• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:44

    Οι διατάξεις των άρθρων 27-30 αποτελούν μια πολύ θετική και αξιέπαινη προσπάθεια του νομοθέτη, η εφαρμογή της οποία είναι πιθανό να αλλάξει την ελληνική πραγματικότητα για τη δόμηση. Προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχία του εγχειρήματος χρειάζεται καλύτερη επεξεργασία καθώς και προσθήκη/ εισαγωγή ορισμένων κριτηρίων και αρχών προστασίας τόσο του τοπίου όσο της βιοποικιλότητας και του εν γένει φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, διαστάσεις που δεν αναδεικνύει ή «προτάσσει») το εξεταζόμενο σ/ν. Σε όλα τα άρθρα που αφορούν τα εκτός σχεδίου «εντός περιοχών στις οποίες έχουν καθαριστεί χρήσεις γης…» (άρθρο 27 παρ. 3) τα προτεινόμενα μέτρα είναι σχετικά άτολμα – πχ. προτείνουν μικρές μειώσεις σ.δ. (βλ. άρθρο 29) κ.ά. – και το κυριότερο πρέπει να γίνουν απολύτως σαφή και συγκεκριμένα ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε πιθανότητα να αλληλοαναιρούνται/ αυτοαναιρούνται. Το άρθρο 28 «Διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμηση» θεωρεί «άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα, με ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ.….» και ελάχιστο πρόσωπο 45μ., έπεται όμως πλήθος εξαιρέσεων που στρεβλώνουν τις ορθές προθέσεις του νομοθέτη. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό του άρθρου 30, στο οποίο για την χρήση «Κατοικία» επιτρέπεται εμβαδόν γηπέδου «μέχρι 2000 τ.μ.» «για κτίρια κατοικίας της περ.ΙΙ.1 του άρθρου1 του π.δ. 59/2018», ήτοι κτίρια στα οποία κατ΄εξαίρεση επιτρέπεται και η άσκηση επαγγέλματος. Διακριτικές μεταχειρίσεις διευκολύνουν απλώς την εκτός σχεδίου δόμηση.