Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για τη Μακροχρόνια Στρατηγική για το έτος 2050Μακροχρόνια Στρατηγική για το έτος 2050Σχόλιο του χρήστη Ελληνική Εταιρεία Ανάπτυξης Βιομάζας (ΕΛΕΑΒΙΟΜ / HellaBiom) | 18 Δεκεμβρίου 2019, 13:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Εταιρεία Ανάπτυξης Βιομάζας (ΕΛΕΑΒΙΟΜ / HellaBiom)' | 18 Δεκεμβρίου 2019, 13:19

    Παρατηρήσεις του Συνδέσμου Φορέων και Επιχειρήσεων του κλάδου αξιοποίησης Βιομάζας «Ελληνική Εταιρεία Ανάπτυξης Βιομάζας ΕΛΕΑΒΙΟΜ / HellaBiom» στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του ΥΠΕΝ για τη «Μακροχρόνια Στρατηγική για το 2050» Καταρχάς θεωρούμε ότι το κείμενο της διαβούλευσης έχει αρκετά θετικά για τη Βιομάζα / Βιοενέργεια στοιχεία και υπογραμμίζει τον σημαντικότερο ρόλο που μπορεί να παίξει η Βιοενέργεια ως ανανεώσιμη πηγή ενέργειας στην συμπαραγωγή ηλεκτρισμού / θερμότητας, καθώς και στον τομέα των ανανεώσιμων αερίων. Ωστόσο, στο κείμενο υπάρχουν και αρκετά αρνητικά στοιχεία (ιδίως στην οικιακή θέρμανση), αλλά και αρκετές ασάφειες που χρήζουν διόρθωσης και ορθότερης διατύπωσης. Ακολουθούν οι παρατηρήσεις της ΕΛΕΑΒΙΟΜ με αναφορά σε αντιστοιχες σελίδες του κειμένου: Σελίδα 21 - Αναφορά στο κείμενο: «Η αύξηση του δείκτη ΑΠΕ στη θέρμανση και ψύξη οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην αύξηση της χρήσης αντλιών θερμότητας και όχι σε χρήση βιομάζας, η οποία δεν αυξάνεται λόγω κόστους αλλά και επιπτώσεων στο περιβάλλον των πόλεων.» -- Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ: Το συμπέρασμα του μοντέλου για τη χρήση βιομάζας στον τομέα θέρμανσης κρίνεται ως προβληματικό για τους ακόλουθους λόγους: • Δεν υπάρχει καμία αναφορά ως προς το κόστος των καυσίμων βιομάζας με βάση το οποίο πραγματοποιήθηκαν οι υπολογισμοί. • Δεν υπάρχει καμία αναφορά ως προς το πως εκτιμήθηκαν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις στις πόλεις από την καύση βιομάζας έναντι των εναλλακτικών. • Αγνοείται η προοπτική χρήσης βιομάζας σε σύγχρονες εγκαταστάσεις θέρμανσης σε αγροτικές / δασικές περιοχές, με χρήση τοπικά διαθέσιμων πρώτων υλών (αγροτο-βιομηχανικά υπολείμματα, αγροτικά ή δασικά υπολείμματα ή ενεργειακές καλλιέργειες). Αγνοείται επίσης η μείωση των εκπομπών αέριων ρύπων που μπορεί να επιτευχθεί μέσω της καύσης τέτοιων ειδών βιομάζας σε σύγχρονους λέβητες, εξοπλισμένους με συστήματα αντιρρύπανσης, έναντι εναλλακτικών και διαδεδομένων πρακτικών διαχείρισης (π.