Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή ΔασοπονίαΣχόλιο του χρήστη Γιαννης | 15 Σεπτεμβρίου 2018, 00:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιαννης' | 15 Σεπτεμβρίου 2018, 00:00

    ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕΛΟΣ: F.A.C.E.& C.I.C. ΕΔΡΑ: ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 & ΕΡΜΟΥ ΑΘΗΝΑ-Τ.Κ. 105 63 Τηλ.: 210-32.31.271 – Fax.: 210-32.22.755 http://www.ksellas.gr, e-mail: info@ksellas.gr H φράση που αναφέρεται στην αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ στo κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής για τα δάση. Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη αναγνωρίζει τη συνετή και ορθολογική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων ως έναν από τους κύριους αντικειμενικούς σκοπούς της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι διεθνείς συμβάσεις αναφέρονται στη συνετή χρήση των ανανεώσιμων φυσικών πόρων, στους οποίους ανήκουν και τα θηραματικά είδη. Η Οδηγία 2009/147/ΕΚ για τα Πουλιά (πρώην 79/409/ΕΟΚ) καθορίζει επαρκείς υποχρεώσεις για τα κράτη µέλη, έτσι ώστε να διασφαλίζεται ένα ολοκληρωµένο σύστηµα προστασίας για τα άγρια πουλιά, και ιδιαίτερα στις περιόδους κατά τις οποίες η επιβίωση τους απειλείται έντονα. Το 2008 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε περαιτέρω κατευθύνσεις σε ό,τι αφορά τις διατάξεις της οδηγίας για τη θήρα. Επίσης, η Επιτροπή της Συνθήκης της Βέρνης υιοθέτησε το European Charter for Hunting and Biodiversity, δίνοντας κατευθύνσεις σχετικά µε το «αειφορικό κυνήγι».Η συνεχής και διαχρονική αλληλεπίδραση των κυνηγών µε τη φύση και την Άγρια Πανίδα καθιστά τους κυνηγούς τους πρώτους χρήστες αυτού του φυσικού πόρου, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί σε βάθος τη σημασία της διατήρησης της βιοποικιλότητας και της υγείας των οικοσυστημάτων, παράλληλα με τη σημασία της αειφορίας της κάρπωσης. Δεν είναι τυχαίο, ότι μετά από πολλά χρόνια προσφοράς των Ευρωπαίων κυνηγών και των οργανώσεων τους στην φύση, το κυνήγι αποτελεί επίσημα μέσο διαχείρισης των οικοσυστημάτων και προστασίας της βιοποικιλότητας. Το κυνήγι, σύμφωνα µε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αποτελεί µια συµβατή προς το περιβάλλον ανθρώπινη δραστηριότητα. Η Ε.Ε. όχι µόνο θεωρεί το κυνήγι συµβατή δραστηριότητα, αλλά µε πολλές πρωτοβουλίες σε συνεργασία µε τις Κυνηγετικές Οργανώσεις της Ευρώπης, έχει αναλάβει την προώθηση του αειφόρου κυνηγίου ως µέσο για την προστασία της βιοποικιλότητας και την διατήρηση της φύσης. Η Ε.Ε. έχοντας αναγνωρίσει το σηµαντικό έργο των Κυνηγετικών Οργανώσεων συνεργάζεται μαζί τους για την εξασφάλιση των τόσο σηµαντικών για τη διαχείριση του περιβάλλοντος στοιχείων. Η διεξαγωγή της κυνηγετικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, καθορίζεται και ελέγχεται από αυστηρό νοµικό πλαίσιο, το οποίο είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και ρυθμίζει όλα τα θέµατα που σχετίζονται µε το κυνήγι. Στη χώρα μας ισχύουν, όσον αφορά τον χρόνο θήρας, περιορισμοί που δεν απαντώνται σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα Στη χώρα μας ισχύει μεγάλος περιορισμός σε θηρεύσιμα είδη, καθώς επίσης και ημερήσιο όριο κάρπωσης κάτι που δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα. Στη χώρα μας ισχύει υπερβολικά μεγάλος αριθμός εδαφικών περιορισμών, πέρα των αναγκαίων. Ενδεικτικά αναφέρουμε αναφορές που πιστοποιούν το ρόλο της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης: 1) Ευρωπαϊκή Χάρτα για το Κυνήγι και τη Βιοποικιλότητα, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: «Η αειφορική κυνηγετική δραστηριότητα εξασφαλίζει τη βιοποικιλότητα για τις ανάγκες και τις επιδιώξεις των παρόντων και των επόμενων γενεών. Ακόμη, η διατήρηση της κυνηγετικής δραστηριότητας αποτελεί μία αποδεκτή κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική δραστηριότητα. Όταν η κυνηγετική δραστηριότητα εφαρμόζεται αειφορικά, συνεισφέρει θετικά στη διατήρηση των πληθυσμών των άγριων ζώων, των ενδιαιτημάτων τους και αποτελεί όφελος και για τις ανθρώπινες κοινωνίες» 2) Σύμφωνα με το επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Guidance document on hunting under Council Directive 79/409/EEC on the conservation of wild birds», στο κεφάλαιο 2.4.3.1 αναφέρεται «ότι το κυνήγι ενδέχεται να µην παραπέμπει πρωταρχικά στην χρήση για λόγους αναψυχής αλλά στη διαχείριση του πληθυσµού µε σκοπό τη διατήρηση των ειδών: ‘ότι η διατήρηση αυτή έχει ως αντικείμενο τη μακροπρόθεσμή προστασία και τη διαχείριση φυσικών πόρων ως αναπόσπαστο μέρος της κληρονομιάς των ευρωπαϊκών λαών· ότι επιτρέπει τη ρύθμιση αυτών των πόρων και ρυθμίζει την εκμετάλλευσή τους µε βάση τα αναγκαία μέτρα για τη διατήρηση και την προσαρμογή των φυσικών ισορροπιών των ειδών στα όρια του λογικά δυνατού’.». http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/wildbirds/hunting/docs/hunting_guide_en.pdf 3) Το Συμβούλιο της Ευρώπης, στο έγγραφό της αριθ. R (85) 17, της Επιτροπής των Υπουργών προς τα κράτη μέλη σχετικά με την κατάρτιση των κυνηγών, αναγνώρισε τη σημασία του κυνηγιού ως εργαλείου στη διαχείριση της άγριας πανίδας «υπό την προϋπόθεση ότι σέβεται τις οικολογικές ανάγκες των ειδών και τις απαιτήσεις της βιολογικής ισορροπίας». https://rm.coe.int/090000168050026c 4) Σύμφωνα με το European Charter on Hunting and Biodiversity • Το Προεδρείο της μόνιμης επιτροπής (Bureau of the Standing Committee) της σύμβασης για τη διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης (Σύμβαση της Βέρνης) κατά τη συνεδρίασή του στις 8 Απριλίου 2005, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την εισήγηση(Recommendation) που αναφέρει ότι «θεωρεί ότι η αειφόρος θήρα, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση και την ενίσχυση πολλών περιοχών μεγάλου φυσικού ενδιαφέροντος στην Ευρώπη». •Το αειφόρο κυνήγι μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, στη διατήρηση του αγροτικού τρόπου ζωής και στις τοπικές οικονομίες. •Το αειφόρο κυνήγι αναγνωρίζεται επίσης ως σημαντικό και απαραίτητο εργαλείο για τη διατήρηση και τη διαχείριση των μεγάλων σαρκοφάγων στην Ευρώπη. http://www2.nina.no/lcie_new/pdf/634991504714143702_Hunting_Charter%5B1%5D.pdf 5 )Το κυνήγι όταν ασκείται με βάση τις αρχές της αειφορικής κάρπωσης, όπως αυτή εφαρμόζεται στη διαχείριση κάθε ανανεώσιμου φυσικού πόρου, αποτελεί μια αποδεκτή ανθρώπινη δραστηριότητα και για την επιστήμη της διαχείρισης της θηραματοπονίας αποτελεί ένα απαραίτητο διαχειριστικό μέσο για την προστασία των θηραματικών πληθυσμών». Άποψη η οποία έχει υιοθετηθεί από όλα τα ανεπτυγμένα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς (Παπαγεωργίου, 2005). Παπαγεωργίου, Νικόλαος Κ. Οικολογία και διαχείριση της άγριας πανίδας / 2η έκδ. – Θεσσαλονίκη : University Studio Press, 2005 6) Η θήρα αποτελεί παραδοσιακή δραστηριότητα που, σήμερα, ασκείται μέσα σε πλαίσια που θέτει η επιστήμη της θηραματολογίας. Πρέπει να τονιστεί ότι η ορθολογική διαχείριση των πληθυσμών των θηραμάτων και της θήρας συμβάλλει στην προστασία όλων των ειδών της άγριας πανίδας (Graul and Miller 1984, Σώκος κ.