Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 07 – Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια – Τροποποίηση του άρθρου 5 του ν. 4447/2016Σχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:38

    Σε θετική κατεύθυνση κινούνται ορισμένες τροποποιήσεις των προβλέψεων για τα ΕΧΠ, όπως η διάκριση ανάμεσα σε «κατευθύνσεις» και «ρυθμίσεις» και η προσθήκη του ΕΣΕΚ και της ΕΠΜΚΚ στο σύνολο των πολιτικών, στρατηγικών και σχεδίων που λαμβάνονται υπόψη κατά την εκπόνηση των πλαισίων. Πρέπει να υπάρξει αναφορά και στο Εθνικό Σχέδιο Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή. Είναι επίσης θετικό ότι εισάγεται πρόβλεψη για διατύπωση γνώμης από ειδικό γνωμοδοτικό όργανο (ΚΕΣΥΧΩΘΑ) στην περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνονται αντιφάσεις μεταξύ των διαφορετικών ΕΧΠ. Ωστόσο, όπως σχολιάσαμε στα παραπάνω άρθρα 4 και 5 του σχεδίου νόμου, η αρμοδιότητα αυτή θα πρέπει να ανήκει στο ΕΣΧ. Θα πρέπει ακόμα να προβλεφθεί η εκ των προτέρων πρόνοια της διοίκησης σχετικά με την αποφυγή αντιφάσεων και ασαφειών, και όχι μόνο η εκ των υστέρων διαχείρισή τους. Επίσης θετική η διατήρηση της πρόβλεψης για ανά πενταετία εκθέσεις αξιολόγησης στο πλαίσιο της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των ΕΧΠ (παρ. 4). Αντίστοιχες προβλέψεις υπήρχαν ήδη στον ν. 2742/1999, ουδέποτε ωστόσο υλοποιήθηκαν. Επομένως πρέπει να ληφθεί πρόσθετη μέριμνα για την ενίσχυση της συγκεκριμένης υποχρέωσης, καθώς επίσης και να ληφθεί μέριμνα (μέσω εξουσιοδοτικής διάταξης) για τον ειδικότερο προσδιορισμό τόσο του περιεχομένου των εκθέσεων όσο και της σχετικής διαδικασίας, προκειμένου να διασφαλιστεί ο ουσιαστικός και αποτελεσματικός χαρακτήρας της παρακολούθησης και αξιολόγησης του σχεδιασμού. Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που εισάγει το παρόν άρθρο είναι ότι δεν απαιτείται η διαδικασία ΣΠΕ για τροποποιήσεις ΕΧΠ εάν οι αλλαγές είναι ήσσονος σημασίας (παρ. 7γ). Παρόλο που είναι θεμιτή η σκοπιμότητα μιας τέτοιας πρόβλεψης, καθώς εξασφαλίζεται ένας ορισμένος βαθμός ευελιξίας για μη σημαντικές τροποποιήσεις, δεν προσδιορίζεται ποιες αλλαγές θεωρούνται ως ήσσονος σημασίας, ούτε και κάποιο σύνολο κριτηρίων με βάση το οποίο θα μπορεί να γίνεται η σχετική κρίση της διοίκησης. Καθώς εδώ τίθεται ζήτημα συμμόρφωσης ως προς τη σχετική οδηγία 2001/42/ΕΚ, προτείνεται η συμπλήρωση της συγκεκριμένης πρόβλεψης, λαμβάνοντας υπόψη και τη σχετική νομολογία.