• Σχόλιο του χρήστη 'ΥΔΡΟΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.' | 19 Αυγούστου 2010, 12:38

    Αξιότιμη κα Υπουργός ΠΕΚΑ, Θα θέλαμε καταρχήν να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για τη δυνατότητα που μας δίνετε μέσω της ενάρξεως της ηλεκτρονικής διαβούλευσης για την επικείμενη Υπουργική απόφαση για ένα τόσο καθοριστικό θέμα που αφορά την ενεργειακή εκμετάλλευση του μικρουδροδυναμικού της χώρας μας για την παραγωγή πράσινης ενέργειας, δείγμα της δημοκρατικής ευαισθησίας Σας και καθώς και του αρμόδιου Υφυπουργού κ. Μωραίτη. Η εταιρεία μας,συστήθηκε το έτος 1997 με σκοπό από στιγμής ίδρυσης της, η δραστηριοποίηση εις το χώρο παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ,επικεντρωμένη,στην παραγωγή ενέργειας από υδατοπτώσεις (υδροηλεκτρικοί σταθμοί).Στην πέραν της δεκαετίας πορεία της εταιρείας στο χώρο έχει να επιδείξει την ολοκλήρωση μετά από πλείστες δυσκολίες και αντιξοότητες την κατασκευή και λειτουργία τεσσάρων έργων μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών συνολικής ισχύος 5,27 MW. Το παλαιότερο από αυτά ετέθη σε λειτουργία το έτος 2000 ενώ το πιο πρόσφατο το έτος 2008 ενώ τα τέσσερα αυτά έργα έχουν ονομαστική ισχύ 1,3 MW, 0,98 MW, 0,99 MW , 2,0 MW. Πέραν των ήδη λειτουργούντων έργων η εταιρεία μας προωθεί αδειοδοτικά άλλα δώδεκα ΜΥΗΕ συνολικής ισχύος 22,55 MW με επιμέρους ισχύς από 0,3MW έως 3,0 MW.Ενδεικτικά για το έτος 2009 από τα επίσημα στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε., τα τέσσερα αυτά λειτουργούντα έργα είχαν συνολική ετήσια παραγωγή 21.300 Mwh, το οποίο σημαίνει 4.040 Mwh/Mw ! Το μέγεθος αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και φανερώνει ότι ένα (1) Μw μικρού υδροηλεκτρικοί έργου, μόνο μικρο δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν ενεργειακό αποτέλεσμα που είναι και το ζητούμενο, όταν 1 ΜW αιολικών παράγει 2080 Μwh και 1 MW Φ/Β παράγει 1000 Μwh. Και μόνο για το λόγο αυτό ,ενώ δεν είναι και ο μοναδικός, τα ΜΥΗΕ είναι έργα που επιβάλλεται να είναι άξια της προσοχής της πολιτείας και της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, διότι το αποτέλεσμα τους στην εθνική οικονομία αλλα και την πράσινη παράγωγη ενέργειας είναι εμφανώς πολλαπλάσιο των άλλων τεχνολογιών ΑΠΕ. Άλλωστε, οι διαφορές μεταξύ μεγάλων και μικρών υδροηλεκτρικών έργων δεν είναι μόνο διαφορές κλίμακας αλλά κυρίως διαφορές στην σύλληψη στο σχεδιασμό στην κατασκευή και στην εκμετάλλευση του έργου και σε καμία περίπτωση ένα ΜΥΗΕ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια μικρογραφία ενός μεγάλου ΥΗΕ. Όπως είναι, φανταζόμαστε, κατανοητό είμαστε πολύ καλοί γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας στον χώρο των ΜΥΗΕ,είτε σε μελετητικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο αδειοδοτικό, κατασκευαστικό και εν τέλει λειτουργικό και επιχειρηματικό. Μετά την μικρή αυτή εισαγωγή θα θέλαμε και εμείς να εκφράσουμε τις απόψεις μας επί της δημόσιας διαβούλευσης για τη «Συμπλήρωση και εξειδίκευση τεχνικών και