμε μέσα από πλήρως καταρτισμένα σχέδια διαχείρισης. Η διαχείριση και ο καθορισμός των διαχειριστικών σκοπών αποτελούν εχέγγυα αποτελεσματικής προστασίας. Και αυτό το πλαίσιο επιχειρεί να οριοθετήσει το υπάρχον κείμενο Στρατηγικής, με όλη την ευελιξία που προσφέρει η επιστήμη και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Τα προβλήματα, όμως, των ελληνικών δασών δυστυχώς αντί να μειώνονται, συνεχώς οξύνονται, παίρνοντας συχνά τη μορφή του δυσεπίλυτου, ή βαπτίζονται ως τρόπος αντιμετώπισης του κοινωνικού προβλήματος στέγης. Πυρκαγιές, καταπατήσεις, εκχερσώσεις, παράνομες οικοπεδοποιήσεις, αδιαφορία, υποβάθμιση δασών, καταστροφή βιοτόπων, αποδυνάμωση της δασικής υπηρεσίας, μη εφαρμογή ούτε του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου, κ.ά, συνθέτουν το πλέγμα που ασφυκτικά πιέζει για τον περιορισμό του δασικού πλούτου της χώρας μας. Τα δάση στη χώρα μας πάντοτε θα κινδυνεύουν, είτε από φυσικά αίτια, είτε κυρίως από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η δισυπόστατη, όμως, φύση του Έλληνα πολίτη και της ελληνικής πολιτείας, ως προστάτη και ως απειλή ταυτόχρονα του δάσους πρέπει επιτέλους να εγκαταλειφθεί ως αποτυχημένο πρότυπο για τις γενιές που έρχονται. Κυριάκος Σκορδάς MSc Δασολόγος - Περιβαλλοντολόγος