• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΡΑΠΑΣ' | 21 Αυγούστου 2020, 18:23

    Με το άρθρο 14 του Κεφαλαίου Α προβλέπεται ότι οι δημοτικές οδοί που καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα μετά από ενέργειες του Υπουργείου Περιβάλλοντος διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: Δημοτικές οδοί κατηγορίας Α (πχ οδοί προ 1923) που παρέχουν δικαίωμα προσώπου για τη δόμηση σε παρόδια γήπεδα εφ’ όσον έχουν πλάτος τουλάχιστον έξι (6) μέτρα και λοιπές Δημοτικές οδοί κατηγορίας Β ελάχιστου πλάτους 5μ που δεν παρέχουν δικαίωμα προσώπου στα υπόλοιπα παρόδια γήπεδα. Παρατηρήσεις: - εσφαλμένα στο ορισμό αναφέρεται ότι παρέχουν δικαίωμα προσώπου μόνο σε οργανωμένους υποδοχείς αφού παρέχουν πρόσωπο σε μία σειρά από χρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 28 παρ. 3 του Νομοσχεδίου.. - Δίνεται περιττή επαναλαμβανόμενη έμφαση στον ορισμό ότι οι Δημοτικοί οδοί Β θα εξυπηρετούν & θα δίνουν δικαίωμα προσώπου τους οργανωμένους υποδοχείς σαν να είναι αυτοσκοπός. Σύμφωνα με το ΣΤΕ οι δημοτικοί οδοί που αναγνωρίζονται πρέπει έστω και κατά τμήμα τους ή κατά τη μία κατεύθυνση να ενώνουν απαραιτήτως κοινόχρηστους χώρους ή σημεία προορισμού, ενώ τα εν λόγω τμήματα τους που διέρχονται εντός υδατορέματος πρέπει να εξαιρούνται. Αρκεί να πάτε σε μία περιφέρεια για να δείτε πόσα λίγα τμήματα υδατορεμάτων είναι οριοθετημένα και πρέπει να προηγηθεί η οριοθέτηση τους πριν εκδοθεί το πδ καθορισμού των οδών. - Με τον χαρακτηρισμό/καθορισμό όλων των δημοτικών οδών ως Α ή Β προκύπτει λογικά ότι αυτόματα θα κηρύσσεται απαλλοτρίωση/δέσμευση σε όλα τα παρόδια γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δημοτικές οδούς και δεν έχουν το απαιτούμενο πλάτος. Ωστόσο δεν περιγράφεται η διαδικασία με την οποία θα συντελείται η εν λόγω απαλλοτρίωση και επομένως πως θα διασφαλίζεται η διάνοιξη των εν λόγω οδών σε κάθε γήπεδο, αλλώς οι δεσμεύσεις αυτές θα αίρονται στην πράξη ή κατόπιν δικαστικής απόφασης σε περίπτωση μη αποζημίωσης σε εύλογο χρόνο τινάζοντας τον σχεδιασμό στον αέρα, αφού άλλωστε περιορισμένη θα είναι η χρησιμότητα των παρόδιων ιδιοκτητών των οδών Β χωρίς δικαίωμα δόμησης αλλά και των παρόδιων ιδιοκτητών των οδών Α αφού θα έχουν περιορισμένο δικαίωμα δόμησης (αφού ο κανόνας αρτιότητας αυξάνεται με το άρθρο 28). - ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΗ Η ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΗ όπως ισχύει σε πολλές περιοχές που δεν επιτρέπονται από ισχύοντα προεδρικά διατάγματα στα νησιά να διαπλατύνονται οι οδοί (καταστρέφοντας τις ξηροληθιές που τις προστατεύει και η αρχαιολογία…). Επίσης το ΣΤΕ σε αποφάσεις του έχει απαγορεύσει ακόμα να και την διαπλάτυνση σε αναγνωρισμένη οδό προ 1923. - Οι κατά κανόνα προϋποθέσεις δόμησης του άρθρου 28 αλλά και πολλές κατά παρέκκλιση προϋποθέσεις δόμησης του άρθρου 34 απαιτούν πρόσωπο σε επαρκώς διανοιγμένες οδούς πλάτους Α ή Β που θα έχουν καθοριστεί με διαδικασία πδ και θα έχει διαπιστωθεί η διάνοιξη με Απόφαση Συντονιστή Αποκεντρωμένης. Τι θα ισχύει μέχρι τότε? Δεν προκύπτει καν ότι οι