λοιπών λεπτομερειών των κριτηρίων χωροθέτησης Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ) που προβλέπονται στο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ) σύμφωνα με την παρ 5 του άρθρου 9 του Ν. 3851/2010» Ξεκινώντας θεωρούμε ότι ο τίτλος του θέματος της δημόσιας διαβούλευσης μόνο ως πλάνη μπορεί να θεωρηθεί. Είναι ξεκάθαρο πως μιλάμε για τη δημιουργία νέων κριτηρίων καθώς με ταυτόχρονη κατάργηση υφιστάμενων διατάξεων, ενώ ως προς την εξειδίκευση τεχνικών και άλλων λεπτομερειών η επικείμενη Υ.Α. επιχειρεί κατάργηση και ακύρωση του Νόμου για το Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ περιέχοντας ανεφάρμοστες διατάξεις, τελείως αντίθετες με το Ειδικό Χωροταξικό. Επιπλέον, πιστεύουμε οτι θα πρέπει να εξεταστεί, εκτός από το επιστημονικό κομμάτι της , και το κατά πόσο είναι νόμιμη και συνταγματική, αφού δεν συμπληρώνει και δεν εξειδικεύει το Ειδικό Χωροταξικό όπως είπαμε αλλά το καταργεί. Η τάξη της ισχύος των έργων που έχουμε υλοποιήσει αλλά και που προωθούμε αδειοδοτικά, αποτελεί το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου της προς διαβούλευση Υπουργικής Απόφασης,αισθανόμενοι πλέον πως αντί η Πολιτεία και τα όργανα της να βρίσκουν τρόπους να επιβραβεύουν τα αποτελέσματα μας, προωθούν πρακτικές στα όρια της νομιμότητας για τον αφανισμό μας. Είναι αλήθεια όπως προαναφέρθηκε από τους συνάδελφους στον κλάδο ότι το περιεχόμενο , του σχεδίου Υπουργικής Απόφασης μας είναι γνωστά από καιρό. Εδώ και τρία περίπου χρόνια αποτελεί, αν και χωρίς νομική υπόσταση, τροχοπέδη σε κάθε απόφαση ΠΠΕΑ της ΕΥΠΕ για τα υδροηλεκτρικά έργα και ένας άγραφος νόμος σύμφωνα με τον οποίο δεν υπογράφονται αποφάσεις ΠΠΕΑ από τον αρμόδιο προϊστάμενο της ΕΥΠΕ, ακόμα και για έργα τα οποία έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία των γνωμοδοτήσεων από τους αρμόδιους φορείς. Ως εταιρεία έχουμε πλείστα παραδείγματα έργων μας που οι σχετικές μελέτες αναίτια δεν παίρνουν τις σχετικές εγκρίσεις ΠΠΕΑ και ΜΠΕ και μόνο κουραστικό θα ήταν να παραθέσουμε έργα και ημερομηνίες καθυστέρησης στα πλαίσια της διαβούλευσης αυτής. Είναι ωστόσο ανά πάσα στιγμή στη διάθεση σας για του λόγου του αληθές. Η στάση αυτή της ανώτερης αδειοδοτούσας αρχής για θέματα που άπτονται του περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με τις διατάξεις προ του πρόσφατου Νόμου του Υπουργείου σας, Ν. 3851/2010, όπου για να εκδοθεί Άδεια Παραγωγής αποτελούσε προϋπόθεση η έκδοση απόφασης θετικής γνωμοδότησης επί μελέτης ΠΠΕΑ ,ένα μόνο πράγμα φανερώνει σε δεύτερο χρόνο. Φανερώνει το μέλημα ορισμένων πολέμιων των ΜΥΗΕ να βρεθεί ένας τρόπος ούτως ώστε να μπλοκαριστούν όλες οι άδειες παραγωγής έργων ΜΥΗΕ, αφανίζοντας ουσιαστικά τον κλάδο, παρασύροντας την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ΠΕΚΑ και πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ. Με την παρούσα λοιπόν επικείμενη Υπουργική Απόφαση επιχειρείτε ο άγραφος νόμος της ΕΥΠΕ να αποκτήσει υπόσταση, με ταυτόχρονη ακύρωση κάθε δυνατότητας ενεργειακής εκμετάλλευσης του μικρουδροδυναμικού της χώρας μας, και την ακύρωση επενδύσεων κυρίως μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και συμβάλουν με ποικίλους τρόπους στην εθνική οικονομία. Αποδεικνύεται περίτρανα επίσης, ότι η ΕΥΠΕ παράνομα και προσχηματικά καθυστερεί την αδειοδότηση των ΜΥΗΣ μέχρι την θεσμοθέτηση των νέων κριτηρίων. Άλλωστε η διάκριση του πεδίου εφαρμογής της Υ.Α. για τα έργα κάτω των 15MW αν μη τι άλλο φανερώνει τη βούληση των ευθυνόντων για τη σύνταξη του περιεχομένου του σχεδίου της Υ.Α. για τον “εξορθολογισμένο” και “επιστημονικοφανή” αφανισμό των μικρών έργων, των έργων τοπικών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και επ ουδενί την προστασία του “απειλούμενου” από τα ΜΥΗΕ περιβάλλοντος. Τέλος συνδυάζεται και εναρμονίζεται απόλυτα με τη βούληση όλων εκείνων των πολέμιων των ΜΥΗΕ, όπου στην τελική διαμόρφωση του Εθνικού Σχεδιασμού για το 20-20-20 όσον αφορά τις ΑΠΕ που η Επιτροπή για τις ΑΠΕ του Υ.ΠΕ.ΚΑ. εισηγήθηκε και το Υπουργείο απεφάσισε και απέστειλε στην Ε.Ε, οτι για τα ΜΥΗΕ ο στόχος τέθηκε στα 255 ΜW ( ! ) όταν ήδη λειτουργούν 183 ΜW. Δηλαδή να λειτουργήσουν ακόμη από τώρα ως το 2020 μόνο άλλα 72 ΜW όταν ήδη έχουν εκδοθεί από το ίδιο το Υ.ΠΕ.ΚΑ. 570 ΜW άδειες παραγωγής για ΜΥΗΕ. Η πρόκληση αυτή γίνεται μεγαλύτερη όταν συγκριθεί με την πρόταση για τον Σχεδιασμό για την επίτευξη των στόχων του 20-20-20 όσον αφορά τις ΑΠΕ που το ίδιο το Υ.ΠΕ.ΚΑ. δημοσίευσε στις 21-06-2010 ( πρόταση που βασίστηκε σε απόψεις και επιστημονικών φορέων) όπου στην κατανομή έδινε στα ΜΥΗΕ 900 ΜW ακόμη , εκτός από τα ήδη λειτουργούντα, ως το 2020. Τι μεσολάβησε σε ένα μήνα και τα 900 ΜW έγιναν 72 MW ?Μήπως το παρόν σχέδιο υπουργικής απόφασης εξυπηρετεί αυτό το σκοπό ? Είναι πρωτοφανής ο τρόπος όπου ένα περιβαλλοντικό μέγεθος που είναι το νερό προσπαθείται να συνδεθεί με ένα μη περιβαλλοντικό μέγεθος που είναι η αποδιδόμενη ονομαστική ισχύς, σε συνδυασμό με το μήκος εκτροπής και το ύψος της ροής σε ένα ρέμα ή ποταμό. Όσον αφορά τον μαθηματικό τύπο που προτείνεται στην Υπουργική Απόφαση αυτός αποτελεί πραγματικά παγκόσμια πρωτοτυπία, και στερείται πρώτα από όλα λογικής βάσης και μετά επιστημονικής τεκμηρίωσης και επομένως δεν μπορεί κάποιος να επιχειρηματολογήσει λογικά εναντίον των σημείων του. Σε όλη την Ευρώπη, όσον αφορά την προστασία του Περιβάλλοντος κατά την κατασκευή μικρών υδροηλεκτρικών, αυτό που εκτιμάται με διαφόρους μεθόδους είναι η παραμένουσα οικολογική παροχή στο ποτάμι. Πουθενά δεν συσχετίζουν την προστασία του περιβάλλοντος με το μήκος εκτροπής και πολύ περισσότερο δεν συσχετίζουν το μήκος εκτροπής με την εγκαταστημένη ισχύ του σταθμού. Και αυτές οι χώρες έχουν αναπτύξει και συνεχίζουν να αναπτύσσουν δεκάδες χιλιάδες ΜΥΗΣ και όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος βρίσκονται δεκαετίες μπροστά από την Ελλάδα. Πρόκειται λοιπόν για έναν μαθηματικό τύπο που μοναδικό σκοπό έχει με ενόν “επιστημονικοφανή” τρόπο να θέσει τέλος σε μια σειρά επενδυτικών έργων που έχουν υποβληθεί για αδειοδότηση ενώ η