Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 38 – Διάρθρωση των κατηγοριών των χρήσεων γης

Άρθρο 38 – Διάρθρωση των κατηγοριών των χρήσεων γης

1. Οι χρήσεις γης κατατάσσονται σε δύο επίπεδα, σύμφωνα με τη γενική και ειδική χωρική τους λειτουργία.
2. Το πρώτο επίπεδο χρήσεων γης αποτελούν οι γενικές κατηγορίες χρήσεων γης, για τις οποίες ισχύουν τα εξής:
α. Οι γενικές κατηγορίες χρήσεων προσδιορίζουν τον βασικό χωρικό χαρακτήρα μιας περιοχής και, καταρχήν, καταλαμβάνουν διακριτές ζώνες του χωρικού σχεδιασμού.
β. Κάθε γενική κατηγορία χρήσεων περιλαμβάνει έναν αριθμό ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης, οι οποίες είναι λειτουργικά συμβατές μεταξύ τους.
γ. Κατά τον σχεδιασμό, στην έκταση που καταλαμβάνει μία γενική κατηγορία χρήσεων επιτρέπονται οι ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης που, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι συμβατές με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της έκτασης αυτής.
δ. Οι γενικές χρήσεις γης διακρίνονται σε:
δα: Γενικές χρήσεις που καθορίζονται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό, και
δβ: Γενικές χρήσεις που καθορίζονται από τον σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών του άρθρου 19 του ν. 1650/1986.
3. Το δεύτερο επίπεδο χρήσεων γης αποτελούν οι ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης, οι οποίες μπορούν να εξειδικευθούν περαιτέρω από τον πολεοδομικό σχεδιασμό.

Σχόλια
  • 2 Σεπτεμβρίου 2020, 12:44 | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΝΙΤΣΑΣ

    Μέσα σε εγκεκριμένα ΓΠΣ πόλεων υπάρχουν περιοχές εκτός σχεδίου πόλης με χαρακτηρισμό «Γενική κατοικία».Σύμφωνα με το άρθρο 3 του ΠΔ/23-2-87 (ΦΕΚ 166/Δ/23-2-87) επιτρέπονται μόνο οι παρακάτω χρήσεις:
    «1. Κατοικία.
    2. Ξενοδοχεία μέχρι 100 κλινών και ξενώνες.
    3. Εμπορικά καταστήματα (με εξαίρεση τις υπεραγορές και τα
    πολυκαταστήματα).
    4. Γραφεία τράπεζες ασφάλειες κοινωφελείς οργανισμοί.
    5. Κτίρια εκπαίδευσης.
    6. Εστιατόρια.
    7. Αναψυκτήρια.
    8. Θρησκευτικοί χώροι.
    9. Κτίρια κοινωνικής πρόνοιας.
    10. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης.
    11. Πρατήρια βενζίνης.
    12. Αθλητικές εγκαταστάσεις.
    13. Κτίρια γήπεδα στάθμευσης.
    14. Πολιτιστικά κτίρια (και εν γένει πολιτιστικές εγκαταστάσεις»

    Σε ορισμένα όμως ΓΠΣ όπως της Πάτρας ΦΕΚ 358/Δ?30-12-2011 σελ.3495 και για περιοχές που χαρακτηρίζονται ως εκτός σχεδίου πόλης και εντός προτεινόμενης επέκτασης σχεδίου πόλης, οι χρήσεις γης περιορίζονται στις ακόλουθες:
    «Οι περιοχές εκτός των τοπικών κέντρων των πε−
    ριαστικών οικισμών Περιβόλας και Άνω Συχαινών προσ−
    διορίζονται ως περιοχές με γενική κατηγορία χρήσης
    τη Γενική Κατοικία, κατά το άρθρο 3 του Π.Δ. 23.02.1987,
    και με επιτρεπόμενες ειδικές χρήσεις γης:
    Κατοικία.
    Ξενώνες μικρού δυναμικού 20 κλινών.
    Εμπορικά καταστήματα μέχρι 200 τ.μ., που εξυπηρε−
    τούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της πε−
    ριοχής (παντοπωλεία, φαρμακεία, χαρτοπωλεία) και
    ζαχαροπλαστεία, φούρνοι, κομμωτήρια.
    Κτίρια κοινωνικής πρόνοιας (Υγειονομικά κέντρα, παι−
    δικοί σταθμοί, οίκοι ευγηρίας κ.λπ.).
    Κτίρια εκπαίδευσης (πρωτοβάθμιας & δευτεροβάθ−
    μιας).
    Αθλητικές εγκαταστάσεις.
    Θρησκευτικοί χώροι.
    Πολιτιστικά κτίρια κι εν γένει πολιτιστικές εγκατα−
    στάσεις.
    Εστιατόρια μέχρι 150 τ.μ.
    Αναψυκτήρια μέχρι 100 τ.μ., εξαιρούνται τα υπαίθρια
    με μουσική.
    Γήπεδα στάθμευσης.»

    Είναι φανερό ότι υπάρχει μείωση των χρήσεων γης με την ψήφιση του ΓΠΣ Πάτρας σε σχέση με τα οριζόμενα από το άρθρο 3 του ΠΔ/23-2-87.
    Αυτό έχει σαν συνέπεια στις ανωτέρω περιοχές που είναι αραιοδομημένες να μη επιτρέπεται η εγκατάσταση επαγγ.εργαστηρίων χαμηλής όχλησης,γραφείων, τραπεζών ,κοινωφελών οργανισμών,εμπορικών καταστημάτων ένδυσης ,υπόδησης,γενικού εμπορίου,πρατηρίων καυσίμων κ.λ.π.
    Αντίθετα σε τοπικά κέντρα πόλεων επιτρέπεται η εγκατάσταση τέτοιων χρήσεων παρά το γεγονός ότι είναι πυκνοδομημένες και επομένως η εγκατάστασή τους εκεί συνεισφέρει στην επιπλέον όχληση των μόνιμων κατοίκων της και στη δημιουργία συγκοινωνιακών και περιβαλλοντικών προβλημάτων.
    Οι ιδιοκτήτες λοιπόν που έχουν την ατυχία να διαθέτουν καταστήματα εντός των παραπάνω περιοχών δεν έχουν καμία δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα ακίνητά τους πλην από το να τα αξιοποιήσουν ως παντοπωλεία, φαρμακεία, χαρτοπωλεία
    ζαχαροπλαστεία, φούρνοι, κομμωτήρια ή σαν κτίρια εκπαίδευσης σχολεία κ.λ.π.
    Ερωτώ λοιπόν σε μια αραιοδομημένη περιοχή πόσες τέτοιες δραστηριότητες έχουν δυνατότητα επιβίωσης αν λάβουμε υπόψη ότι πολλές από αυτές τις δραστηριότητες εμπεριέχονται σε καταστήματα ΣουπερΜάρκετ που δραστηριοποιούνται μέσα στα τοπικά κέντρα πόλης που υπάρχουν σε κοντινή απόσταση;
    Έτσι λοιπόν πολλά καταστήματα παραμένουν αναξιοποίητα και κλειστά.

    Για την άρση της παραπάνω αδικίας προτείνω τα εξής:
    Στις περιοχές γενικής κατοικίας εντός εγκεκριμένων ΓΠΣ πόλεων να προστεθούν και οι παρακάτω χρήσεις γης:
    Μικρά επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης σε κτίρια εμβαδού μικρότερου των 150 τ.μ. όπως εργαστήρια μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής,ξυλουργεία,εργαστήρια επισκευής μοτοποδηλάτων και μοτοσυκλετών(όχι αυτοκινήτων) ,καθαριστήρια και πλυντήρια ρούχων για την εξυπηρέτηση των κατοίκων (όχι για εξυπηρέτηση πλοίων ή ξενοδοχείων) και γενικά εργαστηρίων που θα διευκολύνουν την ζωή των μόνιμων κατοίκων.
    Επίσης προτείνω να επιτραπεί η λειτουργία αποθηκών τροφίμων επιφάνειας μέχρι 150 τ.μ. για χονδρική ή λιανική πώληση ελαίων,τυροκομικών,ζαχαρωδών και ξηρών καρπών ,προιόντων σίτου κ.λ.π.
    Θεωρώ ότι το αίτημά μου είναι δίκαιο , και ότι θα λύσει το πρόβλημα πολλών ιδιοκτητών ή ενοικιαστών που θέλουν να ανοίξουν μια μικρή επιχείρηση για τα παιδιά τους.
    Παρακαλώ για τις δικές σας ενέργειες.