χ. ανεξέλεγκτη καύση στο χωράφι). • Οι παραδοχές του Πίνακα 14 ως προς το βαθμό απόδοσης των λεβήτων βιομάζας (αναγράφονται ως boiler pellets) είναι πολύ χαμηλές και αναντίστοιχες με τις πραγματικές επιδόσεις σύγχρονων λεβήτων βιομάζας, οι οποίοι μπορούν να ξεπεράσουν το 90 % απόδοση, ενώ υπάρχουν διαθέσιμα πλέον και μοντέλα συμπύκνωσης. Σελίδα 27 -- Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ: Εντύπωση προκαλεί ότι οι στόχοι για τη διαμενόμενη θερμότητα (τηλεθέρμανση) στον οικιακό τομέα εμφανίζονται μειωμένοι για τα σενάρια του έτους 2050 σε σχέση με τις προβλέψεις του ΕΣΕΚ για το 2030. Σελίδες 50-51 - Αναφορά στο κείμενο: «Το βιομεθάνιο είναι ενεργειακό προϊόν εφάμιλλων ιδιοτήτων με το φυσικό αέριο καθώς αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από μόρια μεθανίου. Η προέλευση του όμως είναι όχι από ορυκτά καύσιμα (όπως στην περίπτωση του φυσικού αερίου), αλλά είτε από πρωτογενή βιομάζα (ξυλεία, αγροτικά προϊόντα και παραπροϊόντα κλπ.) είτε από επεξεργασία απορριμμάτων ή λυμάτων (σε στερεή ήυγρή κατάσταση). Οι κύριες τεχνολογίες παραγωγής του είναι η αεριοποίηση στερεής βιομάζας(biomass gasification) καθώς και η παραγωγή βιοαερίου μέσω αναερόβιας χώνευσης (anaerobic digestion) χρησιμοποιώντας σαν πρώτη ύλη απορρίμματα και η μετέπειτα αναβάθμιση του βιοαερίου, το οποίο περιέχει μεθάνιο (CH4) σε χαμηλή σχετικά περιεκτικότητα κατά όγκο (~60%) με το υπόλοιπο να είναι CO2, σε βιομεθάνιο. Όπως αναφέρεται και παρακάτω, αυτό το βιογενές CO2,μπορεί να αποτελέσει πρώτη ύλη για την παραγωγή συνθετικών υδρογονανθράκων με μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα. Το υδρογόνο είναι ενεργειακό προϊόν, το οποίο μπορεί να αναμειχθεί στα υπάρχοντα δίκτυα φυσικού αερίου ως ένα ποσοστό (της τάξεως του 10%-20% κατ’ όγκο με τις αναφορές για τα ακριβή όρια να ποικίλουν), όμως κάθε περαιτέρω αύξηση του ποσοστού ανάμειξής του στο δίκτυο σημαίνει ανάγκη για αναβάθμιση της υποδομής του δικτύου καθώς και αντικατάστασης των συσκευών των καταναλωτών. Υδρογόνο παράγεται μέσω αναμόρφωσης φυσικού αερίου (Steam Methane Reforming – SMR) σε πολλές βιομηχανικές μονάδες, κυρίως στον τομέα της χημείας καθώς και στα διυλιστήρια. Η παραγωγή όμως υδρογόνου μέσω SMR (γκρι υδρογόνο) συνεπάγεται εκπομπές CO2, άρα έχει σημαντικό ανθρακικό αποτύπωμα. Αν συνδυαστεί με τεχνολογίες σύλληψης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) το ανθρακικό αποτύπωμα μειώνεται σημαντικά (blue hydrogen) – όμως η δυνατότητα αυτή δεν υπάρχει λόγω περιορισμού στην αποθήκευση CO2. Άρα κύρια κατεύθυνση είναι η παραγωγή υδρογόνου μέσω ηλεκτρόλυσης (με νερό σαν πρώτη ύλη και καύσιμο ηλεκτρισμό), η οποία οδηγεί σε μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα στην περίπτωση που ο ηλεκτρισμός έχει προέλθει από πηγές μηδενικών εκπομπών όπως οι ΑΠΕ (green hydrogen), πυρηνικοί σταθμοί ή συμβατικοί σταθμοί με τεχνολογίες CCS. Μια άλλη τεχνολογία παραγωγής υδρογόνου είναι η πυρόλυση μεθανίου, η οποία έχει ως προϊόν υδρογόνο και άνθρακα σε στερεή μορφή, που θεωρείται ότι μπορεί εύκολα να αποθηκευτεί – όμως η τεχνολογία αυτή δεν έχει ακόμα αποδειχθεί σε βιομηχανικό επίπεδο. Το συνθετικό μεθάνιο είναι καύσιμο το οποίο έχει μοριακές ιδιότητες ίδιες με το ορυκτό μεθάνιο,που αποτελεί