• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία-Στέλλα Αλούπη, Δρ' | 18 Μαρτίου 2020, 03:03

    Μαρία-Στέλλα Αλούπη, Βιολόγος, PhD Reading University Οικολογία της Αποκατάστασης Διαταραγμένων Ημι-Φυσικών Αγρο-Οικοσυστημάτων. Συμφωνώ με όλες σχεδόν τις προλαλήσασες περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα άτομα που κείνται σκεπτικιστικά και αρνητικά - επικριτικά προς αυτό το ανεύθυνο, αντιεπιστημονικό, αντιδημοκρατικό και περιβαλλοντοκτόνο μόρφωμα, το οποίο είναι φανερό ότι συντάχτηκε αποκλειστικά στα πλαίσια μιας ελληνικής έκφανσης του άκρατου τουρμπο-καπιταλισμού που θέλει να ονομάζεται "ανάπτυξη". Πού; Σε μια χώρα που είναι το κυριότερο θερμό σημείο βιοποικιλότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα υφίσταται και τους μεγαλύτερους κινδύνους απώλειάς της, πχ από τις εξορύξεις και τα εργοστάσια αιολικής και ηλιακής ενέργειας βιομηχανικής κλίμακας επάνω σε βουνά, νησιά κτλ. Και μάλιστα σε καιρό κρίσης, όπου όλα ξεπουλιούνται εντονότερα. Ευτυχώς που υπάρχει η νομοθεσία της ΕΟΚ / ΕΕ, έστω και ως μέτρο σύγκρισης, τόσο του σκεπτικού / νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος, όσο και των συγκεκριμένων επιστημονικών και διοικητικών μεθόδων και δραστηριοτήτων που απαιτούνται για την επίτευξη αυτής. Σίγουρα όσοι γνωρίζουμε, δεν ξεγελιόμαστε από την προχειρότητα και την περιβαλλοντική ασυνέπεια του νομοσχεδίου, που είναι κατάφωρα προδοτική για το περιβάλλον της χώρας μας. Περεταίρω, και μάλιστα τη στιγμή που καταργούνται όλες οι δομές περιβαλλοντικής προστασίας, θα ήθελα να προσθέσω μία εκ των πραγμάτων εκτός τόπου και χρόνου παρατήρηση: Την έλλειψη γνωμοδοτικού πάνελ (ή μεμονωμένων ατόμων) από ειδικούς εμπειρογνώμονες σε περιβαλλοντικά - οικολογικά θέματα. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις πράγματι συγκεντρώνουν αρκετούς/ές με υψηλό επίπεδο, και κάποιοι άλλοι επαΐοντες ΙΣΩΣ να βρίσκονται ακόμη σε κάποιες κρατικές δομές, χωρίς διοικητική ισχύ φυσικά. Αλλά παντού, και ιδίως στις μικρές και απομονωμένες κοινωνίες (δηλαδή στα μέρη που έχουν τη μεγαλύτερη οικολογική αξία) όπου τεχνηέντως δεν υπάρχει καμία κρατική δομή περιβαλλοντικής προστασίας, ούτε όμως και περιβαλλοντικές οργανώσεις, ούτε Φορείς Διαχείρισης, και όπου το κοινό είναι πολιτικά διασπασμένο ή αδιάφορο, ή ανενημέρωτο, η και εκφοβισμένο, μεμονωμένα άτομα με κάποια γνώση και πείρα θα πρέπει να λαμβάνουν ενεργό μέρος στις όποιες διαβουλεύσεις για την ανάπτυξη περιβαλλοντικής στρατηγικής και προστασίας της κάθε περιοχής, και να εισακούονται προσεκτικά στη λήψη αποφάσεων, σα να ήταν τουλάχιστον περιβαλλοντική οργάνωση. Δεν είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να "ανήκουμε" σε κάποια περιβαλλοντική οργάνωση για να μπορούμε διακριτά συμμετέχουμε στα κοινά. Τυχαίνει όμως να απαξιωνόμαστε, ή και να χλευαζόμαστε από τις όποιες Αρχές, όταν κάνουμε πχ κάποια καταγγελία περιβαλλοντικής καταστροφής. Ψιλά γράμματα στη ζοφερή παρούσα περίσταση... Η κυβέρνηση ακούει τους επιστήμονες στο θέμα του καπνίσματος και του κορωνοϊού. Η κυβέρνηση (αλλά και οι παλαιότερες) αγνοεί παντελώς τους επιστήμονες στο θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος της χώρας μας. ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΝΑΝΤΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΗΘΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ.