• Σχόλιο του χρήστη 'ANAKEM A.E.' | 8 Ιουνίου 2021, 17:53

    Στο άρθρο 30 του Σχεδίου Νόμου εξακολουθεί να προβλέπεται η κατάργηση της εναλλακτικής διαχείρισης ΑΕΚΚ μέσω εγκεκριμένου συστήματος για όλα τα έργα ή δραστηριότητες κατηγορίας Α1 (κατάταξη για περιβαλλοντική αδειοδότηση) και των έργων κατηγορίας Α2 που εντάσσονται στις ομάδες Οδοποιίας, Υδραυλικών και Λιμενικών έργων, δηλαδή σε εκείνα που παράγουν τις μεγαλύτερες ποσότητες ΑΕΚΚ ή/και κατασκευάζονται σε προστατευόμενες περιοχές. Α. Θεωρούμε θετικές τις διατάξεις του άρθρου, παρ. 8, 9 και 10, για τον έλεγχο και την παρακολούθηση των επιχειρήσεων επεξεργασίας ΑΕΚΚ και των επιχειρήσεων συλλογής μεταφοράς. Το μέτρο εντάσσεται στην ανάγκη της ορθής καταγραφής και ιχνηλάτησης των αποβλήτων, όπως έχει προταθεί και από την σχετική μελέτη που παρέδωσε η GIZ στο ΥΠΕΝ. Β. Στον αντίποδα, όμως, βρίσκονται οι προβλέψεις των παρ. 2 και 3, οι οποίες όχι μόνο δεν εξυπηρετούν τις παραπάνω αρχές – καταγραφή και ιχνηλάτηση- αλλά δημιουργούν συγχύσεις και κινδύνους αναζωπύρωσης του φαινομένου της ανεξέλεγκτης διάθεσης στο περιβάλλον. Άλλωστε, η επί τόπου διαχείριση των ΑΕΚΚ των έργων προβλέπεται ήδη από το νόμο και γίνεται με την συμμετοχή των ΣΣΕΔ με το μηδαμινό κόστος των 0,20€/tn. Παράδειγμα καλής πρακτικής οι εργασίες κατεδάφισης του «Ελληνικού», προϋπολογισμού τάξης εκατομμυρίων με κόστος επεξεργασίας ΑΕΚΚ το ποσό των 16.000€. Με τις συγκεκριμένες διατάξεις: 1. Καταργείται ο θεμελιώδης Ν. 2939/11 για την εναλλακτική διαχείριση, που προβλέπει ότι οι παραγωγοί ΑΕΚΚ οργανώνουν συστήματα ή συμβάλλονται με συστήματα. 2. Καταργείται κάθε δυνατότητα ελέγχου - εποπτείας (ακόμα και από τις πλέον αρμόδιες υπηρεσίες) με αποτέλεσμα την επιστροφή στο παρελθόν, με τα ΑΕΚΚ να καταλήγουν στα ρέματα και τα δάση. Η δήλωση του αναδόχου στο ΗΜΑ πραγματοποιείται εκ των υστέρων και δεν μπορούν, εφόσον δεν υπάρχει δεύτερος εμπλεκόμενος, να διασταυρωθούν τα στοιχεία. Η πρόβλεψη της ευθύνης του υπεύθυνου μηχανικού του έργου είναι έωλη και δεν λαμβάνει υπόψη τις ειδικότητες των μηχανικών ούτε διαδικασίες ορισμού επιβλεπόντων. 3. Αυξάνεται η ανεργία, καθώς θα απωλεσθεί έως και το 50% των εσόδων των επιχειρήσεων ανακύκλωσης ΑΕΚΚ δίχως να μειώνονται οι ανάγκες ανακύκλωσης. 4. Καταλύεται η ισονομία, διότι οι κατασκευαστές θα ανακυκλώνουν ΑΕΚΚ χωρίς την ειδική περιβαλλοντική αδειοδότηση (Ν. 4014/11), την οποία ακολουθούν οι λοιπές εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. 