το βασικό συστατικό του φυσικού αερίου, αλλά έχει προέλθει από ανθρωπογενείς ελεγχόμενες χημικές διεργασίες, εν αντιθέσει με το φυσικό σχηματισμό φυσικού αερίου από τον εγκλωβισμό βιομάζας σε υπόγειες κοιλότητες για εκατομμύρια χρόνια. Η συνολική παραγωγή της σύνθεσης αποτελείται από ενδιάμεσα στάδια, τα οποία μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την ακριβή τεχνολογία, σε κάθε όμως περίπτωση, η σύνθεση απαιτεί την ύπαρξη κάποια μορφής άνθρακα (μοριακό C ή CO ή και CO2) και υδρογόνου σαν αντιδρώντα. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, το συνθετικό μεθάνιο μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα. Αυτές είναι: • Το υδρογόνο που χρησιμοποιείται ως είσοδος της διεργασίας να έχει μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα. • Η πηγή άνθρακα να είναι τέτοια που κατά την καύση του μεθανίου να θεωρείται ότι έχει καθαρό μηδενικό κλιματικό αποτύπωμα (net zero climate footprint). Τέτοιες πηγές είναι η δέσμευση CO2 από την ατμόσφαιρα (Direct Air Capture – DAC) ή ο άνθρακας από βιογενείς πηγές όπως η βιομάζα, ή το CO2 που προκύπτει ως παραπροϊόν της αναβάθμισης βιοαερίου σε βιομεθάνιο. • Όλες οι ιδιοκαταναλώσεις των διεργασιών να είναι κλιματικά ουδέτερα καύσιμα.» -- Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ: Επειδή στο κείμενο παρουσιάζονται ασάφειες, προτείνεται η ανικατάσταση από την επόμενη παράγραφο, η οποία κατά την άποψή μας αποδίδει καλύτερα τους ορισμούς και τις σχέσεις παραγωγής των ανανεώσιμων αερίων βιοαέριο, βιομεθάνιο, συνθετικό μεθάνιο και βιοϋδρογόνο. « TO ΒΙΟΑΕΡΙΟ Το βιοαέριο παράγεται σε κατάλληλους χωνευτές (digesters) από την Αναερόβια Χώνευση (ΑΧ) κτηνοτροφικών κυρίως αποβλήτων, όπως είναι τα λύματα των χοιροστασίων, πτηνοτροφείων, βουστασίων καθώς και άλλων αγροτοβιοµηχανικών μονάδων (ελαιουργείων, σφαγείων, τυροκοµείων, ιχθυοτροφείων κ.α.), ενσιρωμάτων και υπολειμμάτων ενεργειακών φυτών, λυµάτων βιολογικών καθαρισµών καθώς και από την αποσύνθεση του οργανικού κλάσματος αστικών απορριμμάτων στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ). Το βιοαέριο αποτελείται κυρίως από μεθάνιο (CH4) σε αναλογία 55-70% και διοξείδιο του άνθρακα (CO2) σε αναλογία 30-45%. Επί¬σης περιέχει ελάχιστες ποσότητες άλλων αερίων, όπως άζωτο, υδρογόνο, αμμωνία και υδρόθειο. Το βιοαέριο παράγεται επίσης με την τεχνολογία της αεριοποίησης, της θερμικής δηλ αποδόμησης οργανικού καυσίμου που αποτελείται από λιγνο-κυτταρινούχες πρώτες ύλες σε κατάλληλο διαμορφωμένο αεριοποιητή και της μετατροπής/αναμόρφωσης του σε αέριο σύνθεσης (Syngas), που αποτελείται κυρίως από 22% H2, 44,4% CO, και 12,2% CO2. Tο παραγόμενο αέριο σύνθεσης ψύχεται, καθαρίζεται, και με προσθήκη Η2 και H20 μετατρέπεται σε CH4 και CO2. (Bιοαέριο). ΤΟ BIO-SYNTHETIC NATURAL GAS Στην συνέχεια αναβαθμίζεται με την αφαίρεση του CO2 και παράγεται