• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:48

    Παρά την ορθή διεύρυνση του πεδίου αναφοράς της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής (ΕΧΣ) με την ενσωμάτωση του θαλάσσιου χώρου, η ιδιαίτερα προβληματική φύση της εθνικής στρατηγικής δεν αλλάζει. Συγκεκριμένα, διατηρείται ο προσδιορισμός της ως κειμένου αρχών, οι οποίες «λαμβάνονται υπόψη κατά την κατάρτιση των Ειδικών και Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων και των Θαλάσσιων Χωροταξικών Πλαισίων», ενώ εισάγεται η περιττή διευκρίνιση ότι «[η] Εθνική Χωρική Στρατηγική δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα», καθώς αποτελεί «ενδεικτική βάση για τους μακροχρόνιους στόχους του χωρικού σχεδιασμού καθώς και άλλων πολιτικών με χωρικές επιπτώσεις». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όπως επίσης έχουμε σχολιάσει στο παρελθόν και ειδικότερα κατά τη διαβούλευση των προγενέστερων χωροταξικών νόμων 4269/2014 και 4447/206, η ΕΧΣ είναι απογυμνωμένη από οποιοδήποτε κανονιστικό περιεχόμενο και η σημασία της στο ιεραρχικό σύστημα σχεδιασμού είναι παντελώς αποδυναμωμένη. (Αν χρησιμοποιήσουμε την ορολογία του νομοσχεδίου, δεν περιλαμβάνει ούτε καν «κατευθύνσεις»). Επιπρόσθετα, με τη νέα τροποποίηση απαλείφεται το περιεχόμενο της ΕΧΣ, όπως αυτό προσδιορίζεται στον ισχύοντα νόμο (άρθ. 3 παρ. 1 ν. 4447/2016). Επομένως, η ΕΧΣ μετατρέπεται σε ένα θεωρητικό κείμενο με ασαφές και ενδεικτικό περιεχόμενο, και όχι ένα ολοκληρωμένο, εφαρμόσιμο και αποτελεσματικό σύνολο αρχών, στόχων, ρυθμίσεων και κατευθύνσεων για τη χωρική ανάπτυξη της χώρας. Ο προβληματικός χαρακτήρας της ΕΧΣ δεν αφορά μόνο το περιεχόμενο αλλά και τη διαδικασία κατάρτισης και έγκρισής της. Για την κατάρτιση διατηρείται η πρόβλεψη του ισχύοντος νόμου περί ευθύνης και εποπτείας του ΥΠΕΝ σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία. Για δε την έγκριση, επίσης διατηρείται η προβληματική πρόβλεψη περί έγκρισης της ΕΧΣ από το Υπουργικό Συμβούλιο και «ανακοίνωσής» της στη Βουλή. Κατά συνέπεια, η διαδικασία έγκρισης της κομβικής αυτής στρατηγικής, η οποία θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, ευρεία συμμετοχή και πολιτική συναίνεση, υποβαθμίζει πασιφανώς τη Βουλή. Σημειώνεται ότι κατά την αρχική διαμόρφωση του ιεραρχικού συστήματος σχεδιασμού, η ολομέλεια της Βουλής ενέκρινε το τότε προβλεπόμενο «Γενικό Πλαίσιο χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης» κατά το άρθρο 79 παρ. 8 του Συντάγματος (βλ. το προϊσχύον 6 παρ. 3 ν. 2742/1999).