• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 27 Φεβρουαρίου 2023, 12:41

    Άρθρο 19 Διαιτησία – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 37 ν. 4001/2011 Στο άρθρο 19 του σχεδίου νόμου, προβλέπεται η οργάνωση μόνιμης Διαιτησίας, στην οποία υπάγονται προς επίλυση, μεταξύ άλλων, οι διαφορές μεταξύ των πελατών/καταναλωτών και των παρόχων υπηρεσιών ύδατος, καθώς και μεταξύ παρόχων (στ. ε). Η εν λόγω διάταξη αντιβαίνει στις επιταγές για πρόσβαση για δικαιοσύνη, όπως αυτή κατοχυρώνεται στη Σύμβαση του Άαρχους, ενώ σύμφωνα με δελτίο πολιτικής των Ηνωμένων Εθνών (UN Water)[9]: «States must ensure that effective remedies are in place for alleged violations of all economic, social and cultural rights, and the principles of non-discrimination and equality, at the local, national, regional and international levels. Both judicial and quasi-judicial mechanisms must be available. States are obliged to set up a legal and institutional framework that secures access to justice without discrimination, including violations by non-State actors». Επιπρόσθετα, η οδηγία (ΕΕ) 2020/2184 επανέλαβε ότι “Η αποτελεσματικότητα της παρούσας οδηγίας και ο σκοπός της, δηλαδή η προστασία της ανθρώπινης υγείας στο πλαίσιο της πολιτικής περιβάλλοντος της Ένωσης, απαιτεί τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή, κατά περίπτωση, οι νομίμως συσταθείσες οργανώσεις τους, να έχουν τη δυνατότητα να στηρίζονται σε αυτήν ενώπιον των δικαστηρίων και τα εθνικά δικαστήρια να μπορούν να λαμβάνουν υπόψη την παρούσα οδηγία ως στοιχείο του ενωσιακού δικαίου, προκειμένου, μεταξύ άλλων, να εξετάζουν αποφάσεις εθνικών αρχών κατά περίπτωση” (προοίμιο 47). [9] Eliminating discrimination and inequalities in access to water and sanitation