• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Χαμηλοθώρης' | 30 Ιουνίου 2010, 04:51

    Στο παρόν άρθρο, η παράγραφος 3 είναι περιττή και ανάγει απλώς σε νομικό πλαίσιο που διέπει υπηρεσίες και έργα "αναλογικών" ή "συμβατικών" τεχνολογιών, έξω και πέρα από τη λογική διαχείρισης της πληροφορίας σε ηλεκτρονική μορφή ειδικότερα μέσω του διαδικτύου. Επιπλέον, αντίκειται ουσιαστικά στις διατάξεις του άρθρου 2 (παρ. 1 και 2) για τους εξής λόγους: Σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 1 προάγεται η λογική της ΕΥΓΕΠ ως ένα υπερσύνολο από συλλογές δεδομένων που παραμένουν στους φορείς που αυτή τη στιγμή τα κατέχουν έναντι της λογικής συγκέντρωσης σε ένα φορέα όλης της χωρικής πληροφορίας. Σύμφωνα με την παρ. 2 απαιτείται "η προσαρμογή των δημοσίων αρχών στις μεθόδους οργάνωσης και διάθεσης γεωχωρικών πληροφοριών που προβλέπονται στον παρόντα νόμο". Συνεπώς η ευθύνη εναρμόνισης των στοιχείων θα πρέπει να βαρύνει την αναθέτουσα δημόσια αρχή (με πιθανές κυρώσεις για μη συμμόρφωση στο φορέα) και όχι ουσιαστικά τον κάθε ανάδοχο του εκάστοτε έργου ή μελέτης. Άρα, πιο λογικό θα ήταν να εξασφαλίζεται μηχανισμός πιστοποίησης της κάθε δημόσιας αρχής για τις μεθόδους οργάνωσης και διαχείρισης χωρικών πληροφοριών, από την εποπτεύουσα αρχή ή οργανισμό που στην περίπτωση θα είναι ο ΟΚΧΕ. Πιστοποίηση η οποία θα πρέπει να ανανεώνεται σε τακτική βάση ώστε να παρακολουθούνται ουσιαστικά οι τεχνολογικές εξελίξεις. Επιπλέον, αν απαιτείται τέτοια βεβαίωση για κάθε έργο που ανατίθεται και εμπίπτει μερικά ή ολικά στις διατάξεις του παρόντος νόμου, τότε θα πρέπει πρακτικά για τις δημόσιες μελέτες σχεδόν όλων των κατηγοριών που ανατίθενται ανά την Ελλάδα να εκδίδονται τέτοιες βεβαιώσεις. Επιπλέον, σχεδόν για κάθε έργο (ειδικότερα στις υποδομές μεταφορών, ενέργειας, επικοινωνιών, δικτύων κοινής ωφέλειας κτλ) που υλοποιείται θα πρέπει να εκδίδεται σχετική βεβαίωση με δεδομένο ότι σχεδόν σε όλα, παράλληλα με το έργο, παράγεται και νέα χωρική πληροφορία (π.χ. Ένας νέος δρόμος όπως κατασκευάστηκε καταλαμβάνει το χώρο που κάποτε στη θέση του βρισκόταν κάτι άλλο για το οποίο πιθανά υπάρχουν σχετικές χωρικές πληροφορίες σε μια άλλη αρχή). Αυτή η πρακτική εισάγει περιττή γραφειοκρατία και θολώνει τα νερά των αρμοδιοτήτων μεταξύ υπηρεσιών που ας σημειωθεί θα αποκτήσουν νέα υπόσταση οι περισσότερες με την εφαρμογή του Σχεδίου Καλλικράτης. Προτείνω την απαλοιφή της παραγράφου 3 ή την αναδιατύπωση της στη λογική της πιστοποίησης κάθε δημόσιας αρχής από τον ΟΚΧΕ για τη γνώση και συμμόρφωση στις μεθόδους οργάνωσης και διάθεσης χωρικών πληροφοριών σύμφωνα με τα ισχύοντα πρότυπα και αρχές που θέτει ο νόμος.