• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Γκόνης' | 24 Φεβρουαρίου 2023, 20:27

    Το εδάφιο 4 αναφέρει: 4. Για σταθμούς που εγκαθίστανται από αυτοκαταναλωτές, καθώς και για αυτοκαταναλωτές από κοινού, για την εφαρμογή του ενεργειακού συμψηφισμού, η μέγιστη ισχύς του σταθμού για: α) οικίες (νοικοκυριά), δεν μπορεί να ξεπερνά τα δέκα (10) κιλοβάτ (kW) ανα παροχή κατανάλωσης, β) νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, δεν μπορει να ξεπερνά τα εκατό (100) κιλοβάτ (kW) ανα παροχή κατανάλωσης. Παράδοξο Νο1. Ένα μικρό κτίριο γραφείων με 4 παροχές χαμηλής τάσης μπορεί να εγκαταστήσει σύστημα 4 x 100 = 400kW, ενώ ένα μεγάλο κτίριο γραφείων με παροχή μέσης τάσης (και προφανώς μεγαλύτερες ανάγκες) μπορεί να εγκαταστήσει σύστημα μέχρι 100kW. - Πρέπει να γίνει διαχωρισμός των ορίων ανάλογα αν το κτίριο είναι συνδεδεμένο στη μέση ή χαμηλή τάση. Παράδοξο Νο2. Βάση του Άρθρου 17 του Κλιματικού Νόμου, από 01.01.2023 για κτίρια με κάλυψη άνω των 500τμ, πρέπει να τοποθετούν φωτοβολταϊκά για παραγωγή ηλεκτρισμού ή θερμικά ηλιακά κατ ελάχιστον στο 30% της κάλυψης. Αν λοιπόν σε ένα μεγάλο κτίριο γραφείων εξαντλήσεις σε pv το όριο των 100kW θα πρέπει υποχρεωτικά να βάλεις θερμικά ηλιακά ακόμα και αν δεν χρειάζονται ή οδηγούν σε μη οικονομικά αποδοτικές τεχνικές λύσεις. Παράδοξο Νο.3 Βάσει του Άρθρου 25 του ΝΟΚ "Κίνητρα για τη δημιουργία κτιρίων ελάχιστης ενεργειακής κατανάλωσης" ενδέχεται να έχουν εκδοθεί άδειες δόμησης όπου για να επιτευχθούν τα σχετικά όρια του Άρθρου (πχ ετήσια πρωτογενή ενεργειακή κατανάλωση κάτω των 10 kWh/m2/έτος) στη λογική συστημάτων net metering που ξεπερνούν την ισχύ των 10 ή 100kW. Στη περίπτωση αυτή τα κτίρια θεωρούνται αυθαίρετα? Προτείνεται από τη στιγμή που διασφαλίζεται το zero feed in να μην υπάρχει όριο εγκαταστημένης ισχύος.