υπάρχοντες ελάχιστοι αναγνωρισμένοι κύριοι δημοτικοί/κοινοτικοί οδοί αγνώστου πλάτους καθώς και τα αναγνωρισμένα τμήματα αναγνωρισμένων οδών έμπροσθεν ιδιοκτησιών ότι περιλαμβάνονται μεταβατικά στις οδούς Α. Οι αναγνωρισμένοι δημοτικοί οδοί προ 1923 (επί της ουσίας τμήματα τους έχουν αναγνωριστεί) δεν θα κτίζουν καθώς δεν προβλέπονται στις παρέκκλισεις του άρθρου 34. Μετά την ψήφιση του προτεινόμενου νομοσχεδίου όπου κανένα γήπεδο δεν θα είναι άρτιο και οικοδομήσιμο κατά κανόνα, θα κτίζουν κατά παρέκκλιση μόνο οι κύριες κοινοτικές/δημοτικές οδοί που έχουν αναγνωριστεί με πολεοδομικό ΦΕΚ νομάρχη και ενώνουν οικισμούς & μόνο για κατοικίες (διότι μόνο αυτές συμπεριλαμβάνονται στις παρεκκλίσεις). - Οι λοιποί αγροτικοί δρόμοι ιδιοκτησίας του Δήμου παραμένουν για αγροτικές εκμεταλλεύσεις χωρίς να είναι απαραίτητα Α ή Β? Δεν προβλέπονται άλλες δημοτικοί οδοί πλην των Α ή Β που έχουν κάποια δυνατότητα δόμησης. Εάν δεν συμπεριληφθούν στις Α και Β προφανώς θα ανήκουν απλά στην κυριότητα του Δήμου και θα έχουνε απλά χρησιμότητα πρόσβασης και καμία άλλη πολεοδομική δυνατότητα. - Δεν συμπεριλαμβάνονται κατ΄ανάγκη στις οδούς Α ή Β οι κοινόχρηστοι χώροι που λαμβάνονταν υπόψη στο πδ. 24-5-85 και που αναφέρονται στο Εγγρ. ΔΟΚΚ 1256/05. - Δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας για όλες αυτές τις διαδικασίες όπως πάντα. Υποτίθεται ότι θα χαρακτηριστούν οι οδοί με τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια που υπάρχει πιθανώς η χίμαιρα ότι θα τα κάνουν σε 2-3 χρόνια σε όλη την Ελλάδα, μετά από γνωματεύσεις δυσκίνητων υπηρεσιών & συμβουλίων & διαδικασιών. Ωστόσο αυτή η αισιοδοξία δεν είναι βάσιμη. Εδώ το Μάτι που έχει γίνει πρώτη πρωτεραιότητα έχουν περάσει ήδη 2 χρόνια και είναι ακόμα σε διαβούλευση το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο και προτείνεται πάλι η διάνοιξη οδών που θα δούμε πως & πότε θα υλοποιηθούν. Εάν δεν επιτρεπόταν κατ’ εξαίρεση οι κατ’ εξαίρεση διατάξεις για τα πυρόπληκτα καμία άδεια δεν θα είχε εκδοθεί. Η χρονοβόρα διαδικασία της έγκρισης και εφαρμογής του πλάτους των οδών Α & Β καθώς και των Τοπικών Χωρικών Σχεδίων με παράλληλο το σταμάτημα της υφιστάμενης νόμιμης εκτός σχεδίου δόμησης θα έχει ως συνέπεια την άμεση μετατροπή της υφιστάμενης νόμιμης εκτός σχεδίου δόμησης σε νέας εποχής αυθαίρετης δόμησης (χωρίς καμία έγκριση αρχαιολογίας/δασαρχείου, κανένα έλεγχο υποχρεωτικών αποστάσεων & υλοποιύμενης δόμησης από υπηρεσίας δόμησης, καμίας καταβολής εισφοράς και φόρου κλπ). Συμπεραίνεται από τα ανωτέρω πως η εν λόγω διαδικασία καθορισμού των οδών πρόκειται για μία μακρόχρονη ατελέσφορη διαδικασία χωρίς ξεκάθαρους κανόνες για τον καθορισμό δημοτικών οδών Α & Β (επιλογή των μελετητών και πολιτική απόφαση του Υπουργείου), χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη όλες οι παράμετροι (πχ ΣΤΕ για ρέματα & μη δυνατότητα διαπλάτυνσης οδών προ 1923 κλπ) & με υπερβολικά αισιόδοξη διάθεση για την διάνοιξη των οδών στο απαιτούμενο πλάτος και χωρίς μεταβατικές διατάξεις δόμησης μέχρι τότε που εν τέλει θα επιφέρουν μία νέα εποχή αυθαίρετης δόμησης.