• Σχόλιο του χρήστη 'Γιωργος Βλαχωνης, Βιολογος' | 27 Μαΐου 2011, 23:05

    Διαβάζοντας κάθε ημέρα τα σχόλια, τις παρατηρήσεις, τις εποικοδομικτικές προτάσεις και τις διαμαρτυρίες για την χωροθέτηση και την ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεγειών, διαπιστώνει κανείς ότι θέλουμε τη συμβολή ενός παραγωγικού κλάδου, όπως οι ιχθυοκαλλιέργεις, στην ανάπτυξη της χώρας, δεν επιθυμούμε όμως την "κατάληψη" παράκτιων χώρων. Εάν υπήρχε τεχνολογία που θα επέτρεπε τη βιώσιμη ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών στην ανοικτή θάλασσα, δεν θα είχαμε αντίρρηση. Όμως τα εκτρεφόμενα είδη αποτελούν μέρος της πανίδας του παράκτιου οικοσυστήματος και αλληλεπιδρούν με τις βιοτικές και αβιοτικές παραμέτρους του. Εκτρέφονται λοιπόν στο φυσικό τους περιβάλλον. Τι μας ενοχλεί; Μήπως οι περιπτώσεις ανορθολογικής περιβαλλοντικά διαχείρισης ορισμένων μονάδων με ευθύνη των ιχθυοκαλλιεργητών; Μήπως η λειτουργία τους σε θαλάσσιες εκτάσεις κοντά σε περιοχές με οικιστική και τουριστική ανάπτυξη; Μήπως η εκτίμησή μας ότι δεν συνεισφέρουν σημαντικά στη τοπική οικονομία και ανάπτυξη σε σύγκριση με τον τουρισμό; Σε πολλές θαλάσσιες παράκτιες περιοχές της Ευρώπης αναπτύσσονται και λειτουργούν ιχθυοκαλλιέργειες. Είναι ένας κλάδος με συνεχή και ραγδαία ανάπτυξη. Αναπτύσει και εφαρμόζει καινοτόμες μεθόδους και τεχνολογίες. Μέσα από την έρευνα θα μπορούσε για τη χώρα μας να συμβάλλει δυναμικά σε απόκτηση τεχνογνωσίας και ανάπτυξης συνεργασίας σε πολλά επίπεδα (πρωτογενής παραγωγή, βιοτεχνολογία, γενετική,πληροφορική, εκπαίδευση). Θα μπορούσε να απασχολεί ανθρώπινο δυναμικό και σε τοπικό και σε εθνικό επίπεδο. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τη Κρατική Διοίκηση σαν κλάδος για εφαρμογή πιλοτικών προγραμμάτων καινοτόμου διοικητικής διαχείρισης μονάδων. Όλα αυτά όμως με προϋποθέσεις, όπως χωροθέτηση που θα λαμβάνει υπόψη και λοιπές χρήσεις στη παράκτια ζώνη, μακριά από οικισμούς και τουριστικές / οικοτουριστικές περιοχές καθώς και περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές. Να ληφθούν υπόψη τεκμηριωμένες απόψεις αλιεών, Δήμων και τοπικών φορέων, που μπορεί να γνωρίζουν τοπικές ιδιαιτερότητες που δεν είναι γνωστές στους επιστήμονες. Να απομακρυνθούμε από την ελληνική παθογένεια "εγω τα ξερω όλα" και αναπτυχθεί συνεργασία με στόχο την ανάπτυξη της χώρας και την προστασία του περιβάλλοντος. Και φυσικά να προηγηθούν της χωροθέτησης μελέτες φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων, ωστε να καθοριστούν βιώσιμες δυναμικότητες. Παρατηρεί τέλος κανείς ότι το σχέδιο είναι ετεροβαρές ως προς τις οστρακοκαλλιέργειες, για τις οποίες θα ήθελα να επισημάνω ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί άλλη λογική χωροθέτησης με διασκορπισμένες και όχι συγκεντρωμένες μονάδες, μιας και τα μύδια αξιοποιούν διατροφικά το οργανικό υλικό από το φυσικό περιβάλλον, όπως επίσης τα αγκυροβόλιά τους να βρίσκονται εκτός της μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης. Ειναι φυσικά προφανές ότι πρέπει να προσαρμοστεί και η διοίκηση με απλοποίηση των διαδικασιών, αλλά καλύτερο έλεγχο στο πεδίο από εξειδικευμένο προσωπικό.