• Σχόλιο του χρήστη 'Παραγωγός' | 27 Απριλίου 2022, 12:15

    Το αρ. 10 οδηγεί μαθηματικά τον μικρό παραγωγό που πίστεψε και επένδυσε τα χρήματά του σε ΦΒ πάρκο, στην απόλυτη καταστροφή. Το εν λόγω άρθρο νομιμοποιεί αυτό που έως τώρα ψιθυρίζονταν σαν φόβος στους κύκλους των παραγωγών. Δίνεται πλέον η δυνατότητα να μην απορροφά το δίκτυο ΟΥΤΕ ένα kv από το πάρκο σου, αν στην περιοχή σου υπάρχει "ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ", ήτοι μεγάλο πάρκο. Χωρίς κανένα ηθικό και οικονομικό φραγμό απορρίπτει τουλάχιστον το 5% της ετήσιας παραγωγής σου, δίνοντας μάλιστα τη δυνατότητα με μία απλή απόφαση της ΡΑΕ, το 5% να αυξηθεί ΟΣΟ ΚΡΙΘΕΙ ΣΚΟΠΙΜΟ... Πρέπει λοιπόν να ορισθεί πως κατά απόλυτη εξαίρεση δύναται να απορριφθεί ενέργεια από πάρκο και μάλιστα επαρκώς αιτιολογημένα. Το όριο δε του 5%, αν και αρκετά υψηλό, πρέπει να ορισθεί ως το ανώτατο όριο και όχι να εξουσιοδοτείται η ΡΑΕ να το φθάσει έως 100% (δεν θεσπίζεται ανώτατο όριο στο εν λόγω άρθρο). Καταλήγει δε αυτό άρθρο να θεσπίζει ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ στον διαχειριστή, ορίζοντας ότι ουδεμία ευθύνη φέρει για αποζημίωση απώλειας παραγωγής. Αντικείμενο το οποίο αμιγώς ελέγχεται από τα Δικαστήρια, δεν είναι συνταγματικώς ανεκτό να ρυθμίζεται από διάταξη νόμου. Σαφώς, λοιπόν, πρέπει να απαλειφθεί τουλάχιστον η τελευταία παράγραφος, περί ακαταδίωκτου . Αν παραμείνει ως έχει, λυπάμαι, αλλά δεν είναι διάταξη προς όφελος της ενεργειακής κρίσης, είναι προς όφελος των "Χορηγών".