• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Υφαντής' | 16 Μαρτίου 2020, 20:41

    Η επιλογή των πιστοποιημένων αξιολογητών ΜΠΕ από τον κύριο του έργου (ιδιώτη) και η παράλληλη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων τους, μεταξύ των οποίων είναι και η αξιολόγηση των γνωμοδοτήσεων και των απόψεων των πολιτών που συνελέγησαν κατά τη φάση της δημόσιας διαβούλευσης, συνιστούν απαράδεκτη ιδιωτικοποίηση δημόσιων λειτουργιών και ενισχύουν τη θέση του ιδιώτη κατά τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης με κίνδυνο να απομειωθεί έως και να εξοβελιστεί κάθε αντικειμενικός έλεγχος της εφαρμογής της νομοθεσίας και των επιστημονικών εκτιμήσεων (δημόσιων αρχών και πολιτών) σχετικά με το υπό αδειοδότηση έργο. Η ρύθμιση είναι αντίθετη με την οδηγία 2011/92, σύμφωνα με την οποία, είναι αποκλειστικά έργο της αρμόδιας δημόσιας αρχής η αξιολόγηση τόσο της ΜΠΕ όσο και των γνωμοδοτήσεων και των απόψεων που έχουν κατατεθεί και δεν μπορεί να διαμεσολαβηθεί στην εκπλήρωση της υποχρέωσής της αυτής από ιδιώτες. Πολύ περισσότερο αν αυτοί επιλέγονται και αμείβονται από τον επενδυτή του έργου. Σε συνδυασμό με τις ασφυκτικές προθεσμίες ελέγχου και αξιολογήσεων από τις αρμόδιες δημόσιες αρχές ελλοχεύει ο κίνδυνος έγκρισης και πραγματοποίησης έργων ακόμη και ιδιαιτέρως βλαπτικών για το περιβάλλον χωρίς ουσιαστικό έλεγχο. Η ιδιωτικοποίηση ευαίσθητων δημόσιων λειτουργιών όπως είναι αυτές που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος είναι απαράδεκτη. Το περιβάλλον, τόσο στο εθνικό όσο και στο ευρωπαϊκό δίκαιο είναι δημόσιο αγαθό του οποίου η προστασία ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών και δεν μπορεί να μεταβιβάζεται σε ιδιώτες.