Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟΣχόλιο του χρήστη Κώστας Δαβράδος | 24 Μαΐου 2011, 02:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Δαβράδος' | 24 Μαΐου 2011, 02:47

    Οι υδατοκαλλιέργειες και ειδικά οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για την σίτιση της σύγχρονης κοινωνίας. Παρέχουν τροφή, όχι ιδανική μεν – με τίποτα δεν συγκρίνεται η ελεύθερη βοσκή με το στιβαγμένο κλουβί – αλλά τουλάχιστον υψηλότερης διατροφικής αξίας από τις περισσότερες άλλες μορφές καλλιεργειών και σε ανταγωνιστική τιμή. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που μας έχουν κατακλύσει με τα μεταλλαγμένα τρόφιμα γεωργικών και κτηνοτροφικών παραγωγών, το ψάρι παραμένει μια ποιοτική φυσική τροφή. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι για αρκετά χρόνια ακόμα και να μην μάθουμε στο άμεσο μέλλον ότι τα ψάρια που τρώγαμε ήταν «εργαστηριακά» παράγωγα. Προφανώς ένα τέτοιο προιόν είναι ιδανικός μοχλός για την ανύψωση της οικονομίας μιας χώρας. Τι καλύτερο λοιπόν για μια χώρα που τα 2/3 της έκτασής της είναι θάλασσα με χιλιάδες νησιά και μήκος ακτογραμμής 16.000χιλ., σχεδόν τα 2/5 του μήκους του Ισημερινού, όταν ειδικά αυτή η χώρα βρίσκεται σε δυσμενή οικονομική κατάσταση. Εδώ και τρεις βδομάδες που παρακολουθώ την διαβούλευση έχω διαβάσει επιστήμονες να μιλάνε υπέρ και κατά, ειδήμονες να διαφωνούν μεταξύ τους, εργαζόμενους να υπερμάχονται του κλάδου τους (τους συγκεκριμένους κυρίους και κυρίες θα ήθελα να τους ερωτήσω το εξής: τον περασμένο Σεπτέμβριο που παρέλυσε η χώρα από την απεργία των επαγγελματιών οδηγών, οι οποίοι διεκδικούσαν το κατ΄αυτούς δίκαιο του κλάδου τους, αλλά ταυτόχρονα σάπιζαν φρέσκα ψάρια και άλλα προιόντα, τους συμμερίζονταν με το ίδιο πάθος που αγωνίζονται για τον δικό τους κλάδο σήμερα ή έβλεπαν ότι μπορεί οι συμπαθείς μεταφορείς να είχαν άδικο σε κάποια σημεία; Κάπως έτσι σας βλέπουμε κι εμείς οι υπόλοιποι που δεν έχουμε επαγγελματικά και συντεχνιακά οφέλη), δημότες να διαφωνούν για το καλό του τόπου τους και διάφορους άλλους να τίθενται υπέρ ή κατά των ιχθυοκαλλιεργειών. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι ΟΛΟΙ νοιαζόμαστε για το περιβάλλον, ΟΛΟΙ ανησυχούμε για το τι μας ξημερώνει αύριο στις δύσκολες εποχές που διανύουμε, ΟΛΟΙ τρώμε ψάρι και ΟΛΟΙ κάνουμε μπάνιο στην θάλασσα. Αυτό βέβαια είναι και το φυσιολογικό, ειδικά για μας τους Έλληνες. Στην κεντρική Ευρώπη κάνουν ορεινό σκι σχεδόν από την κούνια τους και φτιάχνουν χιονάνθρωπους για να διασκεδάσουν και να χαλαρώσουν. Στην Ελλάδα τρώμε ψάρι και κυρίως απολαμβάνουμε την θάλασσα