• Σχόλιο του χρήστη 'elli spetsieri' | 26 Απριλίου 2011, 22:48

    Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες το αναμέναμε πολύ καιρό και μας απογοήτευσε. Το κείμενο είναι ασυνάρτητο,αόριστο, αντιεπιστημονικό και αντιφατικό και νομιμοποιεί κάθε στρέβλωση και αυθαιρεσία. Η διοίκηση αποδεικνύει άλλη μια φορά ότι δρα χωρίς ήθος και γνώση ΥΠΕΡ ΤΗΣ ολικής καταστροφή του θαλάσσιου πλούτου της χώρας . Δεν είναι τυχαίο ότι εν ενεργεία Υπουργός με αυθαίρετη μονάδα βάσει αυτού του κειμένου νομιμοποιείται και ευνοείται. Το σχέδιο ευλόγησε χωρίς καμιά τεκμηρίωση όλη τη διαφθορά και αθλιότητα του παρελθόντος που η σημερινή κυβέρνηση δήθεν πολεμά, αγιάζει ότι μέχρι σήμερα έγινε. Έχει συμπεριλάβει όλες τις αμαρτωλές μονάδες και τις αυξάνει σε δυναμικότητα ακόμα και στον Αμβρακικό και τον κόλπο Αργοστολίου όπου η θάλασσα έχει βουρκώσει και βρωμά !τα ψάρια πεθαίνουν από ανοξία και οι επιχειρηματίες αποζημιώνονται από τον Ελληνικό λαό για την οικολογική καταστροφή που οι ίδιοι προκαλούν, περίπτωση Αμβρακικού με εμφάνιση τοξικών φαινομένων και ευτροφισμού. Μια βόλτα στην παραλία του Ληξουρίου , των Εχινάδων,του Αστακού, κλπ μπορεί να πείσει όλους τους απλούς πολίτες ότι κάτι έχει καταστρέψει τη θάλασσα αφού το διάφανο γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας έγινε το θολό γεμάτο αφρό, βρώμικο νερό των κλειστών κόλπων των ιχθυοκαλλιεργειών. Το σχέδιο αυτό της ολικής καταστροφής της παράκτιας χώρας επιτρέπει τα πάντα χωρίς ποσοτικοποίηση κριτηρίων ποιότητας νερών και περιοχών. Επικαλείται ποιότητα νερών χωρίς να θέτει ούτε ένα όριο, ούτε μια τιμή σε μια παράμετρο. Αγιάζει την αμαρτωλή και κρατικοδίαιτη ιχθυοκαλλιέργεια αφού νομιμοποιεί τις αυθαίρετες μέχρι σήμερα μονάδες βλέπε Αργοστόλι, χωρίς καμιά επιστημονική και ποσοτικοποιημένη προσέγγιση, ποιό το μέγιστο όριο ολικού άνθρακα ή το μέγιστο αιωρούμενων σωματιδίων ή θρεπτικών αλάτων κλπ.στο νερό? Καμιά τιμή κανένας έλεγχος, πλήρης αδιαφάνεια. Καμιά τεκμηρίωση, καμιά σύνδεση παραγωγής δηλ. τόννοι ψαριών, κερδοφορίας της επιχείρησης και θέσεων εργασίας, καμιά απολύτως πρόνοια για την προστασία των παρακείμενων περιουσιών από τη ρύπανση. Στο εξωτερικό οι ιχθυοκαλλιέργειες γίνονται στην ανοικτή θάλασσα μακριά από τις ακτές και σε μεγάλα βάθη με μεγάλο κυματισμό και με μικρή δυναμικότητα για να είναι αειφόρες σε αυστηρά επιλεγμένες περιοχές. Στην Ελλάδα γίνονται δίπλα σε ακτές ( έχουν ΟΜΩΣ επιδοτηθεί για εγκαταστάσεις ανοικτής θαλάσσης για να τρέχει το χρήμα το κρατικό) και δίπλα στις πόλεις στα αβαθή με δεκαπλάσιες δυναμικότητες ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ. Όταν μάλιστα τα ζεστά νερά της Ελλάδας είναι πιο ευαίσθητα στην υποβάθμιση.