α. 2002, Stoate 2002). Graul, W. D. and G. C. Miller. 1984. Strengthening ecosystem management approaches. Wildl. Soc. Bull. 12: 282-289. Σώκος, Χ, Κ., Π. Κ. Μπίρτσας και Ν. Κ. Παπαγεωργίου. 2002. Θήρα και υγρότοποι: εφαρμογή διαχειριστικών μέτρων ή απαγορευτικών διατάξεων; 10° Πανελλήνιο Δασολογικό Συνέδριο. Stoate, C. 2002. Multifunctional use of a natural resource on farmland: wild pheasant (Phasianus colchicus) management and the conservation of farmland passerines. Biodiv. Conserv. 11: 561-573. 7) Στα συμπεράσματα του 10ου Πανελληνίου Δασολογικού Συνεδρίου αναφέρεται ότι: «Η θήρα ως αρχέγονη δραστηριότητα που πραγματοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αναγνωριστεί ως μία από τις αξίες των υγροτόπων. Τα οφέλη που δημιουργεί είναι πολλαπλά τόσο για τους υγροτόπους (προστατευτικά, διαχειριστικά κλπ.) όσο και για τον άνθρωπο (κοινωνικά, οικονομικά κλπ.). 8) Η θήρα είναι παραδοσιακή δραστηριότητα της υπαίθρου (Council of Europe 1995) και η άμεση επαφή των κυνηγών με τη φύση – η γνώση των ενδιαιτημάτων και των συνηθειών των ζώων – αυξάνει την υπευθυνότητα τους απέναντι στο φυσικό περιβάλλον (Tanner 1980, Peters-Grant 1986, Hungerford and Volk 1990, Swan 1996). TANNER,T. 1980. Significant life experiences: a new research area in environmental education. Journal of Environmental Education 11(4):20-24 PETERS-GRANT, M. 1987. The influence of life experiences in the voca tional interests of volunteer environmental workers. Dissertation Abstracts International 47(10). HUNGERFORD, H. R.& T. L.VOLK. 1990. Changing learner behavior through environmental education. Journal of Environmental Education 21(3):8-21 SwAN,J. P. 1996. In defense of hunting. Harper, San Francisco, California, USA. 9) Οι κυνηγοί είναι αποτελεσματικοί θεματοφύλακες του βιοτόπου της άγριας πανίδας (Jackson 1996), παρέχοντας υποστήριξη για την καταπολέμηση της λαθροθηρίας και συμβάλλουν στην πρόληψη της λαθροθηρίας σε μια περιοχή (Pasanisi 1996). Ειδικότερα στην Ελλάδα •Σύμφωνα με το Birdlife International (Ιούλιος 2011), τα τελευταία 10 χρόνια: -η παράβαση της λαθροθηρίας εκτός κυνηγετικής περιόδου έχει μειωθεί σημαντικά στην Ελλάδα -η παράβαση της λαθροθηρίας πτηνών σε προστατευόμενες περιοχές έχει μειωθεί σημαντικά στην Ελλάδα •Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει αναγνωρίσει επίσημα ότι δίχως τη συμβολή των κυνηγών το φαινόμενο της παραβατικής συμπεριφοράς δεν θα μπορούσε να μειωθεί στην Ελλάδα Jackson, J.J. (1996) An International Perspective on Hunting. In Tourist Hunting in Tanzania (Eds N. Leader-Williams, J.A. Kayera & G.L. Overton), pp. 7-11. Occasional Publication 14, International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources, Cambridge. Pasanisi, G. (1996) The outfitter’s perspective of tourist hunting in Tanzania. In Tourist Hunting in Tanzania (Eds N. Leader-Williams, J.A. Kayera & G.L. Overton), pp. 17-18. Occasional Publication 14, International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources, Cambridge, 138 pp. https://cdnfiles2.biolovision.net/www.migraction.net/pdffiles/news/ReportIKBFINAL-4669.pdf 10) Το κυνήγι μπορεί να ωφελήσει τη διατήρηση του περιβάλλοντος με διάφορους τρόπους, με σημαντικότερους τη διατήρηση και προστασία του βιοτόπου. Loveridge, Andrew & C. Reynolds, Jonathan & Milner-Gulland, Eleanor. (2006). Does sport hunting benefit conservation? Key Topics in Conservation Biology. 