• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Σίδερης' | 22 Δεκεμβρίου 2009, 16:28

    Θα ήθελα να επισημάνω τα εξής αυτονόητα: 1. Το κράτος θα πρέπει να βοηθά τον ενδιαφερόμενη επενδυτή, ανεξαρτήτως μεγέθους. Ο μικροεπενδυτής ο οποίος δεν έχει την πρόσβαση σε (ακριβούς) δικηγόρους και «συμβούλους» χάνεται με την πολυπλοκότητα των νόμων. Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο ειδικότερα, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να ψάχνει συνεχώς τις διάφορες παραπομπές σε άλλους υφιστάμενους νόμους (οι οποίοι έχουν και τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων) και να μαντεύει τις λεπτές επικαλύψεις αυτών. 2. Στον κόσμο των επιχειρήσεων, ο χρόνος είναι χρήμα και το ρίσκο πρέπει να αξιολογείται ικανοποιητικά αν όχι να αποφεύγεται. Ως στέλεχος μιας επιχείρησης, ή ως σύμβουλος ενός υποψήφιου επενδυτή, προκειμένου να τον πείσω να κάνει την συγκεκριμένη επένδυση αντί κάποιας άλλης, θα πρέπει να του παρουσιάσω μια πλήρης πρόταση στην οποία να περιλαμβάνονται κατά ελάχιστον τα εξής: • Κόστος και απόδοση, πιθανώς IRR • Σαφές χρονοδιάγραμμα • Πιθανούς κινδύνους και τρόπους αντιμετώπισης • Σαφέστατο roadmap ή αναλυτικά βήματα υλοποίησης με ανάλυση κάθε βήματος • Κλπ 3. Δεδομένης της παρούσας (και διαχρονικής) οικονομικής κατάστασης της πατρίδας μας αλλά και της παγκόσμιας αλλαγής του κλίματος, το κράτος δεν έχει την πολυτέλεια να θέτει (συνήθως περίπλοκους) κανόνες και να κάθεται μετά πίσω περιμένοντας τους επενδυτές. Το αποτέλεσμα θα είναι πάλι να κλαίμε επειδή αυτοί οι κακοί επενδυτές δεν μας προτιμούν και δεν μας εμπιστεύονται. Αντ’αυτού, το κράτος θα πρέπει να ενεργήσει ως σύμβουλος του επενδυτή αλλά και ως διαφημιστής του «προϊόντος» του. Να παλέψει να κερδίσει τις επενδύσεις, ανταγωνιζόμενο τους αντίπαλους «συμβούλους» και «διαφημιστές». Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω θα ήθελα να προτείνω τα εξής: 1. Τη δημιουργία ιστοσελίδας στην οποία θα υπάρχει το πλήρες νομοσχέδιο μαζί με το κείμενο όλων των σχετικών παραπομπών (αντί μόνο των παραπομπών). 2. Την ενσωμάτωση στην ιστοσελίδα αυτή flowchart ενεργειών (με αναλυτική επεξήγηση κάθε βήματος) για την υλοποίηση της επένδυσης ανεξαρτήτως μεγέθους, συμπεριλαμβάνοντας για κάθε βήμα: a. Εμπλεκόμενους φορείς b. Αναγκαία πιστοποιητικά c. Όρια εντός των οποίων ο κάθε φορέας θα πρέπει να ανταποκριθεί αλλά και επιπτώσεις σε περίπτωση που δεν το κάνει. d. Δικαιώματα του επενδυτή. Για παράδειγμα, πώς μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος ότι ο εμπλεκόμενος φορέας δεν θα απορρίψει ή καθυστερήσει την αίτησή του (π.χ. μέχρι να γίνει το «λάδωμα» ή απλώς προς εξυπηρέτηση αντίπαλων, συνήθως μεγάλων, συμφερόντων). Με άλλα λόγια, καθαρούς κανόνες του «παιχνιδιού». Ο κάθε επενδυτής (και ο κάθε πολίτης αλλά αυτή είναι σαφώς μεγαλύτερη συζήτηση) θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από το κράτος όπως ο πελάτης από μια πελατοκεντρική επιχείρηση: να τον βοηθάς, να τον συμβουλεύεις, να τον πείθεις, να μην τον αφήνεις να σου φύγει, να ξέρεις ότι ο πελάτης είναι ο σκοπός σου αλλά και ο λόγος για τον οποίο ζεις ως «επιχέιρηση». Προς το παρών και διαχρονικά, η αντιμετώπιση είναι γραφειοκρατική, απρόσωπη ωχαδελφιστική και γενικά «δημοσιοϋπαλληλική». Δεν περιμένω να αλλάξει πολύ αυτή η κατάσταση, δεν αιθεροβατώ, αλλά από νέα κυβέρνηση και νέους ανθρώπους, όπως η παρούσα υπουργός περιμένεις να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Για αυτό και συμμετέχω σε αυτή τη διαβούλευση η οποία πρέπει να τονίσω ότι είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα. Κλείνοντας, θα ήθελα να προτείνω και το τελευταίο: εκτός από ημερομηνία λήξης της διαβούλευσης θα ήθελα να δω και δεσμευτική ημερομηνία δημοσίευσης του τελικού νόμου στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή υποψήφιοι επενδυτές που δεν ξέρουν αν πρέπει να περιμένουν την ψήφιση του νέου νόμου ή να στραφούν προς άλλες επενδύσεις, ελλείψει αυτής της ημερομηνίας. Άλλο να περιμένεις ένα μήνα και άλλο έξι μήνες. Ευχαριστώ, Νίκος Σίδερης