με όσους περισσότερους τρόπους μπορούμε. Είτε νέος είσαι, είτε γέρος, πλούσιος, φτωχός, ντόπιος ή ξένος, ανά πάσα στιγμή έχεις την ΔΩΡΕΑΝ δυνατότητα να κάνεις ένα θαλάσσιο μπάνιο – ίσως την καλύτερη φυσική αναζωογώνωση και γυμναστική. Αυτό ξεχωρίζει την Ελλάδα από τις υπόλοιπες χώρες και είναι διεθνώς αναγνωρίσιμο. Ενα πράγμα ξέρει όλος ο πλανήτης για την χώρα μας: το γαλάζιο Αιγαίο και τα Greek Islands. Βέβαια, πρόσφατα επιπλέον έμαθαν ότι «ΚΑΠΟΙΟΙ» (και όχι «ΟΛΟΙ») τρώγανε με δεκαπλάσιες σειρές δόντια απ’ ότι έχουν οι συμπαθέστατοι καρχαρίες. Το πρόβλημα λοιπόν της αντιδικίας όλων μας δεν είναι το «αν» αλλά το «ΠΟΥ». Αν π.χ. όλοι κατοικούσαμε, κάναμε μπάνια ή είχαμε εξοχικές κατοικίες στη Χαλκιδική, στο Ιόνιο και στην Πελοπόννησο, πόσο θα μας ενδιέφερε αν είχαν περικυκλώσει την Κρήτη και την Ρόδο με κλουβιά ιχθυοκαλλιεργειών; Προφανώς θα υπήρχαν διαμαρτυρίες, αλλά «μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται». Θα τρώγαμε το φτηνό μας ψαράκι, θα κάναμε το ΚΑΘΑΡΟ μας μπανάκι, οι επιχειραματίες θα είχαν τα έσοδά τους, οι υπάλληλοι θα είχαν την εργασία τους και όλα ρόδινα. Τους Κρητικούς και τους Ροδίτες όμως λέτε να τους φαινόταν το ίδιο; Οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι τόσο σίγουρο ότι είναι αναγκαίες όσο σίγουρο είναι ότι ρυπαίνουν και μολύνουν το περιβάλλον, υπό προϋποθέσεις. Δεν θέλω να εμπλακώ σε επιστημονικές αναλύσεις, άλλωστε αν διαβάσετε άλλους συμμετέχοντες στη διαβούλευση θα βρείτε υλικό για ολόκληρα διδακτορικά. Θα καταθέσω όμως ότι έχω οικογενειακή εξοχική κατοικία στην περιοχή Θεολόγου Μαλεσίνας και παραθερίζω εκεί από το 1976. Αν και δεν κατάγομαι από την περιοχή, μου αρέσει ιδιαιτέρως, σε σημείο τα τελευταία πέντε χρόνια να αναζητώ επαγγελματική αποκατάσταση στην περιοχή, ώστε να εγκατασταθώ μόνιμα. Ο κύριος πόλος έλξης της περιοχής δεν είναι άλλος από την θάλασσα. Περιοχή φυσικού κάλους, αναγνωρισμένη εδώ και χρόνια από αρκετούς διάσημους Έλληνες (Βουγιουκλάκη, Βοσκόπουλος, Μαρινέλα, κλπ.), αλλά και νεότερους διάσημους ή μη, οι οποίοι έρχονται στο Θεολόγο για να βρούν αυτό που περίπου 1.000.000 «Αθηναίοι» αποζητούν τα περισσότερα Σαββατοκύριακα του έτους, όταν φεύγουν σαν τα «ποντίκια» από την «ανθρώπινη» μεγαλούπολη – ηρεμία, επαφή με την φύση και ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, μπάνιο, ήλιο, χαλάρωση, ουζομεζέδες και φρέκο ψάρι (μην τα βλέπετε ρομαντικά αυτά, γιατί ΑΥΤΑ είναι έσοδα για τις περιοχές πέριξ των Αθηνών). Σας πληροφορώ ότι επί 3-4 χρόνια, στα τέλη του 1990 και αρχές του 2000, δεν μπορούσες να κάνεις μπάνιο στην