11) Οι κυνηγοί έχουν μια μοναδική θέση στην παγκόσμια εκστρατεία της διατήρησης του περιβάλλοντος- μέσω της προώθησης του βιώσιμου μοντέλου κυνηγιού που παρουσιάζουν το κυνήγι ως εργαλείο διατήρησης’ και μέσω των μοναδικών τους δικτύων και συμμαχιών προσφέρουν δυνατότητες ευρύτερης προστασίας της διατήρησης του περιβάλλοντος. Paulson N. The place of hunters in global conservation advocacy. Conservat Soc 2012;10:53-62 12) Το κυνήγι αποτελεί σημαντικό συστατικό της καλής διαχείρισης της γης και της άγριας πανίδας. Michael Campbell & Kelly J. Mackay (2009) Communicating the Role of Hunting for Wildlife Management, Human Dimensions of Wildlife, 14:1, 21-36. 13) Άτομα που κυνηγούν είναι πιο πιθανό να συμμετάσχουν σε δράσεις για τη διατήρηση του περιβάλλοντος. Γεγονός που ενισχύεται και από προηγούμενες μελέτες που έχουν αποκαλύψει ότι η εμπειρία με τη φύση είναι θεμελιώδεις για την ανάδειξη των φυσικών αξιών (Kellert 1996) και της συναισθηματικής αφύπνισης προς τη φύση (Kals et al. Dunlap and Heffernan 1975). Kellert, S. R. 1996. The value of life: biological diversity and human society. Island Press, Washington, D.C., USA. Kals, E., D. Schumacher, and L. Montada. 1999. Emotional affinity toward nature as a motivational basis to protect nature. Environment and Behavior 31:178–202. Dunlap, R. E., and R. B. Heffernan. 1975. Outdoor recreation and environmental concern: an empirical examination. Rural Sociology 40:18–30. 14) Οι κυνηγετικοί στόχοι είναι παρόμοιοι με τους στόχους διατήρησης και επομένως οι βέλτιστες πρακτικές στη θήρα μπορούν να επιφέρουν θετικά αποτελέσματα σε ένα οικοσύστημα. Reported by the Macaulay land use research institute Aberdeen, United Kingdom (https://cordis.europa.eu/result/rcn/90296_en.html) 15) Το κυνήγι είναι μια δραστηριότητα που όχι μόνο τοποθετεί τους ανθρώπους σε φυσικό περιβάλλον και σε στενή επαφή με την άγρια φύση αλλά είναι επίσης μια αρχαία πρακτική από το 2500 π.Χ. στην Αίγυπτο που δείχνουν ότι το κυνήγι χρησιμοποιείται για τη διαχείριση των άγριων ζώων (Lepold, 1933 in Hansen et al., 2012). Στην Ελλάδα οι αρχαίοι Έλληνες είχαν το κυνήγι, το οποίο αν και δεν συνδεόταν άμεσα με την επιβίωση τους, σε μεγάλη υπόληψη και αποτελούσε μια αγαπημένη τους ασχολία όπως βεβαιώνουν πολλοί αρχαίοι συγγραφείς. Ο Πλάτωνας π.χ. ύμνησε το κυνήγι σαν θεία άσκηση και γύμναση για δυνατούς άνδρες. Τον ηθικό και παιδαγωγικό ρόλο του κυνηγιού τόνισαν και άλλοι αρχαίοι Έλληνες πεζογράφοι και ποιητές όπως ο Όμηρος, ο Πλούταρχος και ο Αρριανός. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ξενοφών έγραψε για το κυνήγι ιδιαίτερη πραγματεία με το γνωστό «Κυνηγετικό» και η πρόθεση του συγγραφέα ήταν να αποδειχθεί το κυνήγι σαν ένα εξαίρετο παιδευτικό μέσο το οποίο ασκούσαν όλοι χωρίς κοινωνικές διακρίσεις. (Παπαγεωργίου, 2005). Hansen, P., Peterson, M. & Jensen, C. (2012). Demographic transition among hunters: a temporal analysis of hunter recruitment dedication and motives in Denmark. Wildlife Research [Online]. Vol. 39, p. 446-451. Παπαγεωργίου, Νικόλαος Κ. Οικολογία και διαχείριση της άγριας πανίδας / 2η έκδ. – Θεσσαλονίκη : University Studio Press, 2005 16) Το κυνήγι συνδέεται στενά με τη διαχείριση της άγριας πανίδας και χλωρίδας (Ednarsson, 2010) σε τέτοιο βαθμό που οι κυνηγοί χρησιμοποιούνται τόσο για την έρευνα όσο και για τη διαχείριση των πληθυσμών άγριας ζωής (Ericsson et al., 2008). Ericsson, G., Serup, B. & Heberlein, T. (2008). Jägarna behövs i viltförvaltningen. Miljö Trender: en tidning från SLU. p. 12, 13 & 14. 