• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Τσιακμάκης' | 8 Μαρτίου 2020, 15:26

    Αναφορικά με τις προσθήκες στο άρθρο 14 του π.δ. 59/2018. Γενικά υπάρχουν σημεία στο νομοσχέδιο που θα προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στα οικοσυστήματα και στην οικονομία της χώρας. Από υποβάθμιση έως και καταστροφή, λόγω επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων που θα οδηγήσουν στην κατάτμηση των ενδιαιτημάτων και την αλλοίωση του χαρακτήρα των προστατευόμενων περιοχών. Αυτό δεν αφορά μόνο την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και την προστασία της οικονομίας της χώρας, καθώς η αλλοίωση των προστατευόμενων οικοσυστημάτων θα έχει σοβαρές μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, τόσο στα υπάρχοντα εισοδήματα, όσο και στις δυνατότητες οικονομικής αειφόρου και προστατευτικής οικονομικής ανάπτυξης των πληττόμενων περιοχών. Θεωρώ πολύ σοβαρά τα ανωτέρω, για την περιβαλλοντική και οικονομική υπόσταση της χώρας, καθώς και την αξιοπιστία της στα ευρωπαϊκά δεδομένα προστασίας του περιβάλλοντος, οικονομικής δραστηριότητας, αισθητικής και ευφυών ευκαιριών για τους τοπικούς πληθυσμούς. Ενδεικτικώς: Στην εισαγωγή του τροποποιούμενου άρθρου, προσθήκη παραγράφου στα νέα άρθρα 14.α. 14.β. 14γ. και 14.δ., ως εξής: «Κατασκευές και παρεμβάσεις εντός της Ζώνης «……………», επιτρέπονται, κατόπιν κατασκευαστικής μελέτης, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, εφόσον εξασφαλίζεται η αρμονική αισθητική και λειτουργική ένταξη στις λειτουργίες του οικοσυστήματος, στο φυσικό τοπίο και τη φυσιογνωμία της Ζώνης». Στο προτεινόμενο άρθρο 14.α. «Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης» του π.δ. 59/2018, η παρ. 26.12.1., η οποία αναφέρεται στην κατοικία για προσωπικό ασφαλείας και εργαζομένους, πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «Κατοικία προσωπικού ασφαλείας, εργαζομένων και επισκεπτών για αποδεδειγμένους εκπαιδευτικούς λόγους». Πρέπει να διαφυλάσσεται, από τις διατάξεις η δυνατότητα επίσκεψης τρίτων, για αποδεδειγμένους εκπαιδευτικούς λόγους. Ομοίως, ως ανωτέρω, στο άρθρο 14.β. Στο προτεινόμενο άρθρο 14.α. «Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης» του π.δ. 59/2018, η παρ. 26.12.1., η οποία αναφέρεται στην οδοποιία, πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «Οδοί (κίνησης οχημάτων), γαιώδεις, ημιβραχώδεις, βραχώδεις ή λιθόστρωτοι, χωρίς εισαγωγή εξωγενών, της παρούσας Ζώνης, υλικών οδοποιίας, εκτός των αναγκαίων υλικών λιθοστρώσεων, με μέγιστο πλάτος καταστρώματος μικρότερο ή ίσο των Δασικών Δρόμων Γ΄ Κατηγορίας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Βεβαίως, η απόλυτη προστασία της ανωτέρω παραγράφου, είναι έννοια / κατάσταση αντίθετη των διαδικασιών της οδοποιίας και αυτό πρέπει να εκτιμηθεί σοβαρά. Σίγουρα, δεν μπορεί να υπάρχει οδοποιία μεγαλύτερη των Δασικών Δρόμων Γ΄ Κατηγορίας. Στο προτεινόμενο άρθρο 14.α. «Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης» του π.δ. 59/2018, η παρ. 48.2.