Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟΣχόλιο του χρήστη βαλάκου | 22 Μαΐου 2011, 21:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'βαλάκου' | 22 Μαΐου 2011, 21:44

    Η υδατοκαλλιέργεια είναι μια ρυπογόνα δραστηριότητα ιδίως σε κλειστούς κόλπους και με παραγωγή χιλιάδων τόνων, κάτι που αναφέρεται συχνά στη διεθνή βιβλιογραφία και δημοσιεύονται στα πιο έγκρυτα επιστημονικά περιοδικά (δείτε τα άρθρα του R.Wu στο Marine Pollution Bulletin, Vol. 31, ,το 1995 η διαταραχή επεκτείνεται μέχρι 1 Km μακριά από τα κλουβιά με προβλήματα που εμφανίζονται πιο σοβαρά στο ίζημα και στα χημικά συστατικά του νερού, οι 0. DELGADO et al. το 1998 στο OCEANOLOGICA ACTA - VOL. 22 παρουσίασε την καταστροφή στη Ποσειδωνία από τις ιχθυοκαλλιέργειες και μάλιστα σε περιοχές που η παραγωγή είναι λίγες εκαντοτάδες τόννοι ψαριών και όχι χιλιάδες όπως εδώ. Πολλές μελέτες δείχνουν πως οι ιχθυοκαλλιέργειες με τα προϊόντα που βιοαποθέτουν μπορεί να επιδρούν αρνητικά στη χημική σύσταση του ιζήματος, την δυναμική των κοινωνιών των θαλάσσιων φανερόγαμων (πχ Ποσειδώνια) , τη βενθική μακροπανίδα (ζώα που ζουν στο βυθό) στη μειοπανίδα, και στα βενθικά βακτήρια (Delgado et al.,1997; Holmer, 1991; Findlay and Watling, 1997; Hargrave et al., 1997; Pergent et al., 1999; Pearson and Black, 2000; La Rosa et al., 2001; Mirto et al., 2002, ). Η επίδραση των υδατοκαλλιεργειών, στο ολιγοτροφικό περιβάλλον της Μεσογείου και σε βάθη 25 m με ταχύτητα ρεύματος 10-12 cm/sec, στον άνθρακα και το άζωτο στην αιωρούμενη ύλη και το ίζημα ανιχθεύτηκε σε μεγάλη απόσταση από τους κλωβούς και διαπιστώθηκε με τη χρήση ραδιοϊσοτόπων από τους G.Sara et al. Aquaculture 234(2004) 199-213. Αλλά η εξουσία αγνοεί και διαπλέκεται. Το Ειδικό πλαίσιο αυτό χωρο-αταξίας, χωρο- καταστροφής και αναρχίας καταργεί κάθε έννοια χρηστής διοίκησης, αειφόρας διαχείρισης και νομιμοποιεί την καταστροφή του Δημόσιου αγαθού που είναι η θάλασσα και η παραλία και κάνει εκατοντάδες ακτές και παράκτιες περιοχές αντικείμενο ιδιωτικής εκμετάλλευσης και αγοροπωλησίας σε ξένους και ντόπιους κρατικοδίαιτους δήθεν επιχειρηματίες με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίμαχες ακτές του Αιγαίου. Ακόμα βάλλει ενάντια στους νόμους προστασίας αιγιαλού και παραλίας, την δυνατότητα των όμορων ιδιοκτησιών και των παρακείμενων οικοπέδων μιας ιχθυοκαλλιέργειας να αξιοποιηθούν θέτοντας όρους και περιορισμούς στην ιδιοκτησία των άλλων χωρίς να γίνεται απαλλοτρίωση αφού απαγορεύει ανταγωνιστικές χρήσεις . Δηλαδή όποιος επιτήδειος μισθώσει τη παραλία και κάνει ιχθυοκαλλιέργεια βάσει του Σχεδίου αυτού επιβάλλει και περιορισμούς σε όσους νόμιμα κατέχουν τα παρακείμενα οικόπεδα και τους αφαιρεί το δικαίωμα να κτίσουν εκεί ότι θέλουν. Μυστικό δεν είναι ότι οι ανθρωπογενείς δράσεις και η βιομηχανία απειλούν το περιβάλλον ιδίως το ευαίσθητο ολιγοτροφικό περιβάλλον των κλειστών Ελληνικών κόλπων. Μυστικό πλέον δεν είναι ότι το Σχέδιο αυτό ενθαρρύνει το ξεπούλημα του Δημόσιου και του κοινόχρηστου αγαθού (παραλίες, θάλασσα και υγρότοποι) σε περίεργα συμφέροντα ξένα και ντόπια και ιδιώτες με δυνατότητα πλήρους υποβάθμισης τους. Βάζουν τα κλουβιά ανοικτής θαλάσσης που έχουν αγοράσει με λεφτά των επιδοτήσεων όχι έξω στην ανοικτή θάλασσα όπως είναι αυτονόητο και επιβεβλημμένο αλλά στα 50μ από την ακτή εκεί που κολυμπούν τα μικρά παιδιά και σε βάθη ΜΟΛΙΣ 18μ εκεί που πάνε τα βαρκάκια. Τέτοια τεχνογνωσία έχει ο κρατικοδίαιτος αυτός κλάδος και τόσο σπουδαίοι είναι. Όταν στο Βόρειο Ατλαντικό με τα κύματα να ξεπερνούν σε ύψος τα 10 μ οι κλωβοί του σολωμού είναι στην ανοικτή θάλασσα σε βάθος >50μ και βυθισμένοι, η Δ/νση Υδατοκαλλιεργειών τους βάζει στην κλειστή Μεσόγειο μέσα στους κόλπους εκεί που κολυμπούν οι γριές. Αν αυτό και μόνον δεν δείχνει ανικανότητα και δόλο τότε τι δείχνει?