• Σχόλιο του χρήστη 'Άγγελος Ανδρουλιδάκης' | 2 Μαΐου 2022, 10:10

    Είναι απαράδεκτη η περαιτέρω απλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας των ΑΠΕ ενώ διαιωνίζεται ένα ελλιπέστατο και παρωχημένο πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού, το οποίο οδηγεί στην άναρχη, αλόγιστη και αντιπεριβαλλοντική ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ελλάδα, καθώς και σε πολλαπλές σύντομα καταδίκες από Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ειδικότερα: (1) Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) της ΚΥΑ 49828/2008 (ΦΕΚ 2464/3-12-2008) του 2008 είναι παρωχημένο, υπό αναθεώρηση και παντελώς ακατάλληλο για τη χωροθέτηση των ΑΠΕ εν έτει 2022! Σύμφωνα μάλιστα με τον πρώην Υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Δημήτριο Οικονόμου, από τη Συνεδρίαση της Ολομέλειας ΟΕ’ της Α’ Συνόδου της ΙΗ’ Κοινοβουλευτικής Περιόδου (Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας), στις 20 Δεκεμβρίου 2019 (σελ. 8095 των Πρακτικών της Βουλής): «Το ειδικό χωροταξικό των ΑΠΕ του 2009 είχε βασιστεί στην τότε τεχνολογία για τα αιολικά. Σύμφωνα µε εκείνη την τεχνολογία, τα πιο μεγάλα αιολικά, οι τουρμπίνες, έφταναν σε ογδόντα πέντε μέτρα. Με αυτήν την υπόθεση, λοιπόν, έχουν γίνει και οι σχεδιασμοί για το τοπίο και οι αποστάσεις κ.λπ.. Σήμερα οι αντίστοιχες ανεμογεννήτριες, δηλαδή το state of the art, είναι γύρω στα εκατόν εβδοµήντα µέτρα και αυτά αλλάζουν χρόνο µε τον χρόνο. Άρα, λοιπόν, αντικειμενικά αυτό το ειδικό χωροταξικό του 2009 είναι παρωχημένο. Δεν είχε προβλέψει τέτοιες δυνατότητες. Με βάση αυτό το χωροταξικό μπορεί όντως να πάει κάποιος στη Σέριφο και νομίμως, µε όλες τις διαδικασίες να εγκαταστήσει µια τουρµπίνα ή περισσότερες των εκατόν εβδοµήντα µέτρων. Αυτό προφανώς, θα ήταν καταστροφικό, δεν υπάρχει αμφιβολία. Θέλουμε, λοιπόν, να φέρουμε παράλληλα µε την προώθηση του ειδικού χωροταξικού πλαισίου µία άμεση νομοθετική παρέμβαση που θα αντιμετωπίσει κάποια τέτοια επείγοντα προβλήματα, που τίθενται κυρίως από τις νέες τεχνολογίες, που έχουν τροποποιήσει τελείως τα δεδομένα πάνω στα οποία βασίστηκε το χωροταξικό του 2009.» (2) Η Ελληνική Δημοκρατία δεν έχει θεσπίσει ως όφειλε από το 2012 (!) όλα τα αναγκαία μέτρα για τον καθορισμό των κατάλληλων Στόχων Διατήρησης και των κατάλληλων Μέτρων Διατήρησης των περιοχών του δικτύου Natura 2000. Η παράλειψη αυτή οδήγησε στην καταδίκη της Ελλάδας στις 17/12/2020 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (C849/19), ενώ έχει αποσταλεί στην Ελλάδα αίτημα EU Pilot (ΕUP(2021)9806) (‘αιτιολογημένη γνώμη’, δηλαδή ένα βήμα πριν από ακόμα μια παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο) σχετικά με τη μη ορθή μεταφορά στην εθνική έννομη τάξη του άρθρου 6 παρ. 3 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας. Επιπλέον, είναι σε πλήρη εξέλιξη το έργο εκπόνησης των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) και της θεσμοθέτησης συγκεκριμένων στόχων και μέτρων διατήρησης και ζωνών διαχείρισης μέσω των προβλεπόμενων Προεδρικών Διαταγμάτων (ΠΔ) για την προστασία των περιοχών του δικτύου Natura 2000, συνεπώς -πριν την ολοκλήρωση των ανωτέρω νομοθετικών ρυθμίσεων- η συνεχιζόμενη αδειοδότηση έργων ΑΠΕ εντός ή πλησίον περιοχών του δικτύου Natura επιφέρει μη αντιστρεπτές βλάβες στο προστατευτέο αντικείμενο των περιοχών αυτών. Ο νομοθέτης οφείλει να θεραπεύσει πρώτα αυτές τις διαχρονικές παθογένειες και μετά να προχωρήσει στην περαιτέρω απλοποίηση της αδειοδότησης των ΑΠΕ, συνεπώς η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία πρέπει να ακυρωθεί στην παρούσα φάση.