βιομεθάνιο που ονομάζεται Bio-synthetic Natural Gas (Bio-SNG) . ΤΟ ΒΙΟΜΕΘΑΝΙΟ Μετά την AX ή την αεριοποίηση, το βιοαέριο (CH4 –CO2) υφίσταται καθαρισμό (που συνίσταται σε αποµάκρυνση των σωµατιδίων H2S, NH3, H2O), Aναβάθµιση (δηλ. αποµάκρυνση CO2 και προσθήκη προπανίου) και τέλος προσθήκη με θειόλες ( οσμοθετικές ενώσεις). Το παραγόμενο αέριο ονομάζεται βιομεθάνιο και διακρίνεται σε βιομεθάνιο ποιότητας L (89% CH4), ή ποιότητας H (96% CH4). Το βιομεθάνιο ( Biomethane) που προέρχεται από την τεχνολογία της ΑΧ ανήκει στα βιοκαύσιμα πρώτης γενιάς, ενώ αυτό που προέρχεται από την αεριοποίηση ονομάζεται Bio-synthetic Natural Gas (Bio-SNG) θεωρείται βιοκαύσιμο δεύτερης γενεάς. Το βιομεθάνιο (Biomethane) ονομάζεται και Renewable Natural Gas, ανάλογα με ποια μορφή αποθηκεύεται bio-Compressed Natural Gas (bio-CNG) και bio-Liquefied Natural Gas (bio-LNG) To βιομεθάνιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιµο μεταφορών, όπως επίσης και να διοχετευτεί στο δίκτυο του φυσικού αερίου (injection). Το ΒΙΟ-ΥΔΡΟΓΟΝΟ (3ης γενιάς), Το βιοϋδρογόνο παράγεται με αναμόρφωση αναβαθμισμένου βιοαέριου σύμφωνα με τις αντιδράσεις: (1)CH4 + H2O → CO + 3H2, H°298Κ = 206 kJ/mol (reforming reaction) (2)CO + H2O → CO2 + H2, H°298Κ = −41 kJ/mol (Water–Gas Shift reaction) Χρησιμοποιείται σαν καύσιμο μεταφορών ή εναλλακτικά για χρήση του βιο-υδρογόνου σε κυψέλη καυσίμου (fuel cell) στην άνοδο για παραγωγή ενέργειας. » Σελίδα 52 - Αναφορά στο κείμενο: «Επίσης, οι προσθήκες μεγάλων ποσοστών βιομεθανίου στο δίκτυο φυσικού αερίου, αντιμετωπίζουν προβλήματα έλλειψης προσφοράς, καθώς τα αποθέματα βιομάζας είναι περιορισμένα (στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά) και επίσης αντιμετωπίζουν ανταγωνισμό από τομείς στους οποίους οι λύσεις απανθρακοποίησης είναι περιορισμένες (χερσαίες εμπορικές μεταφορές, ναυτιλία, εναέριες μεταφορές). Επομένως, για την περαιτέρω μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος του μείγματος, απαιτείται ηπαραγωγή και η πρόσμιξη συνθετικού μεθανίου η οποία φτάνει το 44% και 63% στα σενάρια 2NCκαι 1.5NC αντίστοιχα.» -- Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ: Στην χώρα μας υπάρχει υψηλό δυναμικό οργανικών αποβλήτων. Σε καταλληλά επιλεγμένες περιοχές με υψηλό δυναμικό οργανικών αποβλήτων, σε κατάλληλες αποστάσεις από το δίκτυο του ΦΑ είναι δυνατό να κατασκευασθούν κεντρικές μονάδες συνδυασμένης χώνευσης για παραγωγή βιοαερίου καθώς και κατάλληλες μονάδες αναβάθμισης βιοαερίου για παραγωγή βιομεθανίου με σκοπό την έγχυσή του στο δίκτυο του ΦΑ. Παράγραφος 4.3.9. Βιομάζα, Σελίδες 54-57 - Αναφορά στο κείμενο: Από «Ο ρόλος της βιομάζας είναι πολύ σημαντικός ... » σελ. 54, μέχρι και «... Το σχήμα δείχνει και προβολή της έκτασης της γης για την παραγωγή από τη γεωργία των πρώτων υλών βιομάζας. Θα πρόκειται κυρίως για επέκταση των σήμερα