περιοχή. Οι περισσότεροι παραθεριστές και μεταξύ των κι εγώ, γεμίσαμε κοκκινίλες, εκζέματα και διάφορες άλλες δερματολογικές ανωμαλίες. Αυτά είναι καταγεγραμμένη ιστορία, δεν είναι υπερβολές. Η θάλασσα είχε θολώσει υπερβολικά, ο βυθός γέμισε με γλειώδη φύκια και μια ινώδη γλίτσα η οποία κόλλαγε παντού. Ακόμα και οι ντόποιοι ψαράδες επαγγελματίες και μη διαμαρτύρονταν για την κατάσταση. Υπήρχαν παραλίες που ήταν ξακουστές, όπως η Ροδίτσα και ο Μικροβίβος και δεν πάτησε ανθρώπου πόδι για αρκετά χρόνια. Το οξύμωρο ήταν ότι οι ψαροντουφεκάδες σταμάτησαν να ψαρεύουν γιατί ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑΝ υποβρυχίως, ενώ ο κόλπος είχε γεμίσει ψάρια από αποδράσεις των εκτρεφομένων, αλλά και από "αλανιάρικα" που έρχονταν λόγω αφθονίας τροφής. Είμαι μηχανικός στο επάγγελμα και δύτης από χόμπι. Γνωρίζω αρκετούς επαγγελματίες δύτες που εργάζονται σε ιχθυοπαραγωγικές μονάδες. Ας βγει κάποιος δύτης να μας πει τα μέτρα προστασίας που λαμβάνει για να βουτήξει γύρω από τα κλουβιά και να μας καταθέσει και τις εμπειρίες του απ΄όλα αυτά που έχει βιώσει εντός της θάλασσας. Γιατί αυτοί βλέπουνε και ζούνε όλο το μεγαλείο της μονάδας. Κανείς εργαζόμενος ιχθυοπαραγωγικής μονάδας δεν θα βούταγε για μπάνιο σε κοντινά της μονάδας νερά, πόσο μάλλον να πήγαινε και την οικογένειά του για διακοπές στην περιοχή. Εγώ παραδέχομαι ότι οι οικισμοί, οι γεωργικές παραγωγές και οι κτηνοτροφία, έτσι όπως τα περιγράφουν οι υπόλοιποι συμπολίτες μου μολύνουν και ρυπαίνουν εξίσου. >>>Γιατί όμως τα τελευταία χρόνια που σταμάτησε η λειτουργία των μεγαλυτέρων κατά παραγωγή ιχθυοπαραγωγικών μονάδων του κόλπου Θεολόγου δεν έχουμε δερματολογικές ανωμαλίες, καθάρισε ο βυθός και τα νερά ξαναέγιναν διαυγή;<<>>Εφόσον οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι τόσο προσοδοφόρες επιχειρήσεις παγκοσμίως και ιδιαιτέρως στην Ελλάδα, κατά πως μας πληροφορούν οι εμπλεκόμενοι, γιατί οι περιβαντολογικά ευαίσθητοι ιδιοκτήτες τους και οι διακεκριμένοι και έμπειροι επιστήμονες που τους πλαισιώνουν στις εταιρείες τους, δεν δίνουν ένα μικρό ποσοστό από τα τεράστια έσοδά τους ώστε να δημιουργήσουν υποδομές (πρόσβαση, ηλεκτροδοτήσεις, κτηριακές εγκαταστάσεις, σημεία φόρτωσης-εκφόρτωσης κλπ.) σε απομακρυσμένες μεν, αλλά κατάλληλες για ιχθυοκαλλιέργειες δε περιοχές; Αν οι ίδιοι δεν έχουν την ευαισθησία αυτή, γιατί το νομοσχέδιο δεν τους το επιβάλλει;<<< Δεν είναι λογικό σε μια χώρα που βρέχεται ολούθε από θάλασσα, να φαίνεται περίεργο και ύποπτο που πρέπει να γίνουν όλα «μέσα στα πόδια μας»; Γιατί πρέπει να ανησυχώ για το τι θα πάθω... Ευχαριστώ