• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΙΩΑΚΕΙΜ' | 18 Μαΐου 2011, 09:47

    Στρατηγικοί στόχοι των Ειδικών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης είναι η προστασία του περιβάλλοντος, η ισότητα και η κοινωνική συνοχή καθώς και η οικονομική ανάπτυξη. Υπάρχει κανείς που μπορεί να είναι αντίθετος σ’ αυτούς τους στόχους; Η Ελλάδα είναι κοντά στη χρεοκοπία όχι γιατί ισχύει το «όλοι μαζί τα φάγαμε» αλλά επειδή η παραγωγική της βάση έπαθε ιστορικών διαστάσεων καταστροφή, τη στιγμή που η κοινωνία κατανάλωνε περισσότερα από οτι παρήγαγε. Αυτή η αντίφαση εκδηλώθηκε με το ότι η χώρα μας εξήγαγε για πολλά χρόνια έως και 4 φορές λιγότερα προϊόντα από όσα εισήγαγε. Όσες χώρες χρεοκόπησαν ως τώρα, γενικά ανορθώθηκαν, γιατί πήραν μέτρα προκειμένου να δυναμώσουν την παραγωγική τους βάση, να αυξήσουν τις εξαγωγές τους και να μειώσουν τα ελλείμματά τους. Η ανάπτυξη του τομέα των υδατοκαλλιεργειών και κυρίως του κλάδου των θαλάσσιων ιχθυοκαλλιεργειών υπήρξε ραγδαία στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η χώρα μας να κατέχει σήμερα ηγετικό ρόλο σε ευρωπαϊκό επίπεδο και υπό το καθεστώς ενός συνεχώς εντεινόμενου ανταγωνισμού, οι θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες να αποκτούν νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Οι θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες έχουν εξαγωγικό χαρακτήρα δεδομένου ότι η παραγωγή τους εξάγεται σε ποσοστό 70% - 80%, συμβάλλοντας ουσιαστικά στο ισοζύγιο πληρωμών της χώρας, ενώ τα προϊόντα τους κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή κι ευρύτερη παγκόσμια αγορά. Η δραστηριότητα της υδατοκαλλιέργειας στηρίζει την τοπική οικονομία προσφέροντας εναλλακτική λύση στην απασχόληση ατόμων τα οποία ενισχύουν με αυτόν τον τρόπο το εισόδημά τους στα πλαίσια της υπερδραστηριότητας. Ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας αλληλεπιδρά άμεσα με τομείς πρωταρχικής σημασίας για την κοινωνία μας, όπως είναι το περιβάλλον, ο τουρισμός, ο πολεοδομικός σχεδιασμός, η περιφερειακή ανάπτυξη, η δημόσια υγεία και η προστασία των καταναλωτών και γι’ αυτόν το λόγο πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν τα συμφέροντά του και να διασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείρισή του. Σε αντίθεση με άλλες δραστηριότητες (π.χ. οικιστική ανάπτυξη) οι επιπτώσεις της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας στο θαλάσσιο κυρίως περιβάλλον είναι ελεγχόμενες εφόσον η άριστη κατάστασή του είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της μονάδας και την υγεία των καλλιεργουμένων ειδών. Η όποια επιβάρυνση στο περιβάλλον καταγράφεται μέχρι σήμερα ως επίπτωση της λειτουργίας της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας, δεν έχει καταστεί ικανή να προσβάλει οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Εν αντιθέσει με άλλες δραστηριότητες, οι οποίες στο παρελθόν έχουν αποδειχτεί καταστρεπτικές για αυτήν. Σκοπός του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες είναι η παροχή κατευθύνσεων και κριτηρίων για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του κλάδου στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων προς τούτο υποδομών, με στόχο τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας του κλάδου. Τι προβλέπει λοιπόν το συγκεκριμένο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού; Καθορισμό Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ), οι οποίες υποδεικνύουν την καταλληλότητα των περιοχών για την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών. Με ποια κριτήρια; α . Περιβαλλοντικού χαρακτήρα β .Παρουσίας ανταγωνιστικών και ασύμβατων με τις ιχθυοκαλλιέργειες χρήσεων γ . Αναπτυξιακού χαρακτήρα Είμαστε αντίθετοι με τα παραπάνω κριτήρια; Λειτουργούν μέχρι σήμερα μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας χωρίς να πληρούν τα παραπάνω κριτήρια; Για ποιο λόγο λοιπόν υπάρχουν τόσες αντιδράσεις; Για ποιο λόγο δεν υπάρχει συμμετοχή σε δημιουργικό διάλογο; Οι περιοχές αυτές (Π.Α.Υ) κατατάσσονται σε πέντε κατηγορίες: Α. Περιοχές ιδιαίτερα ανεπτυγμένες Όπου η εγκατάσταση νέων μονάδων και η επέκταση των υφισταμένων επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών. Β. Περιοχές με σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης Πρόκειται για περιοχές στις οποίες, είτε υπάρχει ανάπτυξη της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας, είτε υπάρχει αποσπασματική ανάπτυξη -αναλογικά με τα χαρακτηριστικά τους- με συνέπεια να έχουν περιθώρια ανάπτυξης. Γ. Δυσπρόσιτες περιοχές Περιοχές με γενικά πλεονεκτήματα για την εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας. Δ. Περιοχές με ιδιαίτερη ευαισθησία Περιοχές κατάλληλες για εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας, ιδιαίτερης οικολογικής ευαισθησίας (π.χ περιοχές «προστασίας της φύσης», “NATURA”), στις οποίες δεν αποκλείεται η λειτουργία μονάδων υδατοκαλλιέργειας με ειδικούς όρους και δεσμεύσεις. Ε. Περιοχές Σημειακών Χωροθετήσεων Περιοχές δηλαδή με κατάλληλα χαρακτηριστικά, τα οποία ευνοούν την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών, αλλά με ιδιαιτερότητες που δεν επιτρέπουν τη δημιουργία συγκεντρώσεων οργανωμένων ζωνών. Είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι βασικές αντιδράσεις για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξίας εστιάζονται κυρίως στην κατηγορία Α, όπου ουσιαστικά προβλέπεται η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης; Είναι τυχαία η στείρα αντίδραση στην ίδρυση των Π.Ο.Α.Υ στις παραπάνω περιοχές; Τι προβλέπει το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις περιβόητες αυτές Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ); Ποιο είναι το περιεχόμενο τους; Ποιος είναι ο Κανονισμός λειτουργίας τους; Παραθέτω το περίληψη του κείμενου από το Σχέδιο Διαβούλευσης: -Μπορεί να έχει οποιαδήποτε νομική μορφή για την υποβολή αίτησης χαρακτηρισμού και οριοθέτησης ΠΟΑΥ -Δεν μισθώνει το θαλάσσιο χώρο, .................. -..........................   -Ασκεί τη διαχείριση .......... και υλοποιεί τους όρους του Π.Δ. έγκρισης της ΠΟΑΥ. Η διαχείριση αφορά σε μέτρα μετεγκατάστασης και λειτουργίας των παραγωγικών μονάδων, στην παρακολούθηση της ποιότητας του θαλασσίου περιβάλλοντος, στην εφαρμογή από τον ίδιο και την κάθε μονάδα των όρων και προϋποθέσεων που τέθηκαν κατά τη θεσμοθέτηση της ΠΟΑΥ, στην καταγραφή και παρακολούθηση των ποιοτικών και ποσοτικών παραμέτρων των παραγόμενων προϊόντων................. -................................................... -Η συμμετοχή κρατικών φορέων είναι δυνατή, με εποπτικό ρόλο Μήπως τελικά η στείρα αντίδραση οφείλεται στο ότι το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού θεσμοθετεί ΚΑΝΟΝΕΣ και ΑΡΧΕΣ; Ή μήπως αυτή η αντίδραση στοχεύει στην παρεμπόδιση της θεσμοθέτησης ΚΑΝΟΝΩΝ και ΑΡΧΩΝ σε κάθε φάση της κοινωνικής μας υπόστασης, ως πολίτες - κοινωνία – πολιτεία; Η πρόοδος μιας κοινωνίας, προσδιορίζεται από το βαθμό οργάνωσης που την χαρακτηρίζει, καθώς και από την έγκαιρη επικαιροποίηση των κανόνων και αρχών που τη διέπουν. Χρόνιο και πάγιο αίτημα όσων απαρτίζουμε αυτόν τον κλάδο, ήταν πάντοτε η θεσμοθέτηση αρχών και κανόνων της ιχθυοκαλλιεργητικής δραστηριότητας. Με εκτίμηση Τσουκαλάς Ιωακείμ Στέλεχος Εταιρείας Ιχθυοκαλλιέργειας