17) Στη μελέτη των Ericsson και Heberleins, αναφέρεται ότι το κυνήγι μπορεί να προωθήσει μια ισχυρότερη αίσθηση διαχείρισης για την άγρια ζωή και τη φύση, επειδή οι κυνηγοί είναι πιθανότερο να συμμετέχουν σε υπαίθριες δραστηριότητες και να έχουν πιο εστιασμένες και ισχυρότερες αντιλήψεις για την άγρια ζωή και τη διαχείριση της φύσης από ό, τι η υπόλοιπη κοινωνία (2002). Ericsson, G. & Heberlein, T. (2002). “Jägare talar naturens språk” (Hunters speak nature’s language): A comparison of outdoor activities and attitudes toward wildlife among Swedish hunters and the general public. European Journal of Wildlife Research. Springer 18) Οι κυνηγοί και άλλες ομάδες με άμεση εμπειρία από φυσικά συστήματα, όπως η άγρια πανίδα και η οικολογία, είναι ισχυρότεροι υποστηρικτές για τους φορείς χάραξης πολιτικής και επίσης «αντιλαμβάνονται και υποστηρίζουν στόχους που αποσκοπούν στην εξισορρόπηση των κοινωνικών αξιών, των ευκαιριών αναψυχής και της αειφόρου χρήσης των φυσικών πόρων».( Ercissson and Heberlein, 2002). Ericsson, G. & Heberlein, T. (2002). “Jägare talar naturens språk” (Hunters speak nature’s language): A comparison of outdoor activities and attitudes toward wildlife among Swedish hunters and the general public. European Journal of Wildlife Research. Springer 19) Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι το αειφόρο κυνήγι είναι μια αποτελεσματική προσέγγιση στη διαχείριση των πληθυσμών άγριας ζωής, η οποία θα μπορούσε να είναι επωφελής για την ανάκαμψη και ενδεχομένως ακόμη και την ανάπτυξη των πληθυσμών άγριας πανίδας. Cao S, Zhou XH, Zhang W. [Role of modern hunting in wildlife management] Ying Yong Sheng Tai Xue Bao, 2014 Jan, 25 (1): 297-304. 20) Το κυνήγι αλληλοεπιδρά με την τοπική βιοποικιλότητα τόσο μέσω της κυνηγετικής δραστηριότητας όσο και μέσω των πρακτικών διαχείρισης των θηραμάτων, οι οποίες χρησιμοποιούνται σε ευρεία κλίμακα και επομένως εκπληρώνουν μια οικολογική λειτουργία. Arroyo, Beatriz & Delibes-Mateos, Miguel & Díaz-Fernández, Silvia & Viñuela, Javier. (2012). Hunting management in relation to profitability aims: Red-legged partridge hunting in central Spain. European Journal of Wildlife Research. 58. 847-855. 21) H διαχείριση των θηραμάτων περιλαμβάνει τη διαχείριση των οικοτόπων, που μπορεί να συντελέσει στη διατήρηση των φυσικών οικοσυστημάτων και να βελτιώσει την οικολογική αξία των ανθρωπογενών (Duckworth et al., 2003, Robertson et al., 2001, Tapper, 1999). Duckworth, J.C., Firbank, L.G., Stuart, R.C., Yamamoto, S. 2003. Changes in land cover and parcel size of British lowland woodlands over the last century in relation to game management. Landscape Research 28, 171-182. Robertson, P.A., Park, K.J., Barton, A.F. 2001. Loss of heather Calluna vulgaris moorland in the Scottish uplands: the role of red grouse Lagopus lagopus scoticus management. Wildlife Biology 7, 11-16. Tapper, S. C. (Ed.) 1999. A question of balance. Game animals and their role in the British countryside. The Game Conservancy Trust, Fordingbridge, UK. 22) Ερευνητές έχουν καταλήξει ότι η κατάλληλη διαχείριση του βιοτόπου από τους κυνηγούς μπορεί να