Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'MedINA' | 17 Μαρτίου 2020, 17:57

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γενικές παρατηρήσεις επί του άρθρου 44 που τροποποιεί το Π.Δ. 59/ ΦΕΚ 114Α/2018 χρήσεων γης Υπάρχει ταύτιση των εννοιών κάλυψης γης και χρήσεων γης στις προτεινόμενες ειδικές κατηγορίες χρήσεων της παραγράφου ΙΙ του άρθρου 1 σε σχέση με εκτάσεις της κατηγορίας π.χ. Αλυκές, Δάση-δασικές εκτάσεις, Μνημεία-Ιστορικοί χώροι, Υδάτινοι βιότοποι. Οι περιοχές αυτές είτε ορίζονται από άλλη νομοθεσία με ευθύνη άλλων φορέων (Δασική υπηρεσία, Αρχαιολογία, Υπουργείο Γεωργίας…) είτε ορίζονται βάσει οικολογικών χαρακτηριστικών. Σε κάθε περίπτωση δεν αποτελούν χρήσεις γης. Οι χρήσεις γης σχετίζονται άμεσα με εγκαταστάσεις άσκησης δραστηριοτήτων. Ακόμα και αν ενσωματωθούν ως χρήσεις-καλύψεις γης που ορίζονται από άλλη νομοθεσία θα πρέπει να αποτελέσουν γενικές κατηγορίες χρήσεων και όχι ειδικές. Ιδιαίτερα τα δάση έχουν και σχέδια διαχείρισης που καθορίζουν τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες τα οποία εκπονούνται από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες και όχι από τον χωροταξικό σχεδιασμό. Ιδιαίτερα τα Μνημεία, Ιστορικοί χώροι, Αρχαιολογικοί Χώροι είναι ζώνες που ορίζονται σύμφωνα με την αρχαιολογική νομοθεσία, στις οποίες επιβάλλονται περιορισμοί ως προς την άσκηση δραστηριοτήτων αλλά δεν αποτελούν χρήσεις. Προστίθενται στο διάταγμα των χρήσεων γης δραστηριότητες π.χ. Βόσκηση, Αλιεία, Θήρα, οι οποίες δεν προσδιορίζονται χωρικά και δεν αποτελούν χρήσεις γης, όπως και έργα π.χ. έργα πρόληψης, έργα προστασίας από διάβρωση αν και υφίσταται άλλη νομοθεσία για την περιβαλλοντική αδειοδότηση αυτών Είναι κατανοητή η προσπάθεια να ενσωματωθούν στοιχεία γεωπληροφορικής στη νομοθεσία των χρήσεων γης, ιδιαίτερα για τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Ως τέτοια αντιλαμβανόμαστε την παράγραφο 2.γ, με βάση την οποία φαίνεται πως επιχειρείται να μετατραπούν τα γραμμικά στοιχεία του οδικού δικτύου σε πολύγωνα, ώστε να δοθεί ένας μοναδικός κωδικός χρήσης γης σε κάθε πολύγωνο μιας περιοχής εντός σχεδίου ή προς πολεοδόμηση.Όμως, από τη στιγμήπου οι πλατείες και οι δρόμοι εμπίπτουν, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ.1 του Π.Δ. 59/ ΦΕΚ 114Α/2018 στους Κοινόχρηστους χώρους που καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο και οι οποίοι προκύπτουν από την πολεοδόμηση μιας περιοχής, η προσθήκη τους ως νέα υπο-κατηγορία της ειδικής κατηγορίας χρήσεων 26 «Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς» δημιουργεί σύγχυση και θα προκαλέσει προβλήματα ερμηνείας. Επιπλέον, ακόμη και αν η συγκεκριμένη προσπάθεια γίνεται κατανοητή σε επίπεδο πολεοδομικού σχεδιασμού (κλίμακα σχεδιασμού 1:1000) δεν έχει νόημα όταν μιλάμε για χωροταξική κλίμακα (1:5.000 και άνω) Δεν είναι κατανοητή η προσθήκη κατασκευών σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους ως χρήσεων στην παράγραφο 2.ε Υπάρχει προσπάθεια ένταξης χρήσεων που αφορούν στο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό χωρίς όμως να είναι αντιληπτό από ποιες διατάξεις διέπονται οι προτεινόμενες χρήσεις. Ειδικότερα, σχετικά με τις ΕΠΜ και το άρθρο 44 Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας (ν.3937/2011) μέσω των ΕΠΜ γίνεται «η οριοθέτηση και ο καθορισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων μέσα [στις προστατευόμενες περιοχές]». Αποδίδεται έτσι χωροταξικό περιεχόμενο στις ΕΠΜ, που γίνονται εργαλείο «ρυθμιστικού» σχεδιασμού εφόσον καθορίζουν γενικές και ειδικές κατηγορίες χρήσεων, αυτές δηλαδή που προβλέπονται από το άρθρο 44. Ο χωροταξικός σχεδιασμός έρχεται να συνδυάσει διαφορετικά δεδομένα και καθεστώτα που ισχύουν σε ορισμένες περιοχές, δεδομένα επί των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων στο χώρο, την υφιστάμενη νομοθεσία, τον υπερκείμενο σχεδιασμό καθώς και την αναπτυξιακή φυσιογνωμία και τις κοινωνικές ανάγκες της χωρικής ενότητας που καλείται να ρυθμίσει. Στις επιτρεπόμενες χρήσεις που θα καθοριστούν στις ΕΠΜ ανά ζώνη πρέπει να ληφθούν όλα αυτά υπόψη. Πρόκειται για ένα αντικείμενο που απαιτεί εμπειρία και θα πρέπει στην ομάδα μελέτης να συμπεριλαμβάνεται χωροτάκτης ανάλογης εμπειρίας. Εισάγονται οι περιοχές προστασίας του άρθρου 19 του ν.1650/1986, στις γενικές χρήσεις του Π.Δ. όπως προκύπτει από το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 «χρήσεις γης που ρυθμίζονται από τον ρυθμιστικό (πολεοδομικό) σχεδιασμό και τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες…». Αφενός δεν είναι κατανοητή η αναφορά στο άρθρο 19 του ν. 1650/1986 αφού έχει αντικατασταθεί από το Άρθρο 5 του ν. 3937/2011. Αφετέρου οι ζώνες προστασίας περιγράφονται ορθώς στο άρθρο 46 «Χαρακτηρισμοί και ζώνες προστασίας περιοχών» καθώς αποτελούν ζώνες και όχι γενική κατηγορία χρήσεων του πολεοδομικού σχεδιασμού όπως οι λοιπές κατηγορίες του άρθρου 1. του π.δ. 59/2018. Στο άρθρο 47 «Ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες, σχέδια διαχείρισης και καθορισμός χρήσεων γης στις προστατευόμενες περιοχές» θα πρέπει να περιγράφονται και οι επιτρεπόμενες χρήσεις ανά ζώνη. Άλλα σχόλια Προβληματίζει το γεγονός ότι το δάσος χαρακτηρίζεται κατά περίπτωση ως χρήση γης, που μπορεί να αλλάζει ανάλογα με διαφορετική ερμηνεία του νόμου κάθε φορά. Επιπλέον, αναφέρεται ότι επιτρέπονται οι Υδάτινοι βιότοποι, δηλαδή οι χερσαίοι δεν επιτρέπονται; Προτείνεται να διατηρηθεί η υπάρχουσα -επιστημονικά αποδεκτή- ορολογία μεταξύ χρήσεων, καλύψεων και δραστηριοτήτων και συνεπώς να αλλάξει/τροποποιηθεί η γραφή όλου του άρθρου. Προβληματίζει έντονα η αναφορά στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες εντός Περιοχών/Ζωνών Απόλυτης Προστασίας της Φύσης. Πέρα από την επιστημονική έρευνα με σκοπό την προστασία των ΠΑΠΦ, να μην επιτρέπονται άλλες δραστηριότητες και χρήσεις, όπως η οικοδόμηση κτηρίων, δρόμων και κατασκευών δικτύων υποδομής και εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας «μετά των παραρτημάτων αυτών (υπέργειων και υπόγειων)». Προτείνεται, λοιπόν, να αφήσουμε «ανέγγιχτους» εκείνους τους λίγους μικρούς πυρήνες απόλυτης προστασίας. Άλλωστε και η φράση «απόλυτη προστασία» αυτό δεν πρεσβεύει;