• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:19

    Με την τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 44 του ν. 3982/2011 καθιερώνονται στα κατοικημένα νησιά (πλην Εύβοιας και Κρήτης) μικρότερα ελάχιστα όρια για την έκταση που απαιτείται για την ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία επιχειρηματικών πάρκων (ΕΠ), σε σχέση με τα όρια που ισχύουν για το υπόλοιπο της χώρας. Συγκεκριμένα, η ελάχιστη έκταση για ΕΠ τύπου Β προσδιορίζεται στα 50 στρέμματα (έναντι των 100 στρ. στο υπόλοιπο της χώρας) και για τα ΕΠ τύπου Γ και Ειδικού Τύπου στα 30 στρέμματα (έναντι των 50 στρ.). Επιπρόσθετα ορίζεται ότι σε αυτά τα ΕΠ επιτρέπονται μόνο δραστηριότητες ήπιας ανάπτυξης (χωρίς αυτή να προσδιορίζεται ειδικότερα), οι οποίες είναι συμβατές με τη φυσιογνωμία του νησιού και σύμφωνες με τις χρήσεις γης της περιοχής. Ενδεικτικά, θα έπρεπε να εξεταστεί η απαγόρευση χωροθέτησης εγκαταστάσεων της οδηγίας SEVESO και των περισσοτέρων κατηγοριών εγκαταστάσεων της οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές (2010/75/ΕΕ IED) σε νησιά εκτός Κρήτης και Εύβοιας. Σκοπός της διάταξης είναι η -κατ’ αρχήν ορθώς- προσαρμογή του εργαλείου των ΕΠ ως οργανωμένου υποδοχέα δραστηριοτήτων του δευτερογενή και τριτογενή τομέα στις ιδιαίτερες απαιτήσεις της φυσιογνωμίας των νησιών. Κρίνεται ωστόσο σκόπιμος ο ειδικότερος προσδιορισμός της προϋπόθεσης των δραστηριοτήτων ήπιας ανάπτυξης, ώστε να αποφευχθούν προβλήματα ερμηνείας του νόμου.