• Σχόλιο του χρήστη 'Λάμπρος Λαμπρόπουλος για λογαριασμό της ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΥΠΕΡΙΩΝΑΣ ΑΕ' | 10 Μαΐου 2022, 17:38

    Τα σημεία του νομοσχεδίου, τα οποία χρήζουν επανεξέτασης/ διευκρίνισης κατά τη γνώμη μας είναι τα εξής: 1. Από τον συνδυασμό του άρθρου 52 παρ. 1 και του άρθρου 6 του σχεδίου νόμου προκύπτει ότι προκειμένου περί κοινών αιτημάτων χορήγησης Οριστικής Προσφοράς σύνδεσης κατά το άρθρο 135 ν.4685/2020 απαιτείται η υποβολή εγγυητικής επιστολής, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 6. Λαμβάνοντας υπόψη τη δυνατότητα αιτήματος επιστροφής της εγγυητικής επιστολής και τις συνέπειες της υπαναχώρησης αυτής (ανάκληση της αντίστοιχης άδειας ή βεβαίωσης) σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο άρθρο 6 παρ. 5 του σχεδίου, προς αποφυγή προβλημάτων και ασαφειών που θα μπορούσαν σε περίπτωση σιωπής του νόμου να ανακύψουν, κρίνεται αναγκαίο να διευκρινιστεί ότι στην περίπτωση των κοινών αιτημάτων κατατίθενται από έκαστο των αιτούντων χωριστή εγγυητική επιστολή για την αντίστοιχη άδεια ή βεβαίωση και για ποσό που αντιστοιχεί στην ισχύ της ίδιας άδειας ή βεβαίωσης. Ευνόητο είναι ότι αίτημα επιστροφής και υπαναχώρησης σε τέτοια περίπτωση θα αφορά μόνον την περίπτωση του αδειούχου / κατόχου βεβαίωσης που επιθυμεί κάτι τέτοιο και όχι στο σύνολο του κοινού αιτήματος. 2. Η δυνατότητα η οποία παρέχεται κατά το άρθρο 11 παρ. 2 του σχεδίου νόμου, ο παραγωγός νέου σταθμού που συνδέεται με νέο Υ/Σ να επιλέγει να έχει στην κυριότητά του και τον νέο τερματικό Υ/Σ μέχρι του ορίου που καθορίζεται στο νόμο εκτιμάται ότι αποτελεί μία σωστή επιλογή του νομοθέτη, καθώς θα διευκολύνει τη διαδικασία σύνδεσης και την πρακτική υλοποίηση των έργων. Ωστόσο, επισημαίνονται στα εξής: (α) Οι διατάξεις του άρθρου 11 παρ. 2 περ. γ’ κατά τις οποίες ο παραγωγός/ ιδιοκτήτης του τερματικού Υ/Σ δεν μπορεί να αρνηθεί τη σύνδεση νέου σταθμού παρά μόνον για έλλειψη χωρητικότητας και του άρθρου 9 παρ. 2 κατά τις οποίες απαιτείται συναίνεση του κυρίου του Υ/Σ για τη σύνδεση επόμενου χρήστη, φαίνεται να είναι αντιφατικές. Εκτιμάται ότι το σημείο αυτό χρήζει διευκρίνισης, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει με παραπομπή μεταξύ των δύο διατάξεων. (β) Η πρακτική χρησιμότητα της ευχέρειας απόκτησης κυριότητας του νέου τερματικού Υ/Σ, η οποία έχει σημαντικό όφελος μεταξύ άλλων και για τη δραστηριότητα φυσικού μονοπωλίου, καθώς διευκολύνεται σημαντικά η εκτέλεση νέων έργων που κινητοποιούνται σε ιδιωτικό επίπεδο, εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί εάν συνδυαστεί με την διασφάλιση οφέλους υπέρ των επενδυτών, κάτι το οποίο έχει μεγάλο ενδιαφέρον για περιοχές μεγάλου επενδυτικού ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα παροχή προτεραιότητας κατά τη σύνδεση (άρθρο 88 σχεδίου νόμου) ή δέσμευση του χώρου για την υλοποίηση της επένδυσης. Ανάλογα ζητήματα δεν φαίνεται να αντιμετωπίζονται στο σχέδιο νόμου, όμως εκτιμάται ότι μία τέτοια νομοθετική επιλογή θα διευκολύνει σημαντικά τις επενδύσεις