παράγει θηρεύσιμους πληθυσμούς, στους οποίους το αειφόρο μέγεθος, ανεξάρτητα της θήρας, να είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι σε μία μη διαχειριζόμενη και μη θηρεύσιμη κατάσταση. Η ψυχαγωγική προσφορά της ίδιας της διαδικασίας της θήρας και οι ανάγκες που αυτή δημιουργεί αποτελούν ένα οικονομικό και κοινωνικό κίνητρο για την κατάλληλη διαχείριση του βιοτόπου και αυτή ακριβώς είναι και μια θεμελιώδης αρχή της διαχείριση μέσω της συνετής χρήσης (Conservation through Wise Use) (Potts 1992). Potts G. R. 1992 – The environmental and ecological importance of cereal fields, the Ecology of Temperate Cereal Fields, 3-21. Blackwell, Oxford. 23) Η θήρα ως προστατευτικό μέτρο χρησιμοποιείται και για αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού ειδών της πτηνοπανίδας. (Ankney 1996). Davison Ankney, C. (1996). An Embarrassment of Riches: Too Many Geese. Journal of Wildlife Management. 60. 217-223. 10.2307/3802219. 24) Μελέτες δείχνουν ότι το κυνήγι μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας (Paulson 2012). Η διαχείριση των θηραμάτων μπορεί να συμβάλει στη διαφύλαξη πολύτιμων οικοτόπων για τη βιοποικιλότητα (Oldfield et al., 2003) και μπορεί επίσης να ωφελήσει άλλα μη θηρεύσιμα είδη, μέσω της παροχής τροφής ή της απομάκρυνσης των θηρευτών (Stoate and Szczur 2001, Beja et al., 2009 Paulson , N . ( 2012 ) The place of hunters in global conservation advocacy . Conserv. Soc. 10 : 53 – 62 . Oldfield , T. E. E. , Smith , R. J. , Harrop , S. and Leader-Williams , N . ( 2003 ) Field sports and conservation in the United Kingdom . Nature 423 : 531 – 533 . Stoate , C. and Szczur , J . ( 2001 ) Could game management have a role in the conservation of farmland passerines? A case study from a Leicestershire farm . Bird Study 48 : 279 – 292 . Beja , P. , Gordinho , L. , Reino , L. , Loureiro , F. , Santos-Reis , M. and Borralho , R . ( 2009 ) Predator abundance in relation to small game management in southern Portugal: conservation implications . Eur. J. Wildl. Res. 55 : 227 – 238 . 25) Το κυνήγι έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της άγριας ζωής για χιλιετίες. Τα αρχεία αιγυπτιακής θήρας από το 2500 π.Χ. (Leopold 1933) και το κυνήγι του 13ου αι. του Genghis Khan (Caughley 1985) αποδεικνύουν την ιστορία του κυνηγιού στην διαχείριση άγριων ζώων. Στη Βόρεια Αμερική καθώς και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, το κυνήγι έχει αναδειχθεί ως σημαντική πηγή χρηματοδότησης για τη διατήρηση της άγριας πανίδας και της έρευνας και τη διατήρηση των οικοτόπων (Dalrymple et al., 2010). Leopold, R.A., 1933, Game Management (New York: Charles Scribner’s Sons), pp. 1–481. Caughley, G. (1985). Harvesting of Wildlife. Past, Present and Future. In ‘Game Harvest Management’. (Eds S. F. Roberson and S. L. Beasom.) pp. 3–14. (Caesar Kleberg Wildlife Research Institute: Kingsville, TX.) Dalrymple, C. J., Peterson, M. N., Bondell, H. D., Rodriguez, S. L., Fortney, J., Cobb, D. T., & Sills, E. O. (2010). Understanding angler and hunter annual spending in North Carolina. Proceedings of the annual conference of the Southeastern Association of Fish and Wildlife Agencies, 64, 88–94. 26) Η αλιεία και το κυνήγι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία και διαχείριση της αλιείας και της άγριας ζωής. Οι δραστηριότητες αυτές προωθούν τις ανθρώπινες σχέσεις με τη φύση, ελέγχουν τους πληθυσμούς άγριων ζώων και παράγουν κρίσιμη χρηματοδότηση για τη διαχείριση της άγριας ζωής (Geist et al. 2001). Geist, V., S. P. Mahoney, and J. F. Organ. 