Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 44 Τροποποίηση του π.δ. 59/2018Σχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Παππάς | 17 Μαρτίου 2020, 14:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Παππάς' | 17 Μαρτίου 2020, 14:19

    Ο καθορισμός των όρων στις προστατευόμενες περιοχές με όρους χωροταξίας δεν συνάδει με τους στόχους διατήρησης στις περιοxές Natura 2000, που αποτελούν τη βάση του συστήματος. Με τις χρήσεις γης του ΠΔ 59 εισάγεται μια νέα κατηγοριοποίηση η οποία δεν συνδυάζεται με την υπάρχουσα κατηγοριοποίηση πιέσεων και απειλών, όπως προβλέπονται από την Οδηγία 92/ 43 και περιλαμβάνονται στα ΤΔΔ των περιοχών Natura και τις εξαετείς εκθέσεις. Η προσέγγιση αυτή θα δημιουργήσει δυσκολίες διότι για την διατήρηση των οικοτόπων και ειδών, τον καθορισμό και επίτευξη των Ικανοποιητικών Τιμών Αναφοράς και των Στόχων Διατήρησης οι χρήσεις γης όχι μόνον δεν είναι επαρκείς αλλά και ενδέχεται να δημιουργήσουν ποιο δεσμευτικό πλαίσιο απ’ ότι θα απαιτείται (ότι δεν θα περιλαμβάνεται στην κάθε ζώνη δεν θα επιτρέπεται). Πέραν αυτού υπάρχουν ασάφειες αλλά και μη κατανοητές χρήσεις ανά Ζώνη. Ενδεικτικά στη Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης επιτρέπονται (μεταξύ άλλων): (24.8) Δάση και δασικές εκτάσεις και (53) Υδάτινοι βιότοποι. Στη Ζώνη Προστασίας της Φύσης και στη Ζώνη Διαχείρισης Οικοτόπων και Ειδών δεν αναφέρονται τα Δάση και οι Δασικές εκτάσεις αλλά μόνον οι Υδάτινοι βιότοποι. Με βάση τα παραπάνω δημιουργούνται ερωτήματα τα οποία μάλλον οδηγούν σε αδιέξοδο. Π.χ. Τα Μακί και τα Φρύγανα κ.λπ., οικότοποι προτεραιότητας που δεν είναι δάση ή υδάτινοι βιότοποι (που επίσης δεν είναι σαφές τι περιλαμβάνουν) δεν μπορούν να περιληφθούν σε κάποια ζώνη. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις μπορούν να περιλαμβάνονται μόνον στις Ζώνες Απόλυτης Προστασίας και μόνον οι υδάτινοι βιότοποι μπορούν να χαρακτηριστούν με τις τρείς πρώτες ζώνες. Στην περίπτωση που κάποια ή κάποιες από τις επιτρεπόμενες χρήσεις για είδος ή τύπο οικοτόπου είναι σημαντική απειλή, δεν υπάρχει δυνατότητα αποκλεισμού της. Οδηγούμαστε πρακτικά σε επιλογή ανώτερης ζώνης προστασίας περιλαμβάνοντας όμως απαγορεύσεις που δεν απαιτούνται. Στις Περιοχές Απόλυτης Προστασία της Φύσης προβλέπεται για παράδειγμα χρήση «(26.12.1) Οδοί (κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων)». Στην περίπτωση όμως που το οδικό δίκτυο αποτελεί σημαντική απειλή, δεν φαίνεται να προβλέπεται δυνατότητα αντιμετώπισης. Γενικά ο απόλυτος προσδιορισμός των επιτρεπόμενων χρήσεων δημιουργεί ένα εξαιρετικά ανελαστικό πλαίσιο που δεν συνάδει με τις πραγματικές ανάγκες διαχείρισης και μάλλον θα δημιουργήσει αποκλεισμούς χρήσεων και δραστηριοτήτων χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο.