Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 25 Μεταβατικές διατάξεις – Υφιστάμενες Άδειες Παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειαςΣχόλιο του χρήστη ΙΤΑ | 17 Μαρτίου 2020, 21:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΤΑ' | 17 Μαρτίου 2020, 21:07

    Διαπιστώνεται κενό της έως σήμερα ισχύουσας νομοθεσίας και ευνοϊκή μεταχείριση των έργων αιολικής παραγωγής που υπάγονται σε διαγωνιστική διαδικασία (άνω των 3 MW) έναντι των χαρακτηριζόμενων ως «μικρών» έργων (κάτω των 3MW) αναφορικά με το ζήτημα της δυνατότητας επιστροφής της εγγυητικής επιστολής (ΕΕ) που εκδόθηκε για τη διατήρηση των δεσμευτικών όρων σύνδεσης. Εν προκειμένω, εφόσον το έργο ΑΠΕ εντάσσεται στις προβλεπόμενες κατηγορίες για τις οποίες προβλέπεται διαγωνιστική διαδικασία, επιτρέπεται η επιστροφή της ΕΕ στον παραγωγό (ως εκ του ν. 4546/2018 προβλέπεται), κατόπιν αιτήματος του τελευταίου λόγω αποτυχίας του στο διαγωνισμό. Αντίθετα, ο παραγωγός έργου ΑΠΕ που εξαιρείται της διαγωνιστικής διαδικασίας, και ως εκ τούτου υπάγεται στις γενικές διατάξεις του ν. 4152/2013 παράγραφος Ι. Υποπαράγραφος Ι.1. περ.3, στερείται της σχετικής δυνατότητας, καθώς η επιστροφή της ΕΕ επιτρέπεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες έχει μεσολαβήσει δικαστική απόφαση ή αναστολή ισχύος οποιασδήποτε διοικητικής άδειας σχετικής με τη νόμιμη εγκατάσταση και λειτουργία του έργου. Η ασαφής και άστοχη διατύπωση, δε, που επιλέγει ο νομοθέτης, προκαλεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια στον επενδυτή/παραγωγό που υποκείμενος στις διατάξεις του ν. 4152/2013 ως ανωτέρω και αδυνατώντας αντικειμενικά να υλοποιήσει το σχεδιαζόμενο έργο, αναγκάζεται να απωλέσει ένα σημαντικό (συνήθως) διαθέσιμο κεφάλαιο δια της κατάπτωσης της ΕΕ. Σημειώνεται, δε, ως ιδιαιτέρως κρίσιμο, ένεκα απρόβλεπτων για τον επενδυτή δυσχερειών, το χρονικό διάστημα μεταξύ της αποδοχής των δεσμευτικών όρων σύνδεσης (συνοδεία της προβλεπόμενης εγγυητικής επιστολής) και της έκδοσης της εκ του νόμου προβλεπόμενης άδειας εγκατάστασης για την εκτέλεση του έργου. Επομένως, για δικαιοπολιτικούς λόγους προτείνεται η τροποποίηση της διάταξης του ν. 4152/2013 παράγραφος Ι. Υποπαράγραφος Ι.1. περ.3, ως εξής: «Η εγγυητική επιστολή επιστρέφεται στον ενδιαφερόμενο μετά από αίτημά του σε περίπτωση που: αα. ανασταλεί η ισχύς ή ακυρωθεί με δικαστική απόφαση οποιαδήποτε άδεια ή έγκριση που απαιτείται για τη νόμιμη εγκατάσταση ή λειτουργία του σταθμού παραγωγής ΑΠΕ, ή ββ. παρέλθει η διάρκεια ισχύος της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης (όπως αυτή ορίζεται από το ν. 3468/2006) χωρίς να έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση επί αιτήσεως ακυρώσεως οποιασδήποτε άδειας ή έγκρισης απαραίτητης για την εγκατάσταση ή λειτουργία του σταθμού, εφόσον η αίτηση ακυρώσεως έχει κατατεθεί πριν από το χρόνο υποβολής της εγγυητικής επιστολής από τον ενδιαφερόμενο. γγ. δηλωθεί από τον παραγωγό, το αργότερο έως την έκδοση της άδειας εγκατάστασης, ότι συντρέχουν λόγοι αδυναμίας υλοποίησης του έργου. Στην περίπτωση αυτή, επέρχεται αυτοδικαίως η ακύρωση της άδειας παραγωγής και των λοιπών συναφών αδειών. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται και για τις εγγυητικές επιστολές για τις οποίες συντρέχει γεγονός που συνιστά λόγο κατάπτωσης από 01/01/2020 έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Στην περίπτωση αυτή, ο Διαχειριστής του Συστήματος/Δικτύου υποχρεούται σε επιστροφή του χρηματικού ποσού της εγγυητικής επιστολής που τυχόν κατέπεσε κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, ήτοι από 01/01/2020 έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, κατόπιν σχετικού αιτήματος του ενδιαφερόμενου παραγωγού και δήλωσής του περί μη υλοποίησης του έργου.»