υφισταμένων εκτάσεων καλλιεργήσιμης γης ώστε να καλυφθεί η έκταση της γης που χρειάζονται οι νέες ενεργειακές καλλιέργειες.» σελ. 57. -- Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ - Προτείνεται η ουσιαστική διόρθωση του ως άνω αναφερόμενου κειμένου σύμφωνα με την παρακάτω διατύπωση: « 4.3.9 Η βιομάζα Ο ρόλος της βιομάζας είναι πολύ σημαντικός σε μία οικονομία χαμηλών ή ακόμα και μηδενικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η βιομάζα μπορεί μέσω καύσης να χρησιμοποιηθεί απευθείας για τη θέρμανση κτιρίων, για την παραγωγή θερμότητας σε βιομηχανικές διεργασίες και για συμπαραγωγή θερμότητας και ηλεκτρισμού. Επιπλέον, η βιομάζα μπορεί να μετατραπεί σε βιοκαύσιμα, βιορευστά, βιοαέριο ή αέριο σύνθεσης, μέσω άλλων θερμοχημικών και βιοχημικών διεργασιών. Το βιομεθάνιο, ως προϊόν αναβάθμισης του βιοαερίου, μπορεί να υποκαταστήσει φυσικό αέριο εγχεόμενο στο υπάρχον δικτύου φυσικού αερίου. Tο CO2 που εκπέμπεται κατά τη χρήση της βιομάζας είναι δυνατόν να δεσμευτεί και αποθηκευτεί οδηγώντας έτσι σε αρνητικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Σε μία οικονομία μηδενικών εκπομπών θα απαιτηθούν αυξημένες ποσότητες βιομάζας συγκριτικά με τη σημερινή κατανάλωση. Στην Ελλάδα υπάρχουν δυνητικά διαθέσιμοι πόροι βιομάζας αλλά και δυνατότητες σημαντικής επέκτασης με την ανάπτυξη ενεργειακών καλλιεργειών. Η λιγνοκυτταρινούχος βιομάζα προσφέρεται για την παραγωγή βιοκαυσίμων νέας γενιάς με ελάχιστο δυνατό ανθρακικό αποτύπωμα που θα υποκαθιστούν ορυκτά καύσιμα στις μεταφορές, χωρίς επιπτώσεις στην αγορά τροφίμων και ζωοτροφών. Οι τεχνολογίες μετατροπής μπορεί να είναι είτε θερμοχημικές (πχ. αεριοποίηση/Fischer-Tropsch, καταλυτική πυρόλυση, κ.α.), είτε βιοχημικές (πχ. ζυμώσεις). Οι τεχνολογίες αυτές αναπτυγμένες σε βιομηχανική κλίμακα και με κατάλληλη οργάνωση οικονομιών κλίμακας της παραγωγής και εφοδιαστικής αλυσίδας των ενεργειακών καλλιεργειών, θα είναι σε θέση να παράγουν βιοκαύσιμα νέας γενιάς σε ανταγωνιστικές τιμές στο μέλλον. Σε αυτή την προοπτική βασίζεται η παρούσα ανάλυση, η οποία προβλέπει μεγάλη αύξηση της κατανάλωσης βιομάζας, βιοκαυσίμων και βιοαερίου σε όλους τους τομείς του ενεργειακού συστήματος. Το μεγαλύτερο μερίδιο της συνολικής ακαθάριστης εγχώριας ζήτησης βιομάζας καταλαμβάνει η ξυλώδης βιομάζα (ξυλεία ή pellets). Εξίσου σημαντική αύξηση παρατηρείται στην κατανάλωση βιοαερίου μακροχρόνια σε όλα τα σενάρια. Το βιοαέριο διοχετεύεται στο δίκτυο φυσικού αερίου και καταναλώνεται σε όλους τους τομείς του ενεργειακού συστήματος. Η κατανάλωση αέριων αποβλήτων διατηρείται σταθερή λόγω περιορισμένης δυναμικότητας. Η κατανάλωση βιομηχανικών απορριμμάτων είναι αλληλένδετη με τη βιομηχανική δραστηριότητα που στα σενάρια ενεργειακής αποδοτικότητας είναι περιορισμένη εξαιτίας των μετασχηματισμών προς την κατεύθυνση της κυκλικής οικονομίας στη