• Σχόλιο του χρήστη 'Tάνια Σωτηροπούλου' | 4 Μαΐου 2011, 09:30

    Επιτέλους, αναγνωρίζεται με το σχέδιο της παρούσης αποφάσεως, και με σχετική εγκύκλιο του περασμένου έτους προς την διοίκηση, η ανάγκη υποστήριξης των θαλάσσιων μονάδων υδατοκαλλιέργειας με χερσαίες και συνοδές εγκαταστάσεις. Διότι, ήταν συχνό το φαινόμενο πολλές, μικρές κυρίως μονάδες, να λειτουργούν επί πολλά χρόνια, χωρίς ούτε τις απολύτως αναγκαίες για την βιωσιμότητά τους χερσαίες εγκαταστάσεις, όχι λόγω δικής τους αμέλειας ή απροθυμίας, αλλά λόγω απορρίψεως των σχετικών αιτημάτων τους από την διοίκηση. Υπάρχει συγκεκριμένο παράδειγμα μικρής μονάδος που στα 20 χρόνια της λειτουργίας της και παρά τις επαναλαμβανόμενες αιτήσεις της δεν κατόρθωσε ποτέ να λάβει σχετική άδεια χερσαίων εγκαταστάσεων, λόγω ασυμφωνίας των υπηρεσιών. Δυστυχώς, οι πολλοί (μα πολλοί) φορείς, υπηρεσίες και υπουργεία που γνωμοδοτούν επί της παραχωρήσεως χερσαίου χώρου, διαφωνούν συχνότατα μεταξύ τους για το πού θα πρέπει να εγκατασταθούν αυτές και ο υδατοκαλλιεργητής εγκλωβίζετο σε ατέρμονες διοικητικές διαδικασίες που έτρεχαν παραλλήλως της αδειοδότησης της θαλάσσιας μονάδας και ανεξαρτήτως αυτής. Η ακριβής και αναλυτική περιγραφή των όρων «χερσαίες» και «συνοδές» εγκαταστάσεις διευκολύνει απολύτως την εφαρμογή στην πράξη, πλην όμως, επειδή η εξασφάλιση τέτοιων εγκαταστάσεων δεν εξαρτάται από τον φορέα της, που αυτονόητα, διακαώς, επιθυμεί την ύπαρξή τους, αλλά κυρίως από την ευελιξία και ορθή θετική δράση της διοικήσεως, θα πρέπει, όπως συστηματικώς στο παρελθόν γινόταν με επαναλαμβανόμενες εγκυκλίους και οδηγίες των τότε αρμόδιων υπουργών αγροτικής ανάπτυξης (έτη 1994, 1995, 1996) να παρακινούνται όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες των συναρμόδιων υπουργείων, αλλά και λοιπές, δασαρχείο, κτηματική υπηρεσία, πολεοδομία για την συνδρομή τους στη διευκόλυνση του φορέα της μονάδας με την επίσπευση των ενεργειών που απαιτούνται από μέρους των.