εφαρμογή του μπορεί να θέσει σε Νομική αμφισβήτηση μια σειρά από Αποφάσεις Λειτουργίας υλοποιημένων έργων καθώς και άλλων προγενέστερων της άδειας λειτουργίας, εγκρίσεων. Η προστασία του περιβάλλοντος εξαρτάται από την παραμένουσα οικολογική παροχή και θα πρέπει να προτείνουμε τον τρόπο υπολογισμού της στο σημείο υδροληψίας του σταθμού. Αυτό άλλωστε είναι το λογικό και αυτό γίνεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και μη , όπου υλοποιούνται παρόμοια έργα. Το ίδιο πιστεύουμε και για τον περιορισμό της ελάχιστης παροχής στον ποταμό βάθους είκοσι εκατοστών. Είναι ένα κριτήριο με παιδαριώδη λογική και χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο, δεδομένου ότι ένα ρέμα ή ένας ποταμός είναι μια κατάσταση “δυναμική” με μεταβαλλόμενα συνεχώς χαρακτηριστικά τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο. Στα περισσότερα από τα ρέματα όπου γίνονται μικρά υδροηλεκτρικά δεν έχουν βάθος παροχής 20 εκατοστών ούτε όταν έχουν την κανονική μέση παροχή τους ,και η εφαρμογή ενός τέτοιου κριτηρίου ουσιαστικά αποτελεί ένα πρόσθετο “όπλο” για την ακύρωση των όποιων έργων θα πληρούσαν τα κριτήρια του μαθηματικού τύπου. Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι δε θα πρέπει να ισχύσει σε καμία περίπτωση ο μαθηματικός τύπος, το σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης θα πρέπει να αποσυρθεί, ενώ απεναντίας μέλημα του Υπουργείου ΠΕΚΑ θα πρέπει να είναι η θέσπιση κριτηρίων που θα εξυπηρετούν το σκοπό της προστασίας του περιβαλλοντικού μεγέθους που εν προκειμένω είναι η παραμένουσα οικολογική παροχή και δε θα εξυπηρετούν το σκοπό της απόρριψης της αδειοδότησης πλειοψηφίας των μικρών υδροηλεκτρικών έργων καθώς και τη θέση σε κίνδυνο των όσων λειτουργούν. Η δημόσια διαβούλευση θα πρέπει ωστόσο να παραταθεί χρονικά λόγω της σημασίας του περιεχόμενου της και του σαθρού επιστημονικού της υπόβαθρου, δεδομένου ότι ο χρόνος όπου αυτή πραγματοποιείται είναι παραδοσιακά χρόνος διακοπών τόσο για τη μελετητική κοινότητα όσο για την ακαδημαϊκή κοινότητα. Είναι επίσης εύλογο το ερώτημα που προκύπτει για το ποια έγγραφα, μελέτες ή αναφορές έχουν υποβληθεί ή έχουν συνταχθεί από την ΕΥΠΕ για την τεκμηρίωση των εν λόγω κριτηρίων και του μαθηματικού τύπου , ποιες είναι οι εισηγήσεις των αρμοδίων και ποιο το επιστημονικό τους υπόβαθρο ούτως ώστε να προχωρήσει η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ στην υπογραφή της σχετικής Υπουργικής Απόφασης . Τα έγγραφα αυτά οφείλουν να είναι δημόσια έγγραφα,έχουμε δικαίωμα να τα γνωρίζουμε και θα έπρεπε να συνοδεύουν για λόγους διαφάνειας τη δημόσια διαβούλευση. Πεποίθηση μας είναι ότι τα παραπάνω στοιχεία δεν υπάρχουν , εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ αλλά και την πολιτική ηγεσία της χωράς σε μια άνευ προηγούμενου υπογραφή Υπουργικής Απόφασης, η οποία εν γένει έρχεται σε αντίθεση με την ευρύτερη πρωτοβουλία για πράσινη ανάπτυξη. ΥΔΡΟΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. Λεωνίδας Βελεντζάς Ηλεκτρολόγος Μηχανικός- Πρόεδρος Δ.Σ.