Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'MEDASSET' | 17 Μαρτίου 2020, 16:17

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γενικό σχόλιο: Θεωρούμε προβληματική την απόπειρα του νομοσχεδίου να εντάξει ρυθμίσεις που αφορούν σε χρήσεις γης που ρυθμίζονται από τον ρυθμιστικό (πολεοδομικό) σχεδιασμό στον σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών. Προτείνουμε να προβλεφθεί η επικαιροποίηση του π.δ. και να γίνει συντεταγμένα και οργανωμένα μετά από στενή διεπιστημονική συνεργασία χωροτακτών και ειδικών με εμπειρία στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Συγκεκριμένα, προτείνουμε ανασκόπηση των προδιαγραφών της IUCN στα τυποποιημένα δελτία αναφοράς για κάθε περιοχή Natura 2000 καθώς και τις σχετικές αναφορές της χώρας προς την ΕΕ και διεθνείς συμβάσεις (π.χ. Σύμβαση Ραμσάρ). Συνεπώς, ο κατάλογος πρέπει να συμπληρωθεί ώστε να καλύπτει διαφορετικούς τύπους χρήσεων, π.χ. να διαφοροποιεί την εντατική από την εκτατική κτηνοτροφία, την ελεύθερη από την εσταυλισμένη βόσκηση, τη λατομική δραστηριότητα από την εξορυκτική, κοκ, διαφοροποιήσεις δηλαδή που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις προστατευόμενες περιοχές και οι οποίες αποτελούν διαφορετικές χρήσεις γης. Οι διαφοροποιήσεις αυτές είναι αντίστοιχες με τον πολεοδομικό σχεδιασμό που διαφοροποιεί τις οδούς από τις οδούς ήπιας κυκλοφορίας και τους πεζοδρόμους από τους αμιγείς πεζοδρόμους. Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί συνέπεια και τυποποιημένη ορολογία. Στις σχετικές χρήσεις πρέπει να προστεθούν και όλες εκείνες που αφορούν στον θαλάσσιο χώρο, καθώς οι περιοχές Natura 2000 καλύπτουν σήμερα το 19% περίπου των εγχώριων υδάτων της χώρας. Επί της παρ. 1α).1 Η πρόβλεψη για το περιεχόμενο των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών και των όρων προστασίας για την εκάστοτε προστατευόμενη περιοχή δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στο π.δ. που αφορά στην καταγραφή των χρήσεων γης αλλά στις σχετικές διατάξεις που αφορούν στις προστατευόμενες περιοχές και τον χαρακτηρισμό τους και συγκεκριμένα στα άρθρα 19-21 του ν. 1650/1986, όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν. Σχετική πρόταση κατατίθεται στις παρατηρήσεις μας καθώς και άλλων φορέων (π.χ. Green Tank, Επιτροπή Φύση 2000) επί των αντίστοιχων άρθρων (άρθ. 45-47). Επί της Παρ. 1 β) Οι τέσσερις ζώνες που προβλέπονται στο συγκεκριμένο άρθρο είναι μία χρήσιμη και συμβατή με τη διεθνή πρακτική κατηγοριοποίηση. Ωστόσο δεν θα πρέπει να προβλέπεται στο συγκεκριμένο π.δ. αλλά στα σχετικά άρθρα 19-21 του ν. 1650/1986. Οι ζώνες αυτές πρέπει να ορίζονται (όπως ισχύει σήμερα και για τις κατηγορίες των προστατευόμενων περιοχών) ως προς τον σκοπό και το γενικό τους πλαίσιο και συγκεκριμένα κριτήρια και όχι βάσει ενός καταλόγου χρήσεων που δυνητικά ή υποχρεωτικά θα περιλαμβάνουν. Ειδικότερα, πρέπει να διασφαλίζεται η διαβάθμιση της προστασίας, από τις ζώνες απολύτου προστασίας, στις οποίες δεν επιτρέπεται τίποτα άλλο παρά η έρευνα και η πολύ αυστηρά ορισμένη και απολύτως απαραίτητη διαχείριση ή επίσκεψη της περιοχής, μέχρι τις ζώνες βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών πόρων στις οποίες επιτρέπονται υπό όρους αρκετές δραστηριότητες που συντελούν ώστε οι προστατευόμενες περιοχές να γίνουν πρότυπα βιώσιμης ανάπτυξης. Επί της Παρ. 17 (σχετικά με τις χρήσεις ανά ζώνη προστασίας), θεωρούμε κακή πρακτική να προκαθορίζονται οι χρήσεις που θα ισχύουν στην εκάστοτε ζώνη προστατευόμενης περιοχής. Μία τέτοια προσέγγιση θα καθιστούσε χωρίς αντικείμενο τον σχεδιασμό και αχρείαστες τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες, οι οποίες μελετούν, αναλύουν, τεκμηριώνουν και καθορίζουν τους συγκεκριμένους όρους χρήσης και δραστηριοτήτων σε κάθε περιοχή ανάλογα με το εκάστοτε προστατευόμενο/α αντικείμενο/α. Διαφορετικές χρήσεις και δραστηριότητες προβλέπονται σε μια προστατευόμενη ζώνη δασικού χαρακτήρα, υγροτοπικού ή θαλάσσιου χαρακτήρα όπως και όταν αντικείμενο προστασίας είναι ένα φυτό, ένα ζώο που ζει σε περιορισμένο χώρο ή αν πρόκειται για εποχικό μεταναστευτικό είδος. Προτείνεται ότι στα αντίστοιχα άρθρα του ν. 1650/1986 να προβλέπεται ότι ο καθορισμός των χρήσεων ανά ζώνη προστασίας να επιλέγεται από το π.δ. αφού αυτό πρώτα συμπληρωθεί με τις χρήσεις που αφορούν σε προστατευόμενες περιοχές, όπως περιγράφεται παραπάνω, και να εξειδικεύονται ανάλογα με τις ανάγκες προστασίας της κάθε περιοχής.