α., προφανώς και πρέπει να αφαιρεθεί ή να αντικατασταθεί ως εξής: «Οι υπόγειες κατασκευές δικτύων υποδομής και εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας, μετά των υπόγειων παραρτημάτων αυτών, ή υπέργειων παραρτημάτων κατασκευαστικά ενταγμένων αρμονικά στο φυσικό τοπίο και τη φυσιογνωμία της Ζώνης». Σε αντίθετη περίπτωση αίρεται η έννοια της Ζώνης και επιπλέον ο κίνδυνος καταστροφικών πυρκαγιών (π.χ. από τα εναέρια δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος) καθίσταται μόνιμος. Ομοίως, ως ανωτέρω, στο άρθρο 14.β. Προσθήκη παραγράφου στο άρθρο 14.α., ως εξής: «Λίθινα ορόσημα, χωρίς συνδετικούς αρμούς, με ύψος μέχρι τρία (3) μέτρα». Ομοίως, στα άρθρα 14.β. και 14.γ. Τα ορόσημα αυτά χρησιμοποιούνται σε εθνικά πάρκα του εξωτερικού ως σημεία αναφοράς και πληροφοριών. Αυτή η προσθήκη έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα και σέβεται απολύτως τη φυσιογνωμία της εκάστοτε περιοχής. Στο προτεινόμενο άρθρο 14.β. «Ζώνη προστασίας της φύσης» του π.δ. 59/2018, προσθήκη παραγράφου ως εξής: «Οδοί (κίνησης οχημάτων), γαιώδεις, ημιβραχώδεις, βραχώδεις ή λιθόστρωτοι, χωρίς εισαγωγή εξωγενών, της παρούσας Ζώνης, υλικών οδοποιίας, εκτός των αναγκαίων υλικών λιθοστρώσεων, με μέγιστο πλάτος καταστρώματος μικρότερο ή ίσο των Δασικών Δρόμων B΄ Κατηγορίας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις». Η παρ. 26 του 14.β. «Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς σταθερής τροχιάς». Η αναφορά στην εξειδίκευση ανά υποκατηγορίες ανάλογα με τη Ζώνη, δεν είναι αναγκαία, καθώς το άρθρο αναφέρεται σε μία συγκεκριμένη Ζώνη. Η παράγραφος αυτή όπως προτείνεται θα οδηγήσει, εξ επιταγής, σε αναπτυξιακές σκέψεις για κατασκευή τουριστικών δικτύων μεταφορών σταθερής τροχιάς, στα πρότυπα άλλων ανεπτυγμένων χωρών στον ορεινό (ενδεικτικά) τουρισμό. Ήτοι, έχει μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό περιεχόμενο και παράλληλα περιβαλλοντικό προφίλ. Επομένως, το εδαφ. δ΄ της παρ. 48.1., ως εξής: «για τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς σταθερής τροχιάς». Το εδαφ. γ΄ της παρ. 48.1. να αφαιρεθεί., καθώς δεν είναι αναγκαίες αυτές οι λυόμενες και προσωρινές κατασκευές για τις επιτρεπόμενες λειτουργίες στην Ζώνη του άρθρου 14.β. και θα οδηγήσει σε αδειοδοτήσεις δράσεων υποβάθμισης. Εναλλακτικώς, να αντικατασταθεί, ως εξής: «λυόμενες και προσωρινές κατασκευές συνεργείων, μόνο προς εξυπηρέτηση και κατά το χρόνο εργασιών των επιτρεπόμενων κατασκευών». Στην παρ. 13 του 14.β. να διαγραφεί το «Αναψυκτήρια μέχρι 200 τ.μ.» και να αντικατασταθεί ως εξής: Πεζοπορικά και ορειβατικά καταφύγια, με δυνατότητα εστίασης, μέχρι 400 τ.μ., συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων χώρων αναψυκτηρίου και εστίασης. Προσθήκη παραγράφου στο άρθρο 14.β., ως εξής: «Λίθινοι θρησκευτικοί ναοί, με συνδετικούς αρμούς». Οι λίθινοι θρησκευτικοί ναοί αποτελούν σημεία αναφοράς, αξιοθέατα και γενικώς ορόσημα σε μία περιοχή. Αυτή η προσθήκη έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα και σέβεται απολύτως τη φυσιογνωμία της εκάστοτε περιοχής, δεν επηρεάζει καθόλου την προστασία του περιβάλλοντος και γενικότερα τονίζει τη φυσιογνωμία της χώρας, αναφορικά με το τουριστικό προϊόν.