Αρχική Εθνικός Κλιματικός Νόμος – Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγήΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΜΕΤΡΙΑΣΜΟΥ ΑΕΡΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ Άρθρο 4 Εθνική Στρατηγική και Περιφερειακά Σχέδια Προσαρμογής στην Κλιματική ΑλλαγήΣχόλιο του χρήστη Σάκης Γαλιγάλης | 18 Δεκεμβρίου 2021, 13:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σάκης Γαλιγάλης' | 18 Δεκεμβρίου 2021, 13:35

    Άρθρο 4 Εθνική Στρατηγική Αν περιορίσουμε τη στόχευση του Σχεδίου στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την ενέργεια, που καταναλίσκει ο άνθρωπος, τότε η στρατηγική θα πρέπει, για μένα, να ξεκινάει από τις δυο όψεις της ενέργειας. Αναφέρομαι στην πρωτογενή ζήτηση ενέργειας από τον άνθρωπο για τις δραστηριότητές του και στην προσφορά της. Η κλιματική αλλαγή, την οποία το Σχέδιο επιδιώκει να συγκρατήσει είναι αποτέλεσμα υπερβολικής και διαρκώς αυξανόμενης ζήτησης ενέργειας τους τελευταίους αιώνες. Ο πλανήτης γη, δυστυχώς, δεν μπορεί να αντέξει τα τρέχοντα επίπεδα και τις αυξητικές τάσεις της ζητούμενης ενέργειας. Δεν μπορεί να επιτευχθεί η πολυπόθητη περιβαλλοντική βιωσιμότητα (αειφορία, sustainability), με τη σημερινή έκταση και τον τρόπο άσκησης της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αν το ενδιαφέρον μας για το περιβάλλον είναι ειλικρινές και όχι επιφανειακό (ή ακόμα χειρότερα, υποκριτικό), θα πρέπει να ξεκινήσουμε με αναστοχασμό του τρόπου με τον οποίο καταντήσαμε να ζούμε και να δραστηριοποιούμαστε. Με άλλα λόγια, πρέπει να ξεκινήσουμε με στρατηγική στόχευση τη διαχείριση της ζήτησης ενέργειας. Μετά ή έστω παράλληλα, να δούμε και πως θα ικανοποιήσουμε (πως θα προσφέρουμε) τη λόγω της διαχείρισης σημαντικά μειωμένη ζήτηση ενέργειας, από πηγές και με τρόπους που συνεπάγονται ασύγκριτα λιγότερους ρύπους. Μόνον έτσι θα προκύψουν βάσιμες προοπτικές συγκράτησης της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρό να αναζητήσουμε πολιτικές και μέτρα δραστικής μείωσης της πρωτογενούς ζήτησης. Μπορούμε να ξεκινήσουμε με τη γενική αρχή του οτιδήποτε συντελεί στην υπερ-ζήτηση ενέργειας πρέπει ιδανικά να απαγορεύεται η έστω, να αποφεύγεται, να αποθαρρύνεται. Ας αναλογιστούμε την κραυγαλέα υπερ-ζήτηση ειδών μιας χρήσεως. Αυτά, εκτός από την απαίτηση υπερβολικής ενέργειας για την παραγωγή τους, συντελούν στη μάστιγα των στερεών αστικών απορριμμάτων. Τεράστια συμβολή μπορεί να προκύψει από μέσω πρόσθετης φορολογίας αύξηση της τιμής της ενέργειας (περιβαλλοντική φορολογική μεταρρύθμιση). Βεβαίως αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί με παράλληλα διαβαθμισμένη στήριξη (με ρευστά στο χέρι, εκ των προτέρων) μόνο των πραγματικά ευάλωτων ομάδων. Όλοι μας, ευάλωτοι και μη, πρέπει να σκεφτόμαστε δυο φορές πριν ζητήσουμε ενέργεια. Επείγει να δεσμεύσουμε πόρους (π.χ. από την πρόσθετη φορολόγηση) για προώθηση της αλλαγής συμπεριφοράς όλων μας. Το χυδαίο υπόδειγμα της υπερκατανάλωσης (Life Style) πρέπει να στοχοποιηθεί, για αποδόμηση. Πρόγονοι μας έλεγαν «Ουκ εν τω πολλώ το εύ, αλλ΄ εν τω εύ το πολύ» και «Μέτρον άριστον». Πέραν της τυπικής εκπαίδευσης, πρέπει συστηματικά να χρησιμοποιήσουμε όλο το διαθέσιμο ταλέντο της χώρας, ιδίως αυτό που σχετίζεται με ανθρωπιστικές επιστήμες, για επηρεασμό όλων μας προς την κατεύθυνση της αναθεώρησης του σύγχρονου τρόπου ζωής. Αυτό το ταλέντο έχει τον τρόπο «να μιλήσει στην καρδιά μας» και να σπείρει μέσα μας σπόρους αναζήτησης μιας ζωής σε μικρότερη δυσαρμονία, με το καημένο το περιβάλλον. Εννοείται ότι το κράτος μας πρέπει, ιδανικά καθημερινά, να δίνει παραδείγματα εφαρμογής αυτής της στρατηγικής.