Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'mt' | 18 Ιουλίου 2022, 14:43

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτείνεται η προσθήκη άρθρου: Επιτρέπονται κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη, σε νομίμως προϋφιστάμενα κτίρια της δημοσίευσης του Προεδρικού Διατάγματος του 1994 (Π.Δ. 15.6.94 - Καθορισμός ζώνης προστασίας του ποταμού Κηφισού και παραχειμάρρων. ΦΕΚ 632 Δ της 27.6.94) που εμπίπτουν στην ζώνη προστασίας Α και Β του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρρων, οι χρήσεις γης: Α) κατοικίας, Β) γραφείων, Γ) αποθηκών. Τα νομίμως υφιστάμενα κτίρια που δεν έχουν τις παραπάνω χρήσεις μπορούν να αλλάζουν χρήση κατόπιν εκπόνησης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και έκδοση νέας οικοδομικής άδειας. Επιτρέπεται να επισκευάζονται για λόγους χρήσης και εκσυγχρονισμού τους. Αιτιολογία: Η Ζώνη Προστασίας Κηφισού, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα του 1994 (Π.Δ. 15.6.94 - Καθορισμός ζώνης προστασίας του ποταμού Κηφισού και παραχειμάρρων. ΦΕΚ 632 Δ της 27.6.94), αφαίρεσε κάθε είδους λειτουργικής χρήσης, ακόμα και σε νομίμως προ-υφιστάμενα κτίρια. Το αποτέλεσμα είναι, σήμερα, να υφίστανται κτίρια νόμιμα με ισχύουσες πολεοδομικές άδειες προ του 1994, χωρίς να μπορούν να αξιοποιηθούν και σιγά σιγά να εγκαταλείπονται και να ερειπώνονται, κάτι το οποίο, έρχεται σε αντίθεση με την αρχική θεμελιώδη αρχή του Διατάγματος για την προστασία του Περιβάλλοντος. Κτίρια, τα οποία δεν αποτελούν αυθαίρετα κτίρια, γίνονται εστίες μόλυνσης, οπτικής και περιβαλλοντικής, με αρνητικές εν τέλει επιπτώσεις προς το περιβάλλον, λόγω της εξαναγκαστικής από την νομοθεσία εγκατάλειψής τους. Είναι απόλυτα κατανοητό και κοινός στόχος όλων, η προστασία και ανάδειξη του περιβαλλοντικού μας πλούτου και, για την συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό θα ήταν εφικτό, μόνο εάν επιτρεπόντουσαν ήπιες-φιλικές προς το περιβάλλον-μη παραγωγικές χρήσεις γης για τα νομίμως υφιστάμενα κτίρια προ του Προεδρικού Διατάγματος, που θα επέτρεπαν στου ιδιώτες να συντηρούν σωστά και να χρησιμοποιούν το νόμιμο κτίριο τους με σεβασμό προς το περιβάλλον. Στις ήπιες χρήσεις υπάγονται οι κατοικίες, τα γραφεία, οι αποθήκες, οι αθλητικές εγκαταστάσεις κ.α. Η δυνατότητα ανακατασκευής κτιρίων με χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα είναι πλέον εφικτό, κάτι που δεν ήταν το 1994 οπότε και εκδόθηκε το Προεδρικό Διάταγμα. Εξυπακούεται ότι θα πρέπει να εκπονείται η απαραίτητη περιβαλλοντική μελέτη και να ενισχύεται η προστασία του ρέματος. Η ίδια η επιτροπή ‘Οργανισμός Αθήνα’ που είχε εκπονήσει το 1992 την μελέτη με θέμα ‘Καθορισμός Ζώνης Προστασίας Κηφισού και Παραχειμάρρων’, στην οποία είχε βασιστεί ολοκληρωτικά το Προεδρικό Διάταγμα του 1994, δεν έθετε, πέραν από την εκπόνηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, στα υφιστάμενα κτίρια, περιορισμό στην λειτουργία και χρήση τους, ακριβώς με το σκεπτικό, της συντήρησης των νόμιμων κτιρίων. Στο Αρθρο 6 της συγκεκριμένης μελέτης με τίτλο: ‘ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ - Καθορισμός ζώνης προστασίας του ποταμού Κηφισού και παραχειμάρρων’, στην παρ 1Α ρητά ορίζει για τις ‘νομίμως υφιστάμενες κατά την δημοσίευση του παρόντος προεδρικού διατάγματος στην περιοχή Α εγκαταστάσεις βιομηχανιών-βιοτεχνιών, κτην/κων και λοιπών ειδικών κτιρίων επιτρέπεται να ανανεώσουν την άδεια λειτουργίας τους, αφού συνταχθεί Μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με την διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 3 έως 10 της 69269/538/1990 (β678) κοινής υπουργικής απόφασης’. Και συνεχίζει για την Ζώνη Προστασίας Β ότι ‘Επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης υφισταμένων εγκαταστάσεων σε άλλες μικρότερης όχλησης, εφόσον αυτό αποδεικνύεται από μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων’. Σκοπός του Προεδρικού Διατάγματος του 1994 ήταν να προστατέψει το φυσικό περιβάλλον του Κηφισού και των παραχειμάρρων του και να απομακρύνει τις ρυπογόνες και επιβλαβείς εγκαταστάσεις. Το Προεδρικό Διάταγμα όμως δεν εκπληρώνει τον στόχο του ως προς τα νομίμως υφιστάμενα κτίρια της Ζώνης Α, αφαιρώντας κάθε λειτουργική χρήση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν δυσμενείς συνέπειες και για τους ιδιοκτήτες τους αλλά και για το περιβάλλον καθώς, όπως προείπα, ρημάζουν χρόνο με τον χρόνο. Η λογική υπαγορεύει ότι εφόσον πρόκειται για νομίμως υφιστάμενα κτίρια και όχι για αυθαίρετα, και βεβαίως κανείς δεν θέλει ρυπογόνες ή επιβλαβείς για το περιβάλλον εγκαταστάσεις, να επιτρέπονται χρήσεις μικρότερης όχλησης, αντί να υπάρχουν, σταδιακά, νόμιμα κουφάρια από μπετόν δίπλα στο ρέμα. Να υπάρχουν δηλαδή, ‘υγιή’ κτίρια με ήπια χρήση, φιλικά προς το περιβάλλον.