• Σχόλιο του χρήστη 'Φορέας Διαχείρισης Πάρνωνα, Μουστού, Μαινάλου και Μονεμβασίας' | 17 Μαρτίου 2020, 15:40

    Καταρχήν δεν καταλαβαίνουμε τον διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων του ΟΦΥΠΕΚΑ και των ΜΔΠΠ, όταν πρόκειται για μία υπηρεσία. Η περιγραφή αρμοδιοτήτων τμήματος (ΜΔΠΠ) θα πρέπει να γίνει στον Εσωτερικό Κανονισμό λειτουργίας του ΟΦΥΠΕΚΑ, όποτε αυτός εκδοθεί. Ο αριθμός των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών θα πρέπει να είναι 36, κατ΄ αντιστοιχία με τους υφιστάμενους ΦΔΠΠ. Η έκταση των σημερινών ΦΔΠΠ είναι ήδη τεράστια. Η μείωση του αριθμού τους από 36 σε 24 θα οδηγήσει αφενός σε αδυναμία διαχείρισης των διευρυμένων περιοχών, ενώ παράλληλα δεν προσφέρει σημαντικά οφέλη ως προς την εξοικονόμηση πόρων και την διοικητική διαχείριση. Επιπλέον, οι νέες Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών θα πρέπει να παραμείνουν επιπέδου Διεύθυνσης όπως είναι σήμερα, με 2 ή 3 Τμήματα, ώστε να διατηρήσουν την οντότητά τους ως υπηρεσίες. Η υποβάθμιση σε επίπεδο Τμήματος αποδυναμώνει και απαξιώνει πλήρως τις νέες Μονάδες, ενώ, χάνεται η αυτοτέλεια των ΦΔΠΠ και ο ρόλος τους στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Προτείνεται, η συμπλήρωση στις αρμοδιότητες των ΜΔΠΠ, ορισμένων αρμοδιοτήτων των ΦΔΠΠ, όπως αυτές περιγράφονται στο άρθρο 4 του Ν. 4519/2018. Για παράδειγμα, θα πρέπει να διατηρηθεί ως αρμοδιότητα η “παροχή αιτιολογημένων γνωμοδοτήσεων κατά τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων και των δραστηριοτήτων που εμπίπτουν στις προστατευόμενες περιοχές ευθύνης τους ή των έργων και δραστηριοτήτων οι επιπτώσεις των οποίων επηρεάζουν, άμεσα ή έμμεσα, το προστατευτέο αντικείμενο”. Η αρμοδιότητα της γνωμοδότησης αποτελεί βασικό διαχειριστικό εργαλείο ως προς την ορθολογική ρύθμιση της χωροθέτησης έργων και δραστηριοτήτων σε σχέση με τη διατήρηση του προστατευτέου αντικειμένου. Η παροχή της γνωμοδότησης θα πρέπει γίνεται με την συμβολή των Τοπικών Επιτροπών Διαχείρισης, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται και η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στην διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Η αφαίρεση από τις ΜΔΠΠ (πρώην ΦΔΠΠ) των αρμοδιοτήτων της φύλαξης-επόπτευσης και της παροχής γνωμοδοτήσεων για δραστηριότητες και έργα εντός της περιοχής ευθύνης τους δεν συμβαδίζει με τον όρο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ που φέρουν οι νέες Μονάδες. Για μια αποτελεσματική διαχείριση απαιτείται η συνεχής προσαρμογή της στις μεταβολές που παρατηρούνται στην φύση από τις ανθρώπινες δραστηριότητες (πιέσεις - απειλές), ώστε να επιτευχθούν και οι στόχοι διατήρησης που θέτει η ΕΕ που αποτελούν άλλωστε και υποχρέωση της χώρας μας. Η προσαρμογή της διαχείρισης της ΠΠ επιτυγχάνεται μέσω των προγραμμάτων παρακολούθησης της βιοποικιλότητας, της καταγραφής των πιέσεων και απειλών (μέσω της φύλαξης) και των ελεγχόμενων ανθρωπογενών δραστηριοτήτων (μέσω των γνωμοδοτήσεων). Καταργώντας τις ανωτέρω αρμοδιότητες από τις ΜΔΠΠ (πρώην ΦΔΠΠ) δεν μπορούμε να μιλάμε για ολοκληρωμένη διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών. Για πρώτη φορά εισάγεται και ο όρος “Τοπικά Σχέδια Δράσης Προτεραιότητας (ΤΣΔΠ)”, ως αρμοδιότητα των ΜΔΠΠ με την ευθύνη κατάρτισής τους. Απαιτείται διευκρίνιση για το περιεχόμενο των εν λόγω σχεδίων, καθώς έρχεται σε αντίθεση με την κατάργηση των ανωτέρω περιγραφόμενων αρμοδιοτήτων των ΦΔΠΠ. Τα ΤΣΔΠ, επιβάλλεται να είναι αντικείμενο μελέτης των εκάστοτε Σχεδίων Διαχείρισης (ΣΔ) των περιοχών Ν2Κ και να καταρτίζονται ταυτόχρονα πριν την έναρξη εφαρμογής των ΣΔ. Αναφορικά στην παρ. ια) “Αξιοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων και εσόδων από οικοτουριστικές και λοιπές δραστηριότητές τους για την ανάδειξη τοπικών προϊόντων του πρωτογενούς τομέα και την υλοποίηση έργων και δράσεων προώθησης της περιφερειακής και της τοπικής ανάπτυξης”, δεν μπορεί να αποτελεί αρμοδιότητα των ΜΔΠΠ, καθώς αυτοί (όπως και ο ΦΔΠΠ) δεν λειτουργούν ως πάροχοι υπηρεσιών οικοτουρισμού ή ως Αναπτυξιακές Επιχειρήσεις. Απαιτείται αναδιατύπωση της πρότασης. Ο πίνακας αντιστοίχισης ΦΔΠΠ και ΜΔΠΠ (πίνακας Ι) που αποτελεί κομμάτι της διαβούλευσης δεν παραπέμπει σε περιοχές Ν2Κ που εντάσσονται στην κάθε ΜΔΠΠ αλλά στους 36 ΦΔΠΠ αρκετοί από τους οποίους διασπώνται σε περισσότερες από μία ΜΔΠΠ. Για παράδειγμα οι περιοχές Ν2Κ ευθύνης του ΦΔ Πάρνωνα, Μουστού, Μαινάλου και Μονεμβασίας, διαμοιράζονται σε δύο ΜΔΠΠ, χωρίς να υπάρχει σαφής αναφορά στις περιοχές Ν2Κ που παίρνει κάθε ΜΔΠΠ. Τέλος, η αναφορά στην παρ. 1γ του άρθ. 15 του ν. 2742/1999 πρέπει να απαλείφει καθώς καταργήθηκε από τον ν. 4519/2018, άρθ. 12, παρ. 3. ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης Πάρνωνα, Μουστού, Μαινάλου και Μονεμβασίας