• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντόπουλος Γιάννης' | 17 Ιουλίου 2022, 23:30

    Για τα άρθρα 11-14, το γενικό συμπέρασμα είναι ότι διευκολύνεται περαιτέρω η εμπορική/επιχειρηματική εκμετάλλευση και χρήση για κατασκευή υποδομών σε προστατευόμενες περιοχές. Δεν είναι αρνητικό η αναζήτηση της οικονομικής ανάπτυξης, όμως το φυσικό περιβάλλον και οι λειτουργίες του, εφ΄όσον απωλεσθούν, δεν ανακτώνται. Αλλώστε η οικονομική αξία ενος οικοσυστήματος μπορεί να αποτιμηθεί, και να αξιολογηθεί εάν αξίζει ή όχι να ενταχθεί σε ένα πλαίσιο κλασσικής οικονομικής εκμετάλλευσης, ή όχι, ή υπό ποιούς όρους. Επομένως, ο δικός μου προβληματισμός, έγγειται στα εξής : 1. Σε συνδυασμό με το Κεφάλαιο Β, περί απλοποίησης των διαδικασιών της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, τα μικρά χρονικά διαστήματα που προβλέπονται για την αξιολόγηση φακέλων δραστηριοτήτων υπό αδειοδότηση (έκδοση ΑΕΠΟ) και η de facto αποδοχή των φακέλων με το πέρας των προβλεπομένων ημερών (3 ημερών ), τουλάχιστον ως προς την πληροτητά τους, τα κρίνω απολύτως προβληματικά. Τουλάχιστον η πληρότητα του φακέλου πρέπει να έχει επαρκές χρονικό περιθώριο ελέγχου (τουλάχιστον μηνός) και να μην τίθεται de facto αποδοχή με το πέρας του χρονικού διαστήματος. 2.Προβληματίζουν ιδιαίτερα οι διατάξεις περί αδειοδότησης πάσης ουσιαστικά επιχειρηματικής δραστηριότητας σε προστατευόμενες περιοχές και ειδικά τουριστικών επιχειρήσεων και εγκαταστάσεων ΑΠΕ, καθώς δεν λαμβάνεται υπ' όψιν το αποτέλεσμα της ΜΟΝΙΜΗΣ όχλησης των οικοτόπων (βλ. σχόλιο 3). Δυστυχώς, έχει αποδειχθεί ότι η ακόμη και ελεγχόμενη παρουσία ανθρώπου σε φυσικά περιβάλλοντα υπό προστασία, προκαλεί σοβαρά προβλήματα στην φυσική λειτουργία και επιβίωση ζωικών και φυτικών οργανισμών. Είναι αδύνατον κυριολεκτικά να μην υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις από την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που θα προσεκλύσουν κοινό. 3. Η εκπόνηση ΕΟΑ και ΜΠΕ θα πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να γίνεται από ομάδα επιστημόνων (Βιοεπιστημόνων, Γεωτεχνικών) που έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ σχέση με την λειτουργία των φυσικών οικοσυστημάτων, δηλαδή να γνωρίζουν την λειτουργία των ζωικών και φυτικών κοινωνιών και των οικοσυστημάτων που σχηματίζουν και συμμετέχουν και να έχουν την επιστημονική ικανότητα και γνώση να αξιολογήσουν τα πραγματικά αποτελέσματα από την όποια σχεδιαζόμενη παρέμβαση για εκμετάλλευση. 4. Αν αναπτυχθεί ένα νέο καθεστώς νομιμοποίησης υφιστάμενων παρεμβάσεων και εκμεταλλεύσεων, και επέκτασης νέων, σε προστατευόμενες περιοχές, τότε θίγεται άμεσα το κεφάλαιο της βιοποικιλότητας και της χωρικής ακεραιότητας προστατευόμενων περιοχών με υψηλή οικολογική αξία. Περιβαλλοντικά είναι περισσότερο αποδοτικό για την τοπική οικονομία να αναδυκνύει την οικολογική αξία ενος σπάνιου και πλούσιου οικοσυστήματος, παρά να το εντάξει στο πλαίσιο των συνηθισμένων τουριστικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Θα πρέπει να προβλεφθούν εξειδικευμένες χρήσεις για περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας. Αλλιώς ελοχεύει ο κίνδυνος της σταδιακής υποβάθμισης. 5. Οι Περιβαλλοντικοί Όροι που δύνανται ανά περίπτωση αιτούμενης δραστηριότητας να εγκρίνονται, είναι αδύνατον να προβλέπουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις από παράγοντες που μία ΜΠΕ ή μία ΕΟΑ δεν έχει ουσιαστικά την δυνατότητα να μελετήσει για το χρονικό διάστημα εκπόνησής της. Επομένως, οι ΜΔΠΠ πρέπει να έχουν την εξουσιοδότηση απόρριψης ή ακύρωσης μίας σχεδιαζόμενης δραστηριότητας εφόσον κρίνουν ότι η κατατεθειμένη ΜΠΕ ή ΕΟΑ είναι αόριστες και μη ρεαλιστικές. 6. Οποιαδήποτε έκταση για κατασκευή υποδομών εντός προστατευόμενων περιοχών, ΠΡΕΠΕΙ να είναι η ελάχιστη δυνατή και να εξασφαλισθεί ότι η όποια αδειοδότηση δεν κινείται σε κατεύθυνση αλλαγής του χαρακτήρα της περιοχής στο εγγύς ή απώτερο μέλλον. Το ποσοστό αυτό, όπως και οι προσφερόμενες τοποθεσίες/επιφάνειες μίας προστατευόμενης περιοχής που δύνανται να χρησιμοποιηθούν, πρέπει να καθορίζονται από υπηρεσίες που γνωρίζουν τον χαρακτήρα, τις φυσικές/περιβαλλοντικές διεργασίες και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής, και τέτοιες υπηρεσίες είναι οι οικείες ΜΔΠΠ. 7. Επικουρικά στην αξιολόγηση των προτεινόμενων περιβαλλοντικών όρων, να δύνανται να γνωμοδοτήσει και η Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, που έχει την εμπειρία και την γνώση από την εφαρμογή και τα αποτελέσματα και αδυναμίες κατά περιπτωση διαφόρων κατά περίπτωση ΑΕΠΟ. Εφ΄όσον ο στόχος είναι η ελεγχόμενη χρήση προστατευόμενων περιοχών, χωρίς την δημιουργία κινδύνων αλλοίωσης ή υποβαθμισής τους, τα ανωτέρω, θεωρώ ότι πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν. Το φυσικό περιβάλλον είναι κεφάλαιο για την περιβαλλοντική οικονομία και την ποιότητα ζωής, και είμαστε μία χώρα που διατεινόμαστε ότι έχουμε ακόμη πλούτο φυσικών οικοσυστημάτων και την μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη. Επομένως πρέπει να διατηρήσουμε αυτά τα δύο στοιχεία, γιατί το φυσικό περιβάλλον και η ποιοτητά του αποτελεί το πραγματικό μας προιόν. Ολες οι προηγμένες χώρες της Ευρώπης, εμφανίζουν την κρίσιμη ισορροπία που έχουν επιτύχει μεταξύ οικονομικής δρατηριότητας και περιβαλλοντικής προστασίας και κερδίζουν προτάσσοντας το δεύτερο και όχι το πρώτο από τα δύο στοιχεία. Με Εκτίμηση Κωνσταντόπουλος Γιάννης