• Σχόλιο του χρήστη 'Πάρης Νικολάου' | 25 Μαΐου 2011, 11:04

    Η στήριξη και η προβολή των ανταγωνιστικών δυνατοτήτων μιας χώρας μέσο ορθολογικής διαχείρισης αποτελεί κοινή διαπίστωση και παράγοντα ανάπτυξης. Κοινή και παγκόσμια διαπίστωση είναι και το γεγονός ότι ο κλάδος των υδατοκαλλιεργειών γενικότερα είναι ο πλέον ταχύς και αναπτυσσόμενος κλάδος της βιομηχανίας τροφίμων σε παγκόσμια κλίμακα και ειδικότερα ότι το 50% περίπου των ψαριών προς κατανάλωση προέρχεται από την ιχθυοκαλλιέργεια. Η προικισμένη θέση της Ελλάδας με 15.000 χιλιόμετρα ακτών και ιδανικών συνθηκών για την ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών σε συνδυασμό με την ήδη υπάρχουσα τεχνογνωσία, αποτελούν συγκριτικά πλεονεκτήματα αυτής της ανταγωνιστικής δυνατότητας, για την παραγωγή υψηλής βιολογικής αξίας ζωικής πρωτεΐνης Κάθε πλεονέκτημα όμως πρέπει να αξιοποιείται, προκειμένου να επιτευχθεί ανάπτυξη. Η όποια κοινή προσπάθεια να τεθούν κανόνες και όρια για την αειφόρο ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών, με παράλληλη διαφύλαξη του περιβάλλοντος, θα έπρεπε να έχει θεμελιωθεί χρόνια πριν. Παρ’ όλα αυτά, έστω και αργά, αυτή η προσπάθεια αξιοποίησης πρέπει να αποκτήσει ιδιαίτερα τώρα μία έντονη και θετική δυναμική και τουλάχιστο να γίνει αντιληπτό ότι έστω και η πρόταση για την δημιουργία ενός χωροταξικού πλαισίου δεν μπορεί παρά να είναι θετική. Διαβάζοντας με προσοχή όλα τα σχόλια έως τώρα, δεν μπορεί κάποιος παρά να αναρωτηθεί για την πολλές φορές εσφαλμένη πληροφόρηση με αρνητικές προεκτάσεις έναντι των ιχθυοκαλλιεργειών! Επίσης δεν μπορεί κάποιος παρά να αναρωτηθεί, από την τάση μη αξιοποίησης και υποβάθμισης μιας δραστηριότητας με έντονη εξαγωγική κατεύθυνση, προϊόντων υψηλής βιολογικής αξίας, που συνεισφέρει τόσο στην αγορά εργασίας, την αποκέντρωση αλλά και μιας δραστηριότητας που συνδέει άμεσα τον παραγωγό με την διαφύλαξη και προστασία του περιβάλλοντος το οποίο πρέπει να σέβεται προκειμένου να επιτευχθούν και οι όποιοι παραγωγικοί στόχοι. Είναι άδικο για όλους μας να απαξιώνουμε μία τόσο πολλά υποσχόμενη δραστηριότητα για την χώρα μας, λέγοντας αβίαστα ότι η ιχθυοκαλλιέργεια είναι υπεύθυνη για την «μόλυνση» της θάλασσας. Ενδεχομένως να φταίει σε αυτό η άγνοια κάποιων από τους σχολιαστές, μιας και η οποιαδήποτε μόλυνση έχει σχέση με παθογόνους μικροοργανισμούς. Το γεγονός ότι σαν δραστηριότητα, προκαλεί ρύπανση, όπως κάθε είδους άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, είναι επίσης σαφές. Με την διαφορά ότι σε σχέση με άλλες μορφές γεωργικής γενικότερα εκμετάλλευσης αυτή η ρύπανση είναι μικρότερη Η παραδοσιακές μορφές εκμετάλλευσης του ζωικού κεφαλαίου στην χώρα μας, δεν προκαλούν παρ’ όλα αυτά καμία τέτοια διάσταση απόψεων γιατί τις θεωρούμε ίσως μία δεδομένη ή οικεία κατάσταση. Η αίσθηση αρκετών να αντιμετωπίζουν αρνητικά την «άγνωστη» και πέρα από τις παραδοσιακές μας εκμεταλλεύσεις, ιχθυοκαλλιέργεια, όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά αλλά και αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης, ιδιαίτερα τώρα που κάτω από τις παρούσες συνθήκες απαξιώνουμε ένα καταξιωμένο και υγιεινό προϊόν που προσφέρει σχεδόν 500 εκατ. € συνάλλαγμα. Ασχολούμαι ενεργά με τον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας αρκετά χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και αδυνατώ να δεχθώ ότι είμαστε τόσο ανόητοι ώστε όχι μόνο να γυρίζουμε την πλάτη αλλά και να επιρρίπτουμε αβάσιμες και προκλητικές κατηγορίες εναντίον ενός κλάδου που έστω και αργά γίνεται κάποια προσπάθεια να οργανωθεί και αναπτυχθεί όπως του αξίζει. Ευχαριστώ Πάρης Νικολάου Γεωπόνος Ζωοτέχνης