2001. Why hunting has defined the North American model of wildlife conservation. Transactions of the North American Wildlife and Natural Resources Conference 66: 175–185. 27) Η θήρα σχετίζεται με τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων (Otero, 2000; Duckworth et al., 2003; 8 Robertson et al., 2001).Otero, C. 2000. Patrimonio natural y propiedad rural en España. Exlibris, Madrid, Spain Duckworth, J.C., Firbank, L.G., Stuart, R.C., Yamamoto, S. 2003. Changes in land cover and parcel size of British lowland woodlands over the last century in relation to game management. Landscape Research 28, 171-182. Robertson, P.A., Park, K.J., Barton, A.F. 2001. Loss of heather Calluna vulgaris moorland in the Scottish uplands: the role of red grouse Lagopus lagopus scoticus management. Wildlife Biology 7, 11-16. 28) Έρευνες στη Βρετανία έδειξαν πως οι βελτιώσεις ενδιαιτημάτων με σπορές που πραγματοποιούν οι κυνηγοί ωφελούν και μη θηρεύσιμα είδη πτηνών (Stoate, C. 2002, Henderson et al., 2004, Sage et al.,2005) Stoate, C. 2002. Multifunctional use of a natural resource on farmland: wild pheasant (Phasianus colchicus) management and the conservation of farmland passerines. Biodiv. Conserv. 11: 561-573. Henderson, I.G., Vickery, J.A. & Carter, N. 2004. The use of winter bird crops by farmland birds in lowland England. Biol. Conserv. 118: 21-32.Sage, R.B., Parish, D.M.B., Woodburn, M.I.A., Thompson, P.G.L., 2005. Songbirds using crops planted on farmland as cover for game birds. Eur. J. Wildl. Res. 51, 248–253. 29) Στην Πορτογαλία (Beja, 2009) βρήκαν πως στις περιοχές που εφαρμόζεται θηραματοπονική διαχείριση με σκοπό την αύξηση των θηραμάτων για τους κυνηγούς επωφελούνται και τα αρπακτικά πτηνά καθώς εμφανίζονται συχνότερα στις περιοχές αυτές σε σχέση με τις γειτονικές μη διαχειριζόμενες περιοχές. Σε ξηροθερμικές περιοχές της Ισπανίας οι ποτίστρες των κυνηγών για τις πέρδικες και τους λαγούς επισκέπτονται και από αλλά είδη της πανίδας (Gaudioso, 2009).Beja P, Gordinho L, Reino L, Loureiro F, Santos-Reis M, Borralho R , 2009. Predator abundance in relation to small game management in southern Portugal: conservation implications. Eur J Wildl Res 55:227–238. Gaudioso V.R., C. Sánchez, R. Prietο, D.J. Bartolomé, J.A. Pérez and M.E. Alonso 2009. Small game water troughs in a Spanish agrarian pseudo steppe: visits and water site choice by wild fauna. Eur J Wildl Res (υπό εκτύπωση). 30) Η σχέση του κυνηγού με τον κυνηγότοπο δίνει ένα ισχυρό κίνητρο στους κυνηγούς ώστε να φροντίζουν για τη φύλαξη των οικοσυστημάτων, να ρυθμίζουν το βάθος των υδάτων προς όφελος της πανίδας, να βελτιώνουν τη βλάστηση, να δημιουργούν κατάλληλες θέσεις φωλεοποίησης και κάλυψης και αν καλλιεργούν τη γη μπορούν να αποφύγουν την αποξήρανση των υγροτόπων ή την απόθεση υπερβολικών νιτρικών.( Sorrenti 1996, Lecocq, Y. 1998, Μπίρτσας κ.α. 2009) Sorrenti, M. and A. Concialini 1996. Hunting interest as a chance for conservation and restoration of wetlands in Italy. Gibier Faune Sauvage, 13: 959-965. Lecocq, Y. 1998. Hunting and habitat conservation in the European Union. In: Natura 2000 and people – a partnership. Proceedings of a Conference, Bath 28 – 30 June 1998, pp 50-52 Μπίρτσας Π., Σώκος Χ., Γκάσιος Α., Καλαιτζής Χ., Σκορδάς Κ. 2009. Η θήρα ως εναλλακτική καλλιέργεια: η περίπτωση της βελτίωσης ενδιαιτημάτων στην Κεντρική Μακεδονία. 