• Σχόλιο του χρήστη 'Σοφοκλής Κοσκινάς' | 8 Ιουλίου 2010, 19:27

    Άρθρο 2 – Ορισμοί Έννοια: «Ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης ενός είδους» Να διευκρινιστεί πώς θα προσδιορίζεται, από ποιους, με ποια κριτήρια και κάθε πότε. Πού θα ανακοινώνονται αυτές οι εκτιμήσεις και ποια δυνατότητα θα υπάρχει από όσους διαφωνούν με τις εκάστοτε εκτιμήσεις να το επισημάνουν και να αιτηθούν τροποποίηση των «επιστημονικών εκτιμήσεων;» Έννοια: «Ξενικό – εισβλητικό είδος». Η τακτική παρελθοντικών χρόνων η οποία ακολουθείτο (είτε από έλλειψη γνώσεων είτε επειδή απουσίαζε ο συστηματικός επανέλεγχος των δεδομένων που παρέθεταν οι διάφορες οικολογικές αναφορές) με την οποία άγρια είδη, σπάνια ή απειλούμενα μεταφέρονταν από τα κέντρα περίθαλψης ή από αλλού με άλλες αιτιολογήσεις (μελέτης, δακτυλίωσης κλπ) σε τόπους διαφορετικούς από τους τόπους από τους οποίους είχαν αρχικά εντοπιστεί ή αποσπαστεί αυτά τα είδη, ενδεχομένως να έχουν δημιουργήσει στρεβλώσεις στα πραγματικά δεδομένα χωροκράτιας ορισμένων ειδών. Με το χάος που επικρατούσε επί χρόνια γενικά στις μελέτες, τη σύνταξη διαχειριστικών σχεδίων και δράσεων περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, έχουν γίνει και ανεξέλεγκτοι «εμπλουτισμοί» ή «μεταφορές και απελευθερώσεις στη φύση σπάνιων ή απειλούμενων ειδών, αποθεραπευμένων ή άλλωνν» κλπ. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει κρατική βάση καταγραφής αυτών των ενεργειών (για όλη τη χώρα) πρέπει όχι μόνο να παύσουν τέτοιου τύπου δράσεις αλλά για κάθε απελευθέρωση ή μεταφορά άγριων ειδών να συντάσσεται και κατατίθεται σχετικό πρωτόκολλο αναφοράς σε αρμόδια διαχειριστική αρχή. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να είναι προσπελάσιμες στο κοινό και διαθέσιμες ανά πάσα στιγμή σε οποιαδήποτε ελεγκτική αρχή της Ε.Ε. ή αρμόδιων διεθνών φορέων τη ζητήσουν. Έννοια: «Οικοτουρισμός». Η διατύπωση ότι ο οικοτουρισμός, αντίθετα με τον μαζικό τουρισμό, δεν πρέπει να υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα της εκάστοτε περιοχής, νομίζω ότι επιδέχεται παρερμηνειών. Αν δεν διευκρινιστεί επακριβώς τι εννοούν οι συντάκτες του παρόντος Σχεδίου Νόμου και γιατί οι αθρόοι περιορισμοί στην ανάπτυξη του οικοτουρισμού (βόλτες στη φύση, ανάπτυξη υπαίθριων δραστηριοτήτων κλπ) είναι θετικός για την εθνική οικονομία υπάρχει κίνδυνος παρερμηνείας του μετέπειτα. Αν συμβεί αυτό θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες ειδικά στη διαχείριση των οικείων οικοτόπων τους και των όποιων υποδομών έχουν ήδη δημιουργήσει αποβλέποντας σε οφέλη από τον οικοτουρισμό. Το όλο ζήτημα είναι καθαρά θεωρητικό, όμως πρέπει να διευκρινιστεί. Ο Οικοτουρισμός Όπως έχει γίνει γνωστός στην κοινή γνώμη φαίνεται ότι αποβλέπει στην χειραγώγηση όχι μόνο της διαχείρισης των οικοευαίσθητων περιοχών αλλά και στην κατοχύρωση αρμοδιοτήτων συνεχούς γνωμοδότησης και για αναπτυξιακές και άλλες δραστηριότητες των τοπικών κοινωνιών. Οι στατιστικοί δείκτες του «ελληνικού οικοτουρισμού» δεν δικαιολογούν απαίτηση ορισμού πλαφόν επισκεπτών σε καμία περιοχή. Ειδικά αν συνυπολογιστούν τα τεράστια κονδύλια που έχουν επενδυθεί (δήθεν για οικοτουριστική ανάπτυξη των πολιτών) σε ορισμένες οικοευαίσθητες περιοχές. Να ενισχυθεί με κάποιο μέτρο και κίνητρα ο αγροτοτουρισμός που μπορεί να εμπεριέχει πολλαπλά οφέλη και για τα είδη, και τους οικότοπους και την κοινωνία της υπαίθρου. Έννοια: «Προστατευόμενη περιοχή» Οι κατάλογοι αυτών των περιοχών και η αιτιολόγηση χαρακτηρισμού τους θα πρέπει να αναρτηθούν σε κρατική βάση δεδομένων στην ελληνική γλώσσα. Οι χάρτες εκτός από τις συντεταγμένες θετικό είναι να αναφέρουν τα όρια των περιοχών με τα τοπωνύμιά τους, την έκταση (σε τετραγωνικά χιλιόμετρα και όχι σε εκτάρια) κλπ. Να διευκρινιστεί αν θα υπάρχει σήμανση σ’ αυτές. Αν ναι, κάθε πόσα μέτρα θα αναρτώνται ενημερωτικές πινακίδες και ποιες πληροφορίες θα συμπεριλαμβάνουν; Ποιος θα τις τοποθετεί και συντηρεί και από ποιο ταμείο θα καλύπτεται το κόστος; Έννοια: «Υγρότοποι» Μέχρι στιγμής δεν είναι ευρύτερα γνωστή καμία νομική απαίτηση προστασίας μικρών υγροτόπων. Αν προκύπτει από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, τότε τέτοιας κατηγορίας περιοχές θα πρέπει να εξεταστούν από επιστημονική επιτροπή σε συνεργασία με τα κατά τόπους δασαρχεία, κοινοποιώντας εγκαίρως αυτές τις προτάσεις και στις τοπικές κοινωνίες. Η πολιτεία οφείλει να συνεκτιμά όχι μόνο τις προτάσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και το δημόσιο συμφέρον (εθνικό αλλά και των τοπικών κοινωνιών).