• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Χριστόπουλος Βιολόγος - Περιβαλλοντολόγος' | 17 Μαρτίου 2020, 15:43

    Επαναλαμβάνω το πνεύμα του σχολίου που έκανα και στο πρώτο άρθρο. Το νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή βάση ως προς τη μείωση της γραφειοκρατίας σε ότι έχει σχέση με την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση. Και το λέω, παρόλο που θεωρητικά ως μελετητής πλήττομαι από αυτό λόγω της αύξησης της διάρκειας ισχύος των ΑΕΠΟ και της κατάργησης των αδειών συλλογής μεταφοράς μη επικινδύνων αποβλήτων. Για τις άδειες συλλογής μεταφοράς μη επικινδύνων εννοείται και συμφωνώ. Είναι κάτι το οποίο το έχω πει σε υπαλλήλους Αποκεντρωμένων Διοικήσεων εδώ και 2-3 χρόνια ότι πρέπει να γίνει. Και αυτές δεν είχαν κανένα νόημα πέραν της χαρτούρας. Ποιο το νόημα μιας copy-paste μελέτης και της λήψης της άδειας όταν ο κάτοχός της κάνει «κοπάνες» στα ρέματα τα ΑΕΚΚ, ή μεταφέρει τα απόβλητα «μαύρα», και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος? Με την παρούσα κατάσταση αυτό γίνεται, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Μας πληρώνει ο πελάτης, παίρνει την άδειά του και μετά άντε γεια. Τι προσφέρει λοιπόν η άδεια? Απολύτως τίποτε. Αν θέλετε ένα πρώτο στάδιο ελέγχου μέσω εξωτερικού συνεργάτη, θα μπορούσαν οι εταιρείες, μαζί με την εγγραφή στο ΗΜΑ να υποχρεώνονται σε συνεργασία με εξωτερικό συνεργάτη μελετητή-Περιβαλλοντολόγο, ο οποίος να δηλώνεται στο ΗΜΑ. Ο συνεργάτης αυτός (κατά αντιστοιχία του τεχνικού ασφαλείας) θα αποτελεί τον πρώτο ελεγκτή εκάστης επιχείρησης για την ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος (με τις κατάλληλες ασφαλιστικές δικλείδες ακόμα και δικής του ποινικής ευθύνης) σε συνδυασμό με τους ελέγχους από τις υπηρεσίες. Πρέπει να ξεφύγουμε από την έννοια της χαρτούρας και να περάσουμε στο νόημα της ουσιαστικής και εν τοις πράγμασι προστασίας του Περιβάλλοντος, αλλά και στον ουσιαστικό μας ρόλο ως Σύμβουλοι Περιβάλλοντος. Τελειώνω με ένα σκεπτικό που θα πρέπει να υιοθετηθεί από εδώ και πέρα: Η οποιαδήποτε άδεια είναι εύκολο να εκδοθεί, αλλά δύσκολο να διατηρηθεί. Μόνο με αυτό το σκεπτικό θα μπορεί να προστατευθεί το περιβάλλον.