• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Παπαδιονυσίου' | 15 Οκτωβρίου 2010, 17:52

    Παρατηρώ διαβάζοντας νέα σχόλια, χρησιμοποίηση της Υ.Α 3329 (για την παραγωγή εκρηκτικών υλών κλπ) και μάλιστα όχι ακριβώς με ότι αυτή αναφέρει συγκεκριμένα για την καταστροφή εκρηκτικών υλών, καψυλλίων και ειδών συσκευασίας τους. Τα περισσότερα είδη εκρηκτικών υλών εισάγονται σήμερα στην Ελλάδα. Εννοούν οι εισηγητές των σχολίων ότι θα ειδοποιούνται οι παραγωγοί να έλθουν να τα καταστρέψουν και που ή οι αντιπρόσωποί τους που συνήθως γνωρίζουν παραγωγή συνήθων εκρηκτικών ή δεν γνωρίζουν από παραγωγή εισαγόμενων?. Ποια είναι η επί πλέον γνώση τους από στελέχη επιχειρήσεων με μακροχρόνια πείρα πάνω σ’ αυτό?. Τι παραπάνω μπορούν να κάνουν για τα είδη συσκευασίας. Αν τα χρειάζονται μπορούν να μεταβούν στην επιχείρηση και να τα παραλάβουν από κάποιον χώρο της. Σωστή αντιμετώπιση είναι για την ακαταλληλότητα νέων μερίδων να ειδοποιείται ο προμηθευτής για να την πάρει πίσω. Όχι να μεταφέρονται «αλλοιωμένα ή πειραγμένα» εκρηκτικά σε μακρινές αποστάσεις για καύση (ή αναμάλαξη για επαναχρησιμοποίηση). Όσον αφορά την Υ.Α 3329/89, αποτελεί μια 21 χρόνων Υ.Α, πολύ καλή για τα πρώτα χρόνια που κυκλοφόρησε, πολύ παλιά πλέον με τις προόδους που έχουν γίνει στις σχετικές επιστήμες από τότε και στην νομοθεσία Α&Υ και ασφάλειας για παραγωγή, αποθήκευση, μεταφορά εκρηκτικών υλών (military and commercial explosives), ώστε να απαιτείται πλήρης αναμόρφωσή της και προσθήκες σε κεφάλαια που της λείπουν. Κάτι τελευταίο. Δεν πρέπει να επιτρέπεται από τις διευθύνσεις να προβαίνουν σε «δοκιμές» συνιστώμενων εκρηκτικών υλών σε Μεταλλευτικές Επιχειρήσεις ή Τεχνικά ΄Έργα άτομα που ούτε γομωτές- πυροδότες είναι ούτε Μηχανικοί Μεταλλείων.Τυχόν δοκιμές θα γίνονται μόνο από στελέχη της ιεραρχίας και αδειούχους γομωτές του έργου με την παρουσία των τρίτων.