• Σχόλιο του χρήστη 'Βαλαβάνης Γιώργος' | 2 Ιανουαρίου 2010, 10:10

    Πώς μπορεί να αποδεχόμαστε ως «εθνικό στόχο» την επιδότηση του 50% του κόστους επένδυσης όσων ιδιωτών έχουν ή μπορούν να διαθέσουν το υπόλοιπο της επένδυσης, που μάλιστα θα αποσβέσουν σε 3-4 χρόνια και θα απολαμβάνουν άκοπα κέρδη στα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους με χρήματα των οικονομικά αδύναμων πολιτών; Αν εξακολουθούσαμε να έχουμε μια κρατική επιχείρηση παραγωγής και παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως ήταν μέχρι το 1999 η ΔΕΗ, θα μπορούσαμε να συζητούμε για «εθνικούς» στόχους, είτε πηγών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, είτε ποσοστών από ΑΠΕ, είτε … ο,τιδήποτε. Βλέπει όμως ο καθένας, ότι το ενδιαφέρον για την εγκατάσταση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ιδιαίτερα από τις λεγόμενες ΑΠΕ εκδηλώνεται από ιδιώτες λόγω των «προκλητικά βολικών» για τους ίδιους κινήτρων, που έχουν δοθεί μετά την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Δεν ξέρω αν στην Ελλάδα κατασκευάζονται κάποιες από τις βίδες ή κάποιο άλλο μέρος του εξοπλισμού των σταθμών «ΑΠΕ», που επιδιώκεται να εγκατασταθούν. Με το λεγόμενο «εθνικό στόχο» είναι βέβαιο, ότι θα υπάρξει σημαντική εξαγωγή συναλλάγματος για την εισαγωγή του μεγαλύτερου μέρους, αν όχι του συνόλου, του εξοπλισμού για κάθε σταθμό «ΑΠΕ», όπως έγινε και με τα «κίνητρα» για τα κλιματιστικά και τα πολυτελή αυτοκίνητα. Και με το «υπό διαβούλευση» Σχέδιο Νόμου και με πρόσχημα την «προστασία του περιβάλλοντος», όπως έγινε και με τους προηγούμενους σχετικούς Νόμους, οι πολλοί και φτωχότεροι καλούνται να πληρώνουν για τα επόμενα χρόνια της ζωής τους, τους λίγους και πλουσιότερους.