  • 24 Αυγούστου 2020, 19:55 | ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ

    Τι πρόκειται να γίνει σχετικά με την περιοχή του Ελαιώνα, Νομός Αττικής. Και ειδικότερα στο Δήμο Νικαίας – Αγίου Ιωάννου Ρέντη, που βρίσκεται δεσμευμένη εδώ και δεκαετίες η περιουσία μας, σύμφωνα με το ΦΕΚ 1049/30-11-1995, τεύχος τέταρτο, άρθρο 3 (χρήση γης Α). Άμεσα πρέπει να αποδεσμευτούν τα οικοδομικά τετράγωνα και να χαρακτηριστούν χρήση γης Β.
    Ο ΕΝΦΙΑ, ο Δημοτικός φόρος και οποιοσδήποτε άλλος φόρος εισπράττονται κανονικά, αλλά οι ιδιοκτήτες (είναι και πολλοί) δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους, είτε νοικιάζοντας το ακίνητο είτε πουλώντας το.
    Ευελπιστώ ότι κάτι θα γίνει προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί η περιοχή του Ελαιώνα είναι μεγάλη και περιλαμβάνει αρκετούς Δήμους.

    Με εκτίμηση

  • 24 Αυγούστου 2020, 19:20 | ΙΩΣΗΦ ΠΑΡΔΑΛΑΚΗΣ

    Παρατήρηση επί του άρθρου 34.

    Το άρθρο 34 των μεταβατικών διατάξεων δε περιλαμβάνει τα γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν την έκδοση του Ν 3212/2003 και κατέστησαν κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα συνέπεια του νόμου αυτού. Ειδικότερα στο άρθρο 34 δε γίνεται μνεία για τα γήπεδα με έκταση 4 και πλέον στρεμμάτων που στερούνται πρόσωπο σε αναγνωρισμένο δρόμο έτσι ώστε να μπορούν να οικοδομηθούν με βάση τις μεταβατικές διατάξεις των 2 χρόνων.
    Με αλλά λόγια στις μεταβατικές διατάξεις πρέπει να συμπεριληφθούν τα κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα συνέπεια του Ν 3212/2003 δηλαδή τα γήπεδα εμβαδού ίσου ή πλέον των 4 στρεμμάτων που δημιουργήθηκαν πριν την 31-12-2003 και στερούνται πρόσωπο σε αναγνωρισμένο δρόμο.

  • 24 Αυγούστου 2020, 14:40 | ΒΟΖΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

    Σε αυτή τη διαβούλευση συμμετέχω ως πολίτις με έννομο συμφέρον, όχι ως ειδικός. Παρόλα αυτά επειδή παλεύω με αυτή την υπόθεση 40 χρόνια, έχω σχηματίσει εικόνα και τέλος δεν είναι μία προσωπική υπόθεση γιατί αφορά μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.
    Σε όλη την σχετική νομοθεσία, παρέχονται δυνατότητες, αλλαγής χρήσης της γης σε όσους έχουν κάνει επεμβάσεις παρανόμως, σε όσους χτίσει αυθαίρετα κλπ., αλλά όχι σε νόμιμους ιδιοκτήτες αγορασμένης γης.
    Τα τελευταία χρόνια, με το Κτηματολόγιο και τους Δασικούς Χάρτες υπήρξε μία ελπίδα ότι επιτέλους η νομοθεσία θα δικαιώσει και αυτούς που είναι ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΗΣ ΓΗΣ ΜΕ ΧΑΡΤΙΑ (στην περίπτωση μας από το 1933).
    Δυστυχώς, αφού περάσαμε όλη την εισπρακτική διαδικασία του Δημοσίου, με τοπογραφικά, συμβόλαια, δασολόγους και δικηγόρους, Κτηματολόγιο και Επιτροπές, καταλήξαμε με την τεχνική απόφαση της επιτροπής, να πρέπει πάλι να απευθυνθούμε στην « Καλή Προαίρεση » του Δασάρχη, χωρίς συγκεκριμένο νόμο που να μας αφορά, πλην την αίτηση αναγωγής στο άρθρο 67, όπου αφού είναι λυμένο το ιδιοκτησιακό, το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να παραχωρήσει την δυνατότητα καλλιέργειας για την περίπτωση των ΑΔ, δασωθέντων αγρών , στην οποία ανήκουμε.
    Οι ΑΔ θεωρούνται εκτάσεις που εγκαταλείφθηκαν, αλλά κανείς δεν κάνει μνεία, στο ότι :
    α. Τα παλαιότερα χρόνια διάφορες καταστάσεις και ιστορικά γεγονότα ανάγκασαν τους πρώτους ιδιοκτήτες να εγκαταλείψουν την γη (όπως, για να μην ξεκινήσω από τις επιπτώσεις του σταφιδικού ζητήματος, πόλεμος, φτώχεια, εσωτερική μετανάστευση κλπ. )
    β. Στα πρόσφατα δε χρόνια, τουλάχιστον από το 1980, που έχω προσωπική εμπειρία, η προσέγγιση στο Δασαρχείο (εν προκειμένω του Πύργου του Νομού Ηλείας, για περιοχή που αφορά το Βουνό Κατακόλου, περιοχή Δαφνούλι), είχε ως αποτέλεσμα την απειλή από το Δασαρχείο για την αφαίρεση από εμάς της ιδιοκτησίας μας, πράγμα που είναι παραπληροφόρηση προς εμάς, ή αναδάσωση σε περίπτωση που τολμήσουμε να επέμβουμε.
    Εφόσον, δεν υπήρχε περίπτωση συνεργασίας και σωστής πληροφόρησης εκ μέρους του Δασαρχείου, δεν κάναμε επισήμως αίτηση για χαρακτηρισμό όλα αυτά τα χρόνια, αφού δεν μας εξασφάλιζε κανείς νόμος ότι θα δικαιωθούμε, μέχρι τη στιγμή που δημιουργήθηκε το Κτηματολόγιο.
    Στην συγκεκριμένη περιοχή, υπάρχουν σπίτια, αγροί, τα τελευταία χρόνια εμφανίσθηκε ξενοδοχείο, καφετέρια κ.ά. και μόνο η δική μας γη (12.50 στρέμματα) αποτελεί απειλή για το οικοσύστημα.
    Και αναρωτιέμαι , πώς δίνεται στα νέα χωροταξικά νομοσχέδια (τα οποία τα διάβασα… όλα..), η δυνατότητα αλλαγής χρήσης της γης, ακόμα και σε περιοχές Natura, με προϋπόθεση την ανάπτυξη και τον σεβασμό στο περιβάλλον, με τα οποία συμφωνώ, και δεν μπορεί να γίνει αυτό για την ατομική ιδιοκτησία.
    Δεν θα ήθελα να θεωρήσω τους νόμους φωτογραφικούς, ούτε ότι υπάρχει κάποιος δόλος, γιατί δεν θέλω να προσβάλω τον νομοθέτη, και είμαι σίγουρη ότι δεν είναι αυτή η πρόθεσή του.
    Στο δια ταύτα, με την ελπίδα να αναγνωσθεί το σχόλιό μου από την νομοθετική επιτροπή, θα ήθελα λοιπόν να σας εντοπίσω το κενό νόμου για την ατομική ιδιοκτησία που βρίσκεται στο έλεος της δασικής νομοθεσίας, και λυπάμαι που το λέω, αλλά οι αρχές που την αντιπροσωπεύουν είναι κράτος εν κράτει και ασκούν κατάχρηση εξουσίας, εκμεταλλευόμενες το νομοθετικό κενό.
    Τέλος, θα ήταν ίσως χρήσιμο να σας παραπέμψω σε παραδείγματα Ευρωπαϊκών Χωρών, αν και είστε καλύτεροι γνώστες από εμένα, π.χ. στην Γαλλία, από την οποία έχω μία εμπειρία, ότι μετά το
    « aménagement du territoire » που διευθέτησαν πριν από πάρα πολλά χρόνια, έχουν επισκέψιμες ιδιωτικές εκτάσεις, με σεβασμό στο περιβάλλον και όχι εμμονές, που είναι κήποι, θεματικά πάρκα, εκπαιδευτικά Campus κ.ά. και νομίζω αυτό λέγεται Ανάπτυξη.
    Στην περίπτωση της οικογένειάς μας, ακούσαμε πολλές φορές ότι κάναμε μεγάλο λάθος, που δεν καθαρίσαμε παρανόμως την γη τόσα χρόνια, όπως και οι γείτονες, που τους δικαιώνει ο νόμος και περιμέναμε έναν νόμο που μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει.
    Και, αν και δεν σας ενδιαφέρει αυτό, η έκταση αυτή, αποτελεί την μοναδική μας περιουσία.
    Αν στο επόμενο χρονικό διάστημα , δεν έχουμε λύση, δύο ενέργειες μας απομένουν : να διεκδικήσουμε το δίκιο μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και αν δεν γίνει και αυτό να δωρίσουμε την έκταση για κοινωφελή σκοπό, π.χ. για νεκροταφείο που δεν έχει ο τόπος, στην Εκκλησία.
    Ευελπιστούμε όμως, να διαβάσουμε σύντομα κάποιον νόμο, που να βρίσκει πραγματικά λύση στο πρόβλημα των ιδιοκτητών γης.

    Ευχαριστώ για την προσοχή σας
    Εύχομαι καλή δύναμη στο έργο σας
    Με εκτίμηση
    Βοζίκη Κωνσταντίνα

  • 23 Αυγούστου 2020, 21:08 | Σπανουδακης Γιώργος

    Παρατήρηση επί του άρθρου 34.

    Ως έχει το άρθρο αχρηστεύει ολοκληρωτικά ή κομμάτια περιουσίας της υπαίθρου. Οι συνέπειες θα είναι τεράστιες στην ευρωστία και προγραμματισμό, οικιστικό και οικονομικό χιλιάδων οικογενειών της υπαίθρου καθώς και επενδύσεων ιδιωτών και εταιριών σε εξέλιξη. Η πλειονότητα των γηπέδων σε όλα τα χωριά της χώρας δεν έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένο δρόμο. Με τις διατυπώσεις του νομοθέτη καταργείτε η δόμηση σε αυτά τα γήπεδα ακόμα και στην μεταβατική περίοδο.

    Το άρθρο 34 των μεταβατικών διατάξεων δεν περιλαμβάνει τα κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την έκδοση του Ν 3212/2003. Συνεπώς δεν δύνεται καμία δυνατότητα στα γήπεδα με έκταση πλέον των 4 στρεμμάτων που στερούνται πρόσωπο σε αναγνωρισμένο δρόμο να οικοδομηθούν έστω και με τις μεταβατικές διατάξεις των 2 χρόνων.

    Πρέπει στις μεταβατικές διατάξεις να συμπεριληφθούν τα κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα συνέπεια του Ν 3212/2003 δηλαδή τα γήπεδα εμβαδού ίσου ή πλέον των 4 στρεμμάτων που δημιουργήθηκαν πριν την 31-12-2003 και στερούνται πρόσωπο σε αναγνωρισμένο δρόμο.

  • 21 Αυγούστου 2020, 23:55 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΖΕΣΤΕΝΤΖΗΣ

    Στις χρήσεις γης να προβλέπεται τι απαγορεύεται ως χρήση και εκμετάλλευση σε κάθε ζώνη, εν αντίθεση με την υπάρχουσα νομοθεσία που αναφέρεται σε ποιες χρήσεις γης επιτρέπεται η εκμετάλλευσή της, Με αυτόν τον σχεδιασμό απλοποιείται η νομοθεσία και ξεμπλοκάρει η γραφειοκρατεία, έτσι κάθε υπάλληλος δεν αμφισβητεί τις εγκρίσεις, οι οποίες θα προχωρούσαν γρηγορότερα.Αλλά και μία τροποποίηση προς το ευμενέστερο στις χρήσεις γης επιφέρει χαμένο χρόνο στη δημιουργία και την ανάπτυξη .

  • 8 Αυγούστου 2020, 13:03 | Αθανάσιος Κεφαλάς

    Με τον νόμο 4269/2014 είχαν μελετηθεί και εισαχθή προς ψήφιση και στην συνέχεια ψηφισθεί διατάξεις σύμφωνα με τα οποία επιλύονταν χρονίζοντα προβλήματα στην εφαρμογή των χρήσεων γης όπως περιπτώσεις άνισης μεταχείρισης μεταξύ οικοδομικών τετραγώνων, διευκόλυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας που είναι ένα από τα κύρια ζητούμενα στη μεταμνημονιακήεποχή, την βελτίωση της αισθητικής της πόλης (εγκαταλελειμμένα καταστήματα) και την αύξηση της ασφαλείας.

    Οι ρυθμίσεις αυτές καταργήθηκαν με τη βουλευτική τροπολογία (υπ’ αριθ. 443/93 της 21.05.2016 «Κατάργηση των άρθρων 14 έως 33 του ν. 4269/2014) η οποία ενσωματώθηκε ως παρ.1, άρθρο 238, ν. 4389/2016 και ισχύει από 27/5/2016.

    Προτείνω να επανέλθει η ρύθμιση του άρθρου 32 του νόμου 4269/14 και να εισαχθεί εκ νέου η κατηγορία χρήσεων γής με τίτλο «Κύριο οδικό δίκτυο πόλεων (ΚΟΔ)»η οποία προέβλεπε κάποιες δεδομένες χρήσεις γης για όλους τους κυρίους οδικούς άξονες των πόλεων.

    Παραθέτω απόσπασμα της Αιτιολογικής έκθεσης του 4269 για το Άρθρο 32
    Όπως αναφέρθηκε και στην αιτιολογική έκθεση επί της αρχής, κατά το παρελθόν θεσμοθετήθηκαν χρήσεις γης σε περιοχές εντός των ρυθμιστικών σχεδίων με Βασιλικά και Π. Διατάγματα κατ’ εξουσιοδότηση του ν.δ. 17.7.23 τα οποία, κατά τον χρόνο έγκρισής τους αφορούσαν σε περιοχές οι οποίες δεν αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος των μητροπολιτικών περιοχών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όπως συμβαίνει σήμερα. Ενώ ήδη από το 1985, με τη θεσμοθέτηση των Ρυθμιστικών Σχεδίων της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, δημιουργήθηκε το αναγκαίο πλαίσιο θεώρησης των δύο αυτών πόλεων ως πολεοδομικά συγκροτήματα, όπου οι Δήμοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος ενός αλληλένδετου συνόλου, οι χρήσεις γης επί των κύριων αξόνων καθορίζονται σύμφωνα με τις εκάστοτε ειδικές δεσμεύσεις που διέπουν κάθε περιοχή. Παρατηρούνται επομένως έντονα φαινόμενα συγκρούσεων χρήσεων στις περιπτώσεις όπου το ρυθμιστικό σχέδιο καθορίζει οδικούς άξονες ως βασικές αρτηρίες του πολεοδομικού συγκροτήματος, ενώ σε τμήματα των παραπάνω οδικών αξόνων ισχύουν χρήσεις γης που δεν συνάδουν με την πολεοδομική λειτουργία των αξόνων αυτών όπως η αποκλειστική ή η αμιγή κατοικία.
    Όλα τα παραπάνω, έχουν δημιουργήσει έντονες συγκρούσεις χρήσεων γης που πρέπει άμεσα να επιλυθούν με κοινούς κανόνες και με τα πολεοδομικά κριτήρια που απορρέουν από τις προβλέψεις των ρυθμιστικών σχεδίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, καθώς και των επιμέρους Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων.
    Μετά τα παραπάνω, καθορίζονται με το παρόν χρήσεις γης επί των οδικών αξόνων οι οποίοι συγκαταλέγονται στους πρωτεύοντες και δευτερεύοντες άξονες των ρυθμιστικών σχεδίων Αττικής και Θεσσαλονίκης καθώς και στις πρωτεύουσες αρτηρίες των ΓΠΣ εκτός των ανωτέρω ρυθμιστικών σχεδίων και μόνο για τις περιπτώσεις που τα ανωτέρω ειδικά καθεστώτα έχουν καθορίσει χρήσεις αποκλειστικά κατοικίας ή αμιγούς κατοικίας βάσει του από 23.2.1987 Π. Δ/τος ή του προγενέστερου αυτού π.δ. 81/80. Οι χρήσεις που εμπίπτουν στην παρούσα κατηγορία σχεδιάστηκαν προκειμένου να είναι συμβατές με τη λειτουργία των αξόνων, να είναι ελεγχόμενης όχλησης προκειμένου να μην επιβαρύνουν τις ισχύουσες χρήσεις στο εσωτερικό των ανωτέρω περιοχών και να είναι λιγότερο επιβαρυντικές ως προς τους άξονες προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα γραμμικών κέντρων δεδομένου ότι στα υπόλοιπα τμήματα των αξόνων αυτών, κατά κανόνα ισχύει η χρήση γενικής κατοικίας του από 23.2.1987 π. δ/τος.

Σχόλια