ΑΠΕ, όπως επιβάλλεται κατά το Δίκαιο ΕΕ και τη βασική επιλογή για απανθρακοποίηση του μείγματος. (γ) Ο κανόνας του άρθρου 11 παρ. 5 για την εκτέλεση έργων επέκτασης και ενίσχυσης Δικτύου από ενδιαφερόμενους επενδυτές θα μπορούσε να εξεταστεί να αφορά και στην περίπτωση του Συστήματος μεταφοράς, υπό αυστηρό έλεγχο χάριν της ασφάλειας της υποδομής, με την ίδια λογική που αιτιολογεί την εν λόγω πρόταση, ήτοι την διευκόλυνση των επενδύσεων και την απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματος πρόσβασης τρίτων. 3. Στην παρ. 5 του Άρθρου 9, ορίζεται ότι ο ΑΔΜΗΕ ή ο ΔΕΔΔΗΕ θα μπορεί να επιβάλει, ακόμη και σε σταθμούς που έχουν ήδη λάβει οριστική προσφορά σύνδεσης, να τροποποιήσουν τις εγκαταστάσεις τους ή να εγκαταστήσουν νέο εξοπλισμό και γενικότερα να λάβουν πρόσθετα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων, την ασφάλεια λειτουργίας του Συστήματος ή του Δικτύου και την προσαρμογή των εγκαταστάσεων του χρήστη στις τεχνικές και λειτουργικές απαιτήσεις του Συστήματος ή του Δικτύου. Η παροχή της δυνατότητας αυτής στους διαχειριστές, και μάλιστα χωρίς περιορισμό, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αναδρομική αύξηση του κόστους σύνδεσης, επηρεάζοντας το επιχειρηματικό σχέδιο του έργου. 4. Στην παρ. 1 του άρθρου 10 δίνεται η δυνατότητα στον Διαχειριστή να επιβάλει λειτουργικούς περιορισμούς και δυνητικές περικοπές σε σταθμούς ΑΠΕ, χωρίς αποζημίωση. Στη ρύθμιση δεν προβλέπεται όριο στο μέγεθος των περιορισμών που μπορεί να επιβληθούν, ή ισοδύναμα παροχή εγγυήσεων απορρόφησης. Αυτό δυσχεραίνει την κατάρτιση επιχειρηματικού σχεδίου, την εκτίμηση του κόστους παραγωγής για τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς ενίσχυσης, όπως και την ευχέρεια χρηματοδότησης του έργου. 5. Στο άρθρο 23 αναφέρεται ότι επιτρέπεται άπαξ η έκδοση τμηματικής άδειας εγκατάστασης για τμήμα σταθμού που έχει τεχνική και λειτουργική αυτοτέλεια και το οποίο αφορά τουλάχιστον σε ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%) της συνολικής ισχύος, για την οποία έχει χορηγηθεί Βεβαίωση ή Βεβαίωση Ειδικών Έργων ή Άδεια Παραγωγής. Παράλληλα επισημαίνεται ότι θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το υπόλοιπο της ισχύος του σταθμού εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ούτως ή άλλως υπάρχει πρόβλεψη για την ολοκλήρωση του συνόλου του έργου εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, προτείνεται το ποσοστό αυτό να μειωθεί σε 50%, όσο δηλαδή το ποσοστό που αναφέρεται στο άρθρο 29 για τη χορήγηση τμηματικής άδειας λειτουργίας, δεδομένου ότι το αυξημένο κόστος κατασκευής αλλά και πιθανές τοπικές αντιδράσεις καθυστερούν πολλές φορές την υλοποίηση του συνόλου της ισχύος των έργων. 6. Στην παρ. 13 του άρθρου 5 δεν προβλέπεται κάποιο χρονοδιάγραμμα που πρέπει να τηρείται από πλευράς διαχειριστή στην αξιολόγηση των αιτήσεων για χορήγηση προσφορών σύνδεσης, σε αντίθεση με τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και εγγυητικές που ορίζονται από το θεσμικό πλαίσιο για τους επενδυτές.