5. Καταλύονται οι κανόνες της επιστήμης, με τον τεμαχισμό των έργων στις περιβαλλοντικές κατηγορίες και ομάδες στις οποίες κατατάσσονται, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη (κατά το νόμο) η παραγωγή αποβλήτων από την κατασκευή τους. 6. Οι ασάφειες ως προς την εφικτότητα εφαρμογής, η σύγκρουση με άλλες νομοθετικές διατάξεις και ο αθέμιτος ανταγωνισμός με τις μονάδες ανακύκλωσης θα οδηγήσει σε καταγγελίες και πολλά έργα θα αντιμετωπίσουν καθυστερήσεις. Γ. Για την περίσσεια χωμάτων και τα δευτερογενή υλικά προτείνονται τα εξής: 1. Για την περίσσεια εκσκαφών (χώματα και πέτρες) να μπορεί να καθορίζεται στην ΑΕΠΟ του έργου συγκεκριμένος χώρος διάθεσης, αλλά με παράλληλη κατάταξη του έργου στην ομάδα 4η (περιβαλλοντικές υποδομές) 2. Να εισαχθεί δεσμευτικός στόχος χρήσης δευτερογενών υλικών στα δημόσια έργα. Προτείνεται η υποχρεωτική χρήση δευτερογενών υλών από επεξεργασία ΑΕΚΚ με πρωτογενείς ιδιότητες, σε ποσοστό τουλάχιστον 5% επί του συνόλου των αδρανών υλικών που χρειάζεται το έργο. Δ. Η διάταξη «Σε περίπτωση συνεργασίας της εγκατάστασης με άνω του ενός ΣΕΔ, το οικονομικό αντάλλαγμα καθορίζεται με ενιαίο τρόπο για όλα τα συνεργαζόμενα ΣΕΔ» στην παράγραφο 6 είναι ανεφάρμοστη. Παραθέτουμε ορισμένα, ενδεικτικά, ερωτήματα: 1. Ο ενιαίος τρόπος καθορισμού του οικονομικού ανταλλάγματος μεταφράζεται σε ενιαία τιμή αποζημίωσης του κόστους επεξεργασίας ΑΕΚΚ; Αν όχι, τι εννοείται; 2. Εάν ναι, ποια είναι τα κριτήρια προσδιορισμού της ενιαίας τιμής; 3. Σε περίπτωση που η αποζημίωση για την επεξεργασία ΑΕΚΚ που καταβάλλει ένα ΣΣΕΔ στις μονάδες για κάποιο ρεύμα αποβλήτου είναι μεγαλύτερη από την τιμή εισφοράς που έχει ένα άλλο συνεργαζόμενο με την ίδια μονάδα ΣΣΕΔ, αν βρεθεί τρόπος καθορισμού ενιαίας τιμής, τότε ή το ένα ΣΣΕΔ θα ζημιώνεται ή το άλλο ΣΣΕΔ θα εισπράττει μεγαλύτερο του προβλεπόμενου ποσού για το λειτουργικό του κόστος 4. Θα καταβάλλεται διαφορετική αποζημίωσης από το ίδιο ΣΣΕΔ για την ίδια εργασία στις κατά τόπους συνεργαζόμενες μονάδες, ανάλογα με το αν η μονάδα επεξεργασίας είναι συμβεβλημένη και με άλλο ΣΣΕΔ; 5. Με ποιες διαδικασίες θα καθορίζεται ο ενιαίος τρόπος, ποιες οι υποχρεώσεις των ΣΣΕΔ ως προς την τροποποίηση του επιχειρησιακού τους σχεδίου και με ποιες διαδικασίες θα εξετάζονται οι σχετικές εγκρίσεις από τον ΕΟΑΝ; 6. Τίθεται θέμα εναρμόνισης τιμών και μπορεί να εγερθούν προβλήματα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού;