• Σχόλιο του χρήστη 'Λυδία Αλβανού' | 12 Μαρτίου 2020, 14:04

    - Η αφαίρεση από τους ΦΔ ή ΜΔ των αρμοδιοτήτων 1)της φύλαξης-επόπτευσης,2)των γνωμοδοτήσεων σε αποφάσεις έκδοσης Περιβαλλοντικών Όρων για δραστηριότητες εντός της περιοχής ευθύνης τους και 3)της διαβουλευτικής διαδικασίας (ΔΣ) ακυρώνει τα κατά επιστημονική ομολογία βασικότερα εργαλεία Προσαρμοζόμενης Διαχείρισης (Adaptive Management)που εφαρμόζονται ανά τον κόσμο. Για να γίνει η διαχείριση αποτελεσματική και προσαρμοζόμενη στα φυσικά και ανθρωπογενή δεδομένα (πιέσεις-απειλές)τα οποία μεταβάλλονται στο χρόνο, άρα και να επιτευχθούν οι στόχοι διατήρησης που αποτελούν ενωσιακή υποχρέωση της χώρας απαιτούνται:τα επιστημονικά δεδομένα από τα προγράμματα παρακολούθησης της βιοποικιλότητας, οι καταγραφές των πιέσεων και απειλών (φύλαξη), η ρύθμιση των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων στην περιοχή ευθύνης με τη διασφάλιση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε αυτές (γνωμοδοτήσεις), οι εισροές από τις διαβουλευτικές διαδικασίες με τις τοπικές κοινωνίες και τους χρήστες της ΠΠ (ΔΣ) και τέλος η ενημέρωση-ευαισθητοποίηση των πολιτών. Εφόσον αυτά δεν περιλαμβάνονται στην εργαλειοθήκη των νέων ΜΔ, δεν μπορεί να γίνει ολοκληρωμένη διαχείριση και το όλο οικοδόμημα του "Εθνικού Συστήματος Διαχείρισης ΠΠ" βρίσκεται in limbo! - Έχοντας πολύχρονη εμπειρία σε προγραμματικές συμβάσεις και μνημόνια συνεργασίας με συναρμόδιες υπηρεσίες στις περιοχές ευθύνης τους, οι ΦΔ έχουν κατανοήσει ότι εφόσον δεν υπάρχει θεσμική δέσμευση, δεν μπορούν να προσβλέπουν στην έγκυρη και έγκαιρη υλοποίηση δράσεων ή έργων. - Τα Σχέδια Διαχείρισης πρέπει όχι μόνο να εφαρμόζονται και να παρακολουθούνται αλλά και να συντάσσονται από το επιστημονικό προσωπικό των ΦΔ/ΜΔ γιατί αυτό έχει την συνολική εικόνα της περιοχής, τις ώρες στο πεδίο, τα χρόνια επικοινωνίας με τις τοπικές κοινωνίες και βέβαια την επιστημονική κατάρτιση και εμπειρία! - Η συγχώνευση των 36 ΦΔ σε 24 ΜΔ είναι απότοκος μιας προκρούστειας "λογικής" που υποστηρίζει ότι η ποικιλότητα των δομών δημιουργεί διοικητικές αγκυλώσεις. Τουναντίον, η ξεχωριστή υπόσταση της κάθε ΠΠ που στηρίχθηκε κυρίως σε κριτήρια οικολογικά και, ειδικά όταν αποτελεί και Εθνικό Πάρκο (άρα περιοχή με αναγνωρισμένη και διεθνώς οικολογική αξία) είναι προστιθέμενη αξία για τη χώρα (brand name) ενώ της προσδίδει και την αυτοτέλεια και ευελιξία που χρειάζεται για αποτελεσματική ολοκληρωμένη διαχείριση. Ενώ το φύρδην μίδγην συνονθύλευμα ετερογενών προστατευτέων αντικειμένων και ενδιαιτημάτων που προτείνεται θα οδηγήσει νομοτελειακά σε διοικητικό και επιχειρησιακό χάος.