14ο Πανελλήνιο Δασολογικό Συνέδριο, Ελληνική Δασολογική Εταιρεία, Πάτρα 1–4 Νοεμβρίου 2009. 31) Το Μανιφέστο βιοποικιλότητας της FACE (Ομοσπονδία Οργανώσεων για το Κυνήγι και την Διατήρηση της Άγριας Πανίδας της ΕΕ) καταδεικνύει τη δέσμευση των κυνηγών της Ευρώπης στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Περιλαμβάνει 38 δράσεις σε 8 τομείς. Οι κύριοι στόχοι του Μανιφέστου της βιοποικιλότητας της FACE είναι: • Να καταδείξει το ρόλο και τη συμβολή του κυνηγιού στη διατήρηση της βιοποικιλότητας τόσο στους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικής όσο και στο ευρύτερο κοινό • Να προωθηθεί ο συντονισμός και η ενίσχυση αυτής της συμβολής σύμφωνα με τις διεθνείς προτεραιότητες διατήρησης. Οι οκτώ τομείς του του Μανιφέστου της βιοποικιλότητας της FACE είναι: 1) οι βιότοποι, 2) τα είδη, 3) οι προστατευόμενες περιοχές, 4) η αειφόρος χρήση, 5) οι πράσινες υποδομές 6) οι οικοσυστημικές υπηρεσίες 7) οι επενδύσεις στη φύση 8) οι κυνηγοί στη φύση. http://www.face.eu/sites/default/files/attachments/3rd_report_face_biodiversity_manifesto.pdf 32) Θετικές επιπτώσεις από το κυνήγι µπορεί να προκύψουν έµµεσα από ενέργειες των Κυνηγετικών Οµοσπονδιών για την προστασία και φύλαξη των βιότοπων των πουλιών. Το κυνήγι είναι µία από τις πολλές πιθανές δραστηριότητες µέσα στις περιοχές Natura 2000. http://files.ornithologiki.gr/docs/politiki/kinigi/Theseis%20gia%20to%20kinigi.pdf. 33) ∆εν υπάρχει ασυµβατότητα µεταξύ της δραστηριότητας κυνηγίου και της προστασίας των περιοχών Natura 2000 βάσει των κοινοτικών Οδηγιών για τα Πουλιά και τους Οικότοπους, εφόσον αυτή διεξάγεται λαµβάνοντας υπόψη τους στόχους διατήρησης µιας περιοχής. “Natura 2000 & Sustainable Hunting in Europe” Handbook – FACE, Contract n° 07.0402/2005/415397/SUB/B2 – Brussels – Ed. 2006 34) Oι κυνηγοί συμβάλλουν ενεργά τόσο στις εθνικές όσο και στις διεθνείς πρωτοβουλίες διατήρησης (conservation), παράλληλα σε περιφερειακό και σε τοπικό επίπεδο, οι κυνηγοί επιδεικνύουν τη σαφή δέσμευσή τους για βιώσιμη διαχείριση μέσω άμεσης δράσης για τη διατήρηση και διαχείριση των ενδιαιτημάτων των υγροτόπων(wetland habitats). Simon J. BREASLEY & Anthony R. LAWS (1998) THE CONTRIBUTION OF THE UNITED KINGDOM HUNTERS TO WATERFOWL CONSERVATION THROUGHOUT THE NORTH EUROPEAN FLYWAY, Acta Zoologica Lituanica, 8:sup1, 190-194, DOI: 10.1080/13921657.1998.10541504 35)Γιάνεζ Ποτότσνικ, πρώην Επίτροπος Περιβάλλοντος δήλωσε: «Το κυνήγι βοηθάει την προσπάθεια για τη διατήρηση της ορνιθοπανίδας, γι’ αυτό η Οδηγία για τα πτηνά αναγνωρίζει τη νομιμότητα της αειφόρου θήρας» 36) Vytenis Andriukaitis, Επίτροπος της ΕΕ για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων σε ομιλία του αναγνώρισε: «Το ρόλο της ευρωπαϊκής κυνηγετικής κοινότητας στη διατήρηση της άγριας ζωής».Από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται περίτρανα η αναγνώριση του κυνηγίου ως εργαλείο για τη διαχείριση του Περιβάλλοντος και αποτελεί Παγκόσμια πρωτοτυπία να μην αναγνωρίζεται, από κάποιους αντικυνηγετικούς κύκλους, στην Ελλάδα που έχουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Κλείνοντας η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος και το σύνολο των Κυνηγετικών Οργανώσεων της Χώρας που εκπροσωπούν 200.000 κυνηγούς καλούν το Υπουργείο να διατηρήσει τη φράση «Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείριση» στο κείμενο.