• Σχόλιο του χρήστη 'Λεωνίδας Βελεντζάς' | 20 Αυγούστου 2010, 17:19

    Ως Έλληνας πολίτης καταγόμενος από την Μαραθούσα Αρκαδίας, η οποία προ δεκαετίας ύστερα από αναγκαστική απαλλοτρίωση μετατράπηκε σε ορυχείο εξόρυξης λιγνίτη για την λειτουργία των θερμοηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ και ως ενασχολούμενος από δωδεκαετίας και πλέον με τον τομέα των ΑΠΕ, μου προκαλεί προβληματισμό ποιοι εισηγήθησαν στην αξιότιμη Υπουργό το σχέδιο νόμου σε ότι αφορά τα μικρά υδροηλεκτρικά εργοστάσια, όταν το υδάτινο δυναμικό της χώρας στη διάρκεια ενός οκταμήνου δύναται να ξεπεράσει το 1 GW, γεγονός που οδηγεί τόσο στην μείωση της καύσεως λιγνίτη και πετρελαίου στις θερμικές μονάδες βάσεως όσο και στην παράταση του χρόνου διαθεσιμότητας των κοιτασμάτων. Επιπλέον τα μικρά υδροηλεκτρικά όντας διάσπαρτα σε όλη την επικράτεια, λόγω του ότι διαθέτουν σύγχρονες γεννήτριες συντελούν στην ομαλή κατανομή της αέργου ισχύος σε όλη την έκταση του εθνικού δικτύου. Εξάλλου το υδάτινο δυναμικό αξιοποιείται σε όλη την Ευρώπη πέραν της εκατονταετίας. Ας σημειωθεί ότι ο μικρός υδροηλεκτρικός σταθμός στον Γλαύκο Αχαίας λειτουργεί από τον Απρίλιο του 1922 χωρίς να έχει προκαλέσει καμία αρνητική επίδραση στο περιβάλλον. Κατά την γνώμη μου, σε ότι αφορά τους περιβαλλοντικούς όρους κανένας Έλληνας πολίτης δεν αμφισβητεί την επιστημονική κατάρτιση των περιβαλλοντολόγων μελετητών. Η εισήγηση στο νομοσχέδιο του περιορισμού των πλέον σταθερών για την λειτουργία των δικτύων υδροηλεκτρικών έργων αλλά και η απαράδεκτη εως τώρα καθυστέρηση της προώθησης των αδειοδοτήσεων από την ΕΥΠΕ κρίνω σκόπιμο να ερευνηθεί σε βάθος από την αρμόδια Υπουργό.