• Σχόλιο του χρήστη 'Φωτίου Λευτέρης - Μέλος Σ.Ε. ΔΕΥΑ ΠΑΡΟΥ' | 27 Φεβρουαρίου 2023, 10:29

    Το νερό είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που τελεί υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου υπό την εποπτεία και διαχείριση θεσμοθετημένων οργάνων τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και των συναρμόδιων υπουργείων. Κάθε στρατηγική διαχείρισης στον τομέα των υδάτων, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, οφείλει να διασφαλίζει τόσο ότι όλα τα έμβια όντα μπορούν να έχουν πρόσβαση στις ποσότητες νερού που είναι απαραίτητες για την επιβίωση τους όσο και ότι θα υπάρχουν ικανά αποθέματα για να μην διαταράσσεται η βιοποικιλότητα των περιοχών και να προστατεύεται το περιβάλλον και η δημόσια υγεία. Οι ΔΕΥΑ, τα 40 και πλέον τα χρόνια λειτουργίας τους έχουν αποδείξει ότι διασφαλίζουν στις τοπικές κοινωνίες που δραστηριοποιούνται τόσο την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων όσο και την απρόσκοπτη διάθεση ποιοτικού νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ακόμα και σε περιόδους υγειονομικής κρίσης όπως η κρίση με την νόσο Covid-19 που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Σε όλες τις περιοχές που η διαχείριση του πόσιμου νερού ανθρώπινης κατανάλωσης γίνεται από ΔΕΥΑ τα αποτελέσματα είναι σαφέστατα καλύτερα. Επίσης, έχουν υλοποιήσει και διαχειρίζονται σημαντικά και μεγάλου προϋπολογισμού έργα έχοντας πλέον αναπτύξει εξειδίκευση και τεχνογνωσία στον τομέα που τις καθιστούν ως τους πιο έμπειρους φορείς στον κλάδο. Δεν μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε την προφανή παράκαμψη τους, η οποία επιχειρείται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η οποία αποδεικνύεται πρωτίστως με την καταστρατήγηση θεμελιωδών όρων του ιδρυτικού τους νόμου, (αυτοτέλεια ΔΕΥΑ, ανταποδοτικότητα πόρων, σύγκρουση με τις αρμοδιότητες των ΔΣ των ΔΕΥΑ). Αντιμετωπίζονται ως κοινοί πάροχοι και όχι ως ουσιαστικοί φορείς διαχείρισης και μάλιστα χωρίς αποφασιστικό λόγο στην δημιουργία της εθνικής στρατηγικής στον τομέα υδάτων. Το γεγονός αυτό θεωρούμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν συμβάλλει στην βελτίωση των πολιτικών και στόχων που οφείλει να χαρακτηρίζει οποιαδήποτε δημοσιονομική πολιτική σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στο τομέα των υδάτων. Στα πλαίσια αυτά και θεωρώντας ότι κάθε προτεινόμενο νομοσχέδιο, ειδικά για των τόσο ευαίσθητο τομέα του πόσιμου νερού και τις διαχείρισης των υδάτων πόρων, οφείλει να είναι προϊόν διευρυμένης και σχολαστικής διαβούλευσης προτείνουμε τη απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και την έναρξη εποικοδομητικού διαλόγου με όλους του εμπλεκόμενους στο τομέα φορείς στον οποίο οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και τις τοπικές κοινωνίες. Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό. Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας. Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες; Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικής έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μιας αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.