• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Νικόπουλος' | 22 Δεκεμβρίου 2010, 03:36

    Ο καλύτερος έλεγχος επιτυγχάνεται με την ενεργοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων υπέρ της ποιότητας του θαλασσίου περιβάλλοντος. Τέτοιο συμφέρον έχουν οι παραθαλάσσιες τουριστικές επιχειρήσεις οι ιχθυοκαλλιεργητικές και οι οστρακοκαλλιεργητικές. Αυτές μπορούν να καταγγέλλουν τυχόν εμφάνιση επιφανειακής ρύπανσης και η ακτοφυλακή να σπεύδει προς εντοπισμό της πηγής της. Μία άλλη τεράστια πηγή ρύπανσης είναι οι χωματερές σε ρέματα που με την πρώτη μπόρα γεμίζουν την θάλασσα πλαστικά. Τέλος προτείνω να μελετηθεί η δυνατότητα εμπλουτισμού της πανίδας κλειστών κόλπων ( Αμβρακικός - Κορινθιακός - Βόρειος Ευβοϊκός - Παγασητικός) με γόνο θαλασσίων ειδών με μεγάλη οικονομική αξία. Να δημιουργηθούν στις κατάλληλες θέσεις σταθμοί αναπαραγωγής ιχθύων, οστρακόδερμων και μαλακίων ο γόνος των οποίων θα μπορεί να μεταφέρεται και να διασκορπίζεται και σε άλλες περιοχές. Παράλληλα πρέπει να απαγορευθούν καταστροφικές μέθοδοι αλιείας όπυ γίνεται εμπλουτισμός. Τα ακριβά είδη έχουν υπεραλιευθεί και κινδυνεύουν να εκλείψουν. Τα κυδώνια έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από τον Θερμαϊκό και οι αστακοί από τις περισσότερες ελληνικές ακτές. Η επαναφορά τους αποτελεί αποκατάσταση του θαλασσίου περιβάλλοντος, αυξάνει το εθνικό προϊόν και δημιουργεί συμφέροντα υπέρ της ποιότητας του θαλασσίου περιβάλλοντος. Η πρόβλεψη μέτρων αποκατάστασης του αλιευτικού πλούτου στο παρόν νομοσχέδιο θα του δώσει αναπτυξιακή διάσταση.