• Σχόλιο του χρήστη 'Φαίη Ορφανού' | 17 Φεβρουαρίου 2023, 19:09

    Στην αιτιολογική έκθεση δεν βρίσκει κανείς κανένα επιχείρημα υπέρ του περιορισμού της παραγωγής σε επιχειρήσεις-αυτοκαταναλωτές της διάταξης 4 του άρθρου 28 (περ β). Για ποιον επιστημονικά ή τεχνολογικά τεκμηριωμένο λόγο η κυβέρνηση επιλέγει να θέσει όρια στην παραγωγή από ΑΠΕ (φωτοβολταικά) σε νομικά πρόσωπα (ήτοι βιοτεχνικές/βιομηχανικές μονάδες) όταν γίνεται για αυτοκατανάλωση; Ποιος θεσμικός λόγος δικαιολογεί περιορισμούς στην ίδια παραγωγή και την αυτοκατανάλωση προωθώντας προνομιακά (και αντισυνταγματικά) την αγορά από παραγωγούς ενέργειες; Η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 28, η περίπτωση β είναι αδικαιολόγητη, θέτει περιορισμό στην ελεύθερη οικονομική δραστηριότητα των βιομηχανικών ή βιοτεχνικών επιχειρήσεων που είχαν επιλέξει ή που θα επέλεγαν να επενδύσουν σε ίδια παραγωγή και να καλυπτουν μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών τους από ΑΠΕ. Με τον περιορισμό που εισάγει η διάταξη αυτή προκαλείται σημαντικη δυνητική οικονομική επιβάρυνση (αν όχι οικονομική βλάβη) στις επιχειρήσεις που θα παρήγαγαν ενέργεια από ΑΠΕ για αυτοκατανάλωση και οι οποίες αναγκάζονται να επιβαρυνθούν με τα κόστη αγοράς ενέργειας από το Διασυνδεδεμένο σύστημα (με ενέργεια μεικτής προέλευσης) Επιπλέον, με τον περιορισμό αυτό βάζουμε φρένο στην ενεργειακή δυναμική των ΑΠΕ που - επίσημα αλλά μάλλον μόνο στα λόγια - είναι προτεραιότητα της χώρας που έχει θέσει τον φιλόδοξο στόχο του 45% από ΑΠΕ το 2030 *(άραγε πώς σκεφτόμαστε να το πετύχουμε εάν θέτουμε τέτοιους παράλογους περιορισμούς;) Και από νομικής άποψης όμως η διάταξη πάσχει. Είναι σαφώς αντισυνταγματική παραβιάζοντας το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος χωρίς να υπάρχει κάποιο ορατό ή δικαιολογημένο διακύβευμα υπέρ του οποίου επιβάλλεται ο περιορισμός εμφανή λόγο και σαφώς κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και προκαλεί σημαντική δυνητική οικονομική βλάβη σε επιχειρήσεις-αυτοκαταναλωτές! Αντίστοιχα παραβιάζονται και οι διατάξεις της ΕΕ περί ελεύθερου ανταγωνισμού στην ευρωπαϊκή αγορά; Πώς ειναι δυνατόν ως χώρα να υποχρεώνουμε τις επιχειρήσεις-δυνητικούς αυτοκαταλωτές να πρέπει να γίνονται πελάτες των παραγωγών ενέργειας; Να τους προσφέρουμε "καλούς πελάτες" στο πιάτο απλώς εισάγοντας μία διάταξη περιοριστική; Η διάταξη αυτή φαντάζει ως προεκλογικό δώρο στους παραγωγούς ενέργειας και αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν η Κυβέρνηση προεκλογικά να πέφτει σε τέτοιο ατόπημα ακροβατώντας συνταγματικά και σε σχέση με την νομοθεσία, προάγοντας τα συμφέροντα μίας ομάδας επιχειρηματιών σε βάρος ενός σημαντικού άλλων επιχειρηματιών στους οποίους δημιουργεί οικονομική επιβάρυνση με απλό "κανονιστικό εργαλείο" (απαγορεύεται να παράγεις πάνω από ένα όριο..) Συν τοις άλλοις είναι ένα περιορισμός που φρενάρει χωρίς εμφανή τεχνολογικό, επιστημονικό ή κοινωνικό λόγο το δρόμο προς το 45% ΑΠΕ του 2030 που είναι μονόδρομος και θα έπρεπε να είναι στρατηγική προτεραιότητα αιχμής; Μήπως στο βωμό της πολιτικής των ομάδων συμφερόντων (παραγωγοί ενέργειας) θυσιάζουμε έναν πολιτικό στόχο κοινού συμφέροντος; Και πώς άραγε περίμενε η κυβέρνηση να αντιδράσουν οι υγιεις επιχειρήσεις που είχαν σκοπό να επενδύσουν στην παραγωγή για αυτοκατανάλωση; Μήπως πιστεύουν οι αρμόδιοι ότι αυτές οι επιχειρήσεις δεν υπάρχουν ή ότι δεν είναι σημαντικες ή ότι δεν έχουν φωνή και ψήφο; Αισιοδοξώ ότι οι αρμόδιοι θα δουν με πιο ορθολογική πολιτικά και κοινωνικά ματιά τη διάταξη αυτή και θα προβούν στην αναγκαία διόρθωση