• Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Μπαλικτσής' | 15 Οκτωβρίου 2010, 11:13

    ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 84 (σημείωμα – σχόλιο 2ο) ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΟΡΥΒΟΥΣ (ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕΙΣ ….. θα πρόσθετα και θα πρότεινα να μείνει έτσι εξειδικευμένο μόνον σε αυτό το θέμα) Α. Γενική επισήμανση (2) 1. Είναι χρήσιμο στην πράξη και σκόπιμο για τις σχέσεις με τους περίοικους και τις Υπηρεσίες ελέγχου, το Άρθρο 84 να αναφέρεται αποκλειστικά σε αυτό που αναγράφεται στον τίτλο του, δηλ. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΟΡΥΒΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕΙΣ. Συνεπώς, θα πρότεινα τα περί εκτινάξεων (παρ. 1α) και περί θορύβου από λειτουργία μηχανημάτων (παρ. 2), να μεταφερθούν σε άλλα άρθρα του ΚΜΛΕ (που ενδεχομένως είναι πιο συγγενή ή συναφή με αυτά τα θέματα). 2. Το κριτήριο - προδιαγραφή DIN4150 που ενσωματώνεται στον ΚΜΛΕ, δεν είναι η έκδοση 1984, όπως αναγράφεται στο σχέδιο. Β. Τεχνική Ορολογία Επειδή το θέμα των δονήσεων από ανατινάξεις είναι αρκετά εξειδικευμένο, αλλά ταυτόχρονα πολλές φορές αποδεικνύεται νευραλγικό και κρίσιμο, θα πρότεινα αφενός μεν οι διατυπώσεις στο κείμενο του άρθρου να είναι πιο δόκιμες και σαφείς, αφετέρου να διευκρινίζονται και να επεξηγούνται βασικοί τεχνικοί όροι. Έτσι θα γίνεται ευκολότερη και πιο αποτελεσματική η "επικοινωνία" ανάμεσα στις 4 (κατά κανόνα) εμπλεκόμενες πλευρές: (α) αυτού που προκαλεί δονήσεις με τις ανατινάξεις, (β) αυτού που ενοχλείται ή πιθανολογεί κινδύνους πρόκλησης βλαβών, (γ) της Υπηρεσίας - φορέα που θα πρέπει να αξιολογήσει τα δεδομένα, και φυσικά (δ) του Μηχανικού ή Συμβούλου που υλοποιεί το πρόγραμμα μετρήσεων - ελέγχων. Υπάρχουν δημοσιευμένες εργασίες μου που αναφέρονται στα παραπάνω, αλλά και παλαιότερο υπόμνημά μου σε σχέση με την αναθεώρηση του ΚΜΛΕ. Ενδεικτικά (και επειδή το θεωρώ σημαντικό), είναι απαραίτητο να διευκρινισθεί ότι όταν αναφερόμαστε σε δονήσεις, πρέπει να εξετάζουμε, να καταγράφουμε, να αξιολογούμε και να σχολιάζουμε ταυτόχρονα: - εδαφικές δονήσεις (σε αυτές αναφέρεται το DIN4150), και - αέριες δονήσεις (air blasting), που δεν ταυτίζονται απαραίτητα με το «θόρυβο», οπωσδήποτε όμως δεν έχουν σχέση με «τους κρότους της ανατίναξης» (!!!!) όπως αναφέρεται στην παρ. 1γ του σχεδίου. Μερικές ακόμη επισημάνσεις σε σχέση με την ορολογία που χρησιμοποιείται στο σχέδιο του νέου ΚΜΛΕ: - Η διατύπωση «ποσότητα εκρηκτικών ανά χρόνο επιβράδυνσης», είναι πιο δόκιμη και καθιερωμένη, σε σχέση με την αναφερόμενη «ποσότητα εκρηκτικών ανά χρόνο πυροδότησης» της παρ. 1. - «Έκρηξη υπονόμων» (παρ.1), έχει προηγηθεί σχετικό σχόλιό μου. - Κατά κανόνα αναφερόμαστε σε «πρόκληση» δονήσεων και όχι «δημιουργία» δονήσεων (παρ.1β). - Στα παρακείμενα κτίσματα (ή κατασκευές ή δομές), οι δονήσεις μπορούν να προξενήσουν ζημιές, βλάβες ή δυσμενείς επιπτώσεις. Οχλήσεις (παρ. 1β) μπορούν να προκαλέσουν μόνον στους κατοίκους της γύρω περιοχής. Γ. Επισημάνσεις – προτάσεις για το περιεχόμενο του άρθρου Ενδεικτικά επισημαίνονται και προτείνονται τα παρακάτω: 1. Οι 3 ομάδες – τύποι κατασκευών, είναι σκόπιμο να αποκτήσουν μια κωδικοποίηση (για παράδειγμα, στο DIN4150, αναφέρονται ως L1, L2, L3) 2. Η περιγραφή – ανάλυση της κάθε ομάδας θα πρέπει απαραιτήτως να εμπλουτισθεί (στα πλαίσια του τι περιλαμβάνει το DIN4150). Οπωσδήποτε όμως στην ομάδα 3 (L3) να περιληφθούν οι κατασκευές – δομές αρχαιολογικού και ιστορικού ενδιαφέροντος. 3. Η τέταρτη στήλη του πίνακα (>100 Hz) περιττεύει ή κάνει το άρθρο να φαντάζει πιο πολύπλοκο. Ας υπάρχει ως παραπομπή (όπως είναι και στο DIN4150). Εξ άλλου, στις συνήθεις μετρήσεις δονήσεων ανατινάξεων, κατά κανόνα δεν συναντάμε συχνότητες >100 Hz. 4. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως, θα πρέπει να διευκρινισθεί στον πίνακα, ότι τα συγκεκριμένα επιτρεπόμενα όρια ταχύτητας δόνησης (PPV, αναφέρονται διεθνώς, και δεν θα ήταν «ντροπή» ο συγκεκριμένος συμβολισμός να υιοθετηθεί και στο νέο ΚΜΛΕ), αφορούν σε μετρήσεις δονήσεων στο επίπεδο ή το σχηματισμό θεμελίωσης της κατασκευής. Αυτή η διευκρίνιση είναι πολύ σημαντική (ο διαχωρισμός γίνεται και στο DIN4150), αφού για μετρήσεις στην ανωδομή μίας κατασκευής ισχύουν διαφορετικά επιτρεπόμενα όρια PPV (θα μπορούσαν αυτά να περιληφθούν ως τέταρτη στήλη του πίνακα). 5. Γενικά, ο συγκεκριμένος πίνακας των επιτρεπόμενων ορίων θα έπρεπε να αποκτήσει μια καλύτερη και πληρέστερη μορφή. 6. Σε σχέση με την αέρια δόνηση (και όχι κρότους ή ωστικό κύμα, της παρ. 1γ), η μέτρηση γίνεται σε κλίμακα L και οι μονάδες μέτρησης είναι dB(L). Συνεπώς το προτεινόμενο όριο, θα πρέπει να αναφερθεί ως 134 dB(L). 7. Οι μετρήσεις δονήσεων, γίνονται από ειδικά καταγραφικά όργανα (είναι σκόπιμο να εισαχθεί ο όρος «δονησιογράφος»), τα οποία θα πρέπει στη θέση μέτρησης (σταθμός μέτρησης), να καταγράφουν ταυτόχρονα την εδαφική δόνηση (με τριαξονικό γεώφωνο) και την αέρια δόνηση. Ο δονησιογράφος θα πρέπει από την καταγραφή του να εμφανίζει μια αναλυτική αναφορά (καταγραφικά δεδομένα), στην οποία θα βρίσκεται ενσωματωμένος και συσχετισμός – αξιολόγηση πάνω σε διάγραμμα του κριτηρίου DIN4150. 8. Θα πρέπει να ορίζεται ότι ο δονησιογράφος θα διαθέτει πιστοποιητικό ελέγχου (calibration) από εξουσιοδοτημένο για το σκοπό αυτό κέντρο – εργαστήριο. Επίσης θα πρέπει να καθορίζεται η περίοδος επανελέγχου – πιστοποίησης (υπάρχει επ’ αυτού σχετική προδιαγραφή DIN). 9. Σε σχέση με τον έλεγχο – καταγραφή των προκαλουμένων δονήσεων, θα πρέπει να ορισθεί ποιος Μηχανικός έχει δικαίωμα να αξιολογεί, να σχολιάζει και να υπογράφει τα αποτελέσματα – αναφορές ελέγχου δονήσεων.