βιομηχανία. Γενικότερα η κατανάλωση βιομάζας είναι υψηλότερη στα σενάρια ενεργειακής αποδοτικότητας διότι μπορεί να καταναλωθεί σε τομείς που ο εξηλεκτρισμός είναι δύσκολος όπως για παράδειγμα στις μεταφορές μέσω προηγμένων βιοκαυσίμων. Επιπλέον, καταναλώνεται βιομάζα και βιοαέριο στα σενάρια 1.5°C για δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα και αποθήκευση σε υπόγειους σχηματισμούς προκειμένου να παραχθούν αρνητικές εκπομπές. Στα σενάρια εξηλεκτρισμού και ενεργειακής αποδοτικότητας ΕΕ2 και ΕΕ1.5 η κατανάλωση βιοκαυσίμων είναι μεγαλύτερης έντασης για την υποκατάσταση ορυκτών καυσίμων σε τομείς όπου δεν είναι εφικτός ο πλήρης εξηλεκτρισμός. Η ανάπτυξη παραγωγής βιοκαυσίμων τόσο συμβατικών όσο και προηγμένων έχει μεγάλες δυνατότητες στην Ελληνική οικονομία και μπορεί να ανταγωνισθεί επιτυχώς τις εισαγωγές βιοκαυσίμων. Όσον αφορά στην εγχώρια παραγωγή βιοκαυσίμων, θα πρέπει να αναπτυχθεί πολιτική υποστήριξης της παραγωγής πρώτων υλών βιομάζας και ενεργειακών καλλιεργειών σε βιομηχανική κλίμακα. Τα συμβατικά βιοκαύσιμα (βιοκαύσιμα 1ης γενιάς) προέρχονται από βιομάζα η οποία χρησιμεύει και ως τροφή. Τα προηγμένα βιοκαύσιμα (βιοκαύσιμα 2ης γενιάς) αφορούν βιοκαύσιμα που παράγονται με προηγμένο τρόπο από λιγνοκυτταρικές πρώτες ύλες, ή υπολείμματα διεργασιών. Τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς αναμένεται να επιτύχουν συνθήκες βιομηχανικής ωρίμανσης μετά το 2030 και ήδη από το 2030 προβλέπεται να υποκαταστήσουν την παραγωγή βιοκαυσίμων 1ης γενιάς. Η ανάπτυξη των ενεργειακών καλλιεργειών βασίζεται σε ελαιοκράμβη, ηλίανθο, ζαχαρότευτλα, κτλ. για την παραγωγή βιοκαυσίμων 1ης γενιάς, και σε λυγνοκυταρινούχο βιομάζα όπως μίσχανθος, ιτιά, λεύκη κ.α. για την παραγωγή προηγμένων βιοκαυσίμων, καλλιέργειες που θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν και να αυξήσουν κατά πολύ τη σημερινή γεωργική δραστηριότητα της Ελλάδας. Θα πρέπει να υπάρξει δυνατότητα για την επαναφορά εγκαταλελειμμένης γης στην καλλιέργεια σε μεγάλη κλίμακα. Με την ανάπτυξη των νέων ενεργειακών καλλιεργειών θα βελτιωθεί η παραγωγικότητα και το εισόδημα των γεωργικών δραστηριοτήτων και θα αυξηθεί η αξία της γης. Το κύριο εμπόδιο της αύξησης χρήσης βιομάζας, είτε απευθείας χρήσης, είτε ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίμων, είναι η αδιάλειπτη και ασφαλής τροφοδοσία κυρίως στους τομείς της βιομηχανίας και στην ηλεκτροπαραγωγή, αλλά κυρίως στη νέα βιομηχανία παραγωγής προηγμένων βιοκαυσίμων. Η ύπαρξη ισχυρού ανταγωνισμού της απευθείας χρήσης βιομάζας σε διάφορους τομείς με τη χρήση βιομάζας ως πρώτη ύλη στην παραγωγή προηγμένης γενιάς βιοκαυσίμων είναι μεγάλη. Τα βιοκαύσιμα παρέχουν δυνατότητα ανάκτησης μεγαλύτερης προστιθέμενης αξίας συγκριτικά με την βιομάζα σε συμβατικές χρήσεις καύσης. Κανονιστικές ρυθμίσεις σχετικά με την υποχρεωτική ανάμειξη βιομεθανίου σε κάποιο ποσοστό στο δίκτυο διανομής αερίου είναι σε θέση να διασφαλίσουν θετική προοπτική για την ανάπτυξη της βιομηχανίας παραγωγής βιοαερίου και αναβάθμισης του σε βιομεθάνιο, με ταυτόχρονη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα προς άλλες χρήσεις. Η νέα αυτή βιομηχανία βιοαερίου αναμένεται να έχει σημαντική δραστηριότητα στο πλαίσιο του μακροχρόνιου σχεδίου για την ενέργεια και το κλίμα. Η σημασία της ανάπτυξης νέων ενεργειακών λιγνοκυτταρινούχων καλλιεργειών καταδεικνύεται στο παρακάτω σχήμα, το οποίο προβάλλει στο μέλλον την ανάπτυξη των πρώτων υλών βιομάζας ανάλογα με το σενάριο και τη δυναμικότητα περαιτέρω ανάπτυξής τους στην Ελλάδα. Το δυναμικό αύξησης πρώτης ύλης από την υλοτομία δασών, καθώς και των γεωργικών και κτηνοτροφικών υπολειμμάτων και το βιοαποικοδομήσιμο τμήμα των αστικών απορριμμάτων είναι σημαντικό. Κατά συνέπεια, η κάλυψη των αυξημένων μελλοντικών αναγκών θα προέλθει τόσο από τα υπολείμματα του γεωργικού τομέα όσο και τις νέες ενεργειακές καλλιέργειες, το προϊόν των οποίων θα μετατρέπεται σε προηγμένα βιοκαύσιμα. Το σχήμα δείχνει και προβολή της έκτασης της γης για την παραγωγή από τη γεωργία των πρώτων υλών βιομάζας.» Στην ίδια Παράγραφο 4.3.9. επιπλέον παρατηρήσεις για πληροφορίες σε Σχήματα: Σελίδα 55 -- Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ: Το Σχήμα 29 (Ανάπτυξη βιομάζας) δεν είναι απολύτως σαφές, καθώς δε διευκρινίζονται οι διαφορές μεταξύ των πηγών βιομάζας (π.χ. ξυλώδη βιομάζα, βιομηχανικά απορρίμματα, αστικά απορρίμματα, αέρια απόβλητα, κτλ.) και των τελικών προϊόντων βιομάζας (βιοκαύσιμα, πέλλετ, άμεση χρήση ως βιομηχανικό καύσιμο, κτλ.). Έτσι, δεν είναι καθόλου σαφές πως το διάγραμμα ενσωματώνει ορισμένες πηγές βιομάζας, π.χ. το εγχώριο δυναμικό των αγροτικών υπολειμμάτων. Σελίδα 57 -- Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ: Η κατηγοριοποίηση των πηγών βιομάζας του Σχήματος 31 δεν είναι σαφής, ενώ δεν είναι σαφές αν αναφέρονται σε χρήσεις ή σε δυναμικό. Επίσης, υπάρχουν αμφιβολίες για την ακρίβεια των στοιχείων που αφορούν το έτος βάσης 2015: • Αναφέρονται 127 χιλιάδες εκτάρια ενεργειακών καλλιεργειών και μηδενική παραγωγή ξυλώδους βιομάζας. Εκτιμάται ότι μέρος αυτού του αριθμού αναφέρεται σε ενεργειακές καλλιέργειες ηλίανθου και ελαιοκράμβης, οι οποίες όμως απουσιάζουν από το Σχήμα 31 ως ξεχωριστή κατηγορία. • Αναφέρονται 0.80 εκατομμύρια ΤΙΠ ως υπολείμματα αγροτικού τομέα, ενώ στην πράξη η ενεργειακή τους αξιοποίηση είναι μηδενική. • Η υλοτομία δασών φαίνεται πολύ χαμηλή σε σχέση με τα απορρίμματα, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σελίδες 70-71 Παρατήρηση ΕΛΕΑΒΙΟΜ: Ο Πίνακας 12 με τις τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής εμφανίζει μόνο δύο διαθέσιμες τεχνολογίες για βιομάζα, ενώ δε γίνεται καμία αναφορά σε τεχνολογίες αεριοποίησης βιομάζας.