• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:36

    Οι διατυπώσεις του άρθρου 54 του σχεδίου νόμου είναι πιο λιτές σε σχέση με το ισχύοντα νόμο, αφήνοντας ασαφή τη διαδικασία και την αρμόδια αρχή για την έκδοση του τίτλου ΜΣΔ. Όπως είχαμε επισημάνει και στα σχόλια μας επί του σχεδίου νόμου για τον «Έλεγχο και προστασία του δομημένου περιβάλλοντος», ήδη ν. 4495/2017, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΣτΕ «[ε]πιτρέπεται να μεταφέρεται συντελεστής δόμησης, στις καθοριζόμενες […] ζώνες μόνο από ακίνητα που βρίσκονται στην περιφέρεια του ίδιου Δήμου ή Κοινότητας, όπου βρίσκεται και το βαρυνόμενο με τον περιορισμό ακίνητο, διότι μόνο με την τοπική αυτή σύνδεση καθίσταται δυνατή η εφαρμογή του θεσμού, χωρίς νόθευση της πολεοδομικής σχεδίασης, […] διατηρείται δε η φύση του θεσμού ως αποζημιωτικού, […], επιτυγχάνεται δε επιπλέον και αντιστάθμιση της επιβάρυνσης που ορισμένη περιοχή υφίσταται, λόγω της μεταφοράς σε αυτή συντελεστή δόμησης, με την ωφέλεια της ίδιας περιοχής από την ύπαρξη διατηρητέων κτιρίων, χάριν των οποίων δεν εξαντλήθηκε, στα συγκεκριμένα αυτά ακίνητα, ο γενικώς ισχύων για την περιοχή συντελεστής δόμησης, ή τη δημιουργία κοινοχρήστων χώρων. Από τον παραπάνω κανόνα, […], εξαιρούνται οι περιπτώσεις οικισμών, στους οποίους δεν είναι δυνατό να καθοριστούν ζώνες υποδοχής συντελεστή, διότι υπάγονται σε καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας, όπως είναι οι παραδοσιακοί και διατηρητέοι οικισμοί, στις περιπτώσεις δε αυτές η μεταφορά συντελεστή από αυτούς τους οικισμούς μπορεί να γίνεται σε ζώνη καθοριζόμενη σε όμορους δήμους ή κοινότητες, εφόσον δεν υπάρχει δυνατότητα καθορισμού τέτοιας ζώνης σε άλλον οικισμό του ίδιου δήμου ή κοινότητας (βλ.Ολομ., ΣτΕ 6070/1996)» (ΟλΣτΕ 2367/2007, σκέψη 11η). Ώστε, μόνο κατ’ εξαίρεση είναι ανεκτή η ΜΣΔ σε ακίνητο όμορου δήμου ή κοινότητας. Το νέο άρθρο 68 του ν. 4495/2017 που εισάγεται με το άρθρο 54 του παρόντος σχεδίου νόμου, θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να συμμορφώνεται με τον νομολογιακό αυτό κανόνα.