• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ' | 18 Μαρτίου 2020, 03:08

    1. (ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ) Είναι προφανές ότι, όσον αφορά το μέρος του που αναφέρεται σε θέματα περιβαλλοντικής αδειοδότησης, το νομοσχέδιο συντάχθηκε υπό μεγάλη πίεση χρόνου από συντάκτες που στερούνται και σε κάθε περίπτωση δεν αξιοποίησαν την πολύχρονη συσσωρευμένη σχετική εμπειρία των στελεχών του ΥΠΕΝ. Σημειακές τροποποιήσεις και καταργήσεις του τροποποιούμενου Νόμου, με παραπομπές σε εδάφια, παραγράφους και άρθρα, συνθέτουν έναν λαβύρινθο και, εν τέλει, σε πλήθος σημείων ένα δύσχρηστο κείμενο και μάλιστα με υποχρεωτική παράλληλη ανάγνωση του τροποποιούμενου Νόμου 4014/11 (ενδεικτικά: πρβλ. άρθρο 5 και ιδίως άρθρο 9). Με τις τόσο πολυπληθείς αντικαταστάσεις, τροποποιήσεις κλπ, θα ήταν πιο εύχρηστο το νομοσχέδιο να περιλαμβάνει σε ένα ενιαίο κείμενο και τον τροποποιούμενο Νόμο. 2. Η ισχύς μιας ΑΕΠΟ για 15 συν 6 ή 4 έτη, ενώ φαινομενικά πρέπει να θεωρείται αντιγραφειοκρατικού χαρακτήρα, ουσιαστικά είναι περιορισμένης πρακτικής αξίας δεδομένου ότι εντός 15 ετών, πολύ περισσότερο εντός 21 ετών, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τροποποιηθούν βασικά στοιχεία της εθνικής ή/ και κοινοτικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας με συνέπεια και την απαίτηση για ανάλογη τροποποίηση της ΑΕΠΟ. 3. Από την τριακονταετή συσσωρευμένη εμπειρία του ΥΠΕΝ, προκύπτει ότι, τουλάχιστον για τα Α1 έργα και δραστηριότητες, οι ασφυκτικές προθεσμίες αξιολόγησης τύπου «εντός πενθημέρου» είναι ουτοπικές. Δεν αποτελούν καν κοινοτική υποχρέωση. Υπάρχει και το ζήτημα κατά πόσο το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρεί τέτοιου είδους προθεσμίες αποκλειστικές